Εκτοτε βρέθηκα πολλές φορές στο κατάστημα De Padova στην Corso Venezia στο Μιλάνο, στη μόνιμη έκθεση της εταιρείας. Τα λίγα νέα έπιπλα που έστεκαν κάθε χρονιά δίπλα στα παλαιότερα δοκιμασμένα κομμάτια συνεισέφεραν στη δημιουργία μιας καινούργιας συλλογής με σταθερό χαρακτήρα, κλασική χάρη και ομορφιά. Oλα αυτά θα ήταν βέβαια άνοστες αισθητικές και στυλιστικές διαπιστώσεις, αν δεν υπήρχε κάτι σημαντικότερο: η μοναδική άνεση των καναπέδων και γενικά των επίπλων της φίρμας.
Σχεδόν ερωτεύεσαι αυτά τα αντικείμενα μόλις καθήσεις. Εμπνεύστρια και δημιουργός της εταιρείας που τα παράγει είναι η Maddalena De Padova. Μια πολυταξιδεμένη γυναίκα, μοναδική πρέσβειρα του καλού γούστου και του ιταλικού ντιζάιν.
Ποια στιγμή εντοπίζετε την αρχή της σχέσης σας με το ντιζάιν;
Από παιδί η μεγαλύτερη επιθυμία μου ήταν να ταξιδεύω, να ανακαλύπτω. Εχω περιέργεια και ενδιαφέρον για καθετί νέο. Αυτό επηρέασε όλη την καριέρα μου. Η μητέρα μου με υποστήριξε στην ανάγκη μου να ταξιδεύω. Oταν έφτασε η ώρα να αποφασίσω αν θα σπουδάσω, η οικογένειά μου αντέδρασε καθώς εκείνη την εποχή το πανεπιστήμιο αποκλειόταν για τα κορίτσια του «καλού κόσμου». Τελικά πήγα στην Γκρενόμπλ για να βελτιώσω τα γαλλικά μου. Αυτή ήταν η αρχή των ταξιδιών μου, των συναντήσεών μου με νέα πράγματα και αποδείχθηκε καθοριστική για τις επιλογές στη δουλειά, στο ντιζάιν και στην προσωπική μου ζωή.
Το ότι πήγατε οικότροφος σε σχολείο βενεδικτίνων μοναχών και εκεί συγκατοικήσατε με την Gae Aulenti (σ.σ.: τη μετέπειτα γνωστή ιταλίδα αρχιτέκτονα) καθόρισε την κατοπινή καριέρα σας;
Γεννήθηκα στο Μπάρτσιο, μια μικρή πόλη επάνω στα βουνά. Η οικογένειά μου με ανέθρεψε με πολύ παραδοσιακό τρόπο. Εκείνη την εποχή ήταν φυσικό για τα κορίτσια των καλών οικογενειών να γραφτούν σε κολέγιο μοναχών. Το «καθήκον» μου ήταν να γίνω καλή μητέρα, να κρατήσω ένα σπίτι. Εγώ και η Gae ήμασταν δύο ξένοιαστα κορίτσια στο σχολείο, δεν είχαμε σχέδια για το μέλλον.
Το 1955 αποφασίσατε να πάτε στην Κοπεγχάγη. Τι σας έκανε να στραφείτε στο σκανδιναβικό ντιζάιν;
Το ερέθισμα αποτέλεσε μια έκθεση στην Τριενάλε του Μιλάνου. Τότε ήταν που είδα για πρώτη φορά σκανδιναβικά προϊόντα για το σπίτι. Ηταν τέτοια η ομορφιά τους! Εξέφραζαν μια οικιακή ζωή εντελώς καινούργια και τράβηξαν αμέσως το ενδιαφέρον μου. Τα σχέδια αυτά διέθεταν αρμονία και κομψότητα και την ίδια στιγμή ήταν απολύτως λειτουργικά. Τα αντικείμενα που είδα στην έκθεση χαρακτηρίζονταν από μοντερνισμό και δημοκρατία. Αποφάσισα λοιπόν να επισκεφθώ αυτές τις χώρες και τελικά ανακάλυψα ότι τα πάντα εκεί ενσωμάτωναν αυτές τις αρχές. Ετσι άρχισα να παρουσιάζω σκανδιναβικά αντικείμενα στο κατάστημά μου στην οδό Montenapoleone στο Μιλάνο.
Ποια θεωρείτε τη σημαντικότερη επιρροή για τις επιλογές και την καριέρα σας;
Oταν ανακάλυψα τον κόσμο των Σέικερς (σ.σ.: χριστιανική αίρεση του 18ου αιώνα, τα μέλη της οποίας ζούσαν σε κοινόβια, κατασκεύαζαν λιτά και λειτουργικά οικιακά αντικείμενα και πολύ αργότερα επηρέασαν τους μινιμαλιστές σχεδιαστές και αρχιτέκτονες) ήταν σαν να προσεγγίζω ξανά τις δικές μου καταβολές, την κουλτούρα των πληθυσμών της επαρχίας. Αντίκρισα ξανά την ομορφιά που είναι στενά συνδεδεμένη με τη λειτουργικότητα, με το ουσιώδες ντιζάιν και με την απουσία οποιασδήποτε περιττής διακόσμησης. Σύμφωνα με τη φιλοσοφία των Σέικερς, τα αντικείμενα πρέπει να είναι πάνω από όλα λειτουργικά, σε απλές, καθαρές γραμμές και να μη χρησιμοποιούνται για επίδειξη. Αυτές οι αρχές είναι ουσιαστικές και παραμένουν αναλλοίωτες για εμένα μέχρι και σήμερα.
Εχετε συνεργαστεί με σπουδαίουςσχεδιαστές όπως ο Charles Eames καιο Vico Magistretti. Τι βοηθά έναν σχεδιαστή να γίνει θρύλος; Το ταλέντο ή οι δημόσιες σχέσεις;
Το ταλέντο. Πάντα, μα πάντα το ταλέντο! Επίσης η ικανότητα συλλογής πληροφοριών και υλικού από πολλές διαφορετικές κουλτούρες σε όλον τον κόσμο. Πρέπει να σας πω ότι η συνεισφορά του Eames, του George Nelson και του Alexander Girard ως «συλλεκτικών σχεδιαστών» ήταν θεμελιώδης για τη συλλογή μου. Από αυτούς έμαθα να επινοώ σχέσεις ανάμεσα στα πράγματα, να τα βλέπω με νέα ματιά, να εφαρμόζω παραδόσεις μακρινών χωρών στα δικά μου προϊόντα.
Ποια είναι τα αγαπημένα σας χρώματα;
Το λευκό και το μπεζ είναι δύο χρώματα που αγαπώ ιδιαίτερα διότι τα θεωρώ σύμβολα του φωτός. Αλλά υπάρχει πάντα χώρος για εντονότερο χρώμα. Ενα σπίτι λειτουργεί σαν ουδέτερο κέλυφος, προορίζεται να αποτελέσει ένα ευχάριστο περιβάλλον για τους ιδιοκτήτες. Oι άνθρωποι χρωματίζουν το σπίτι.
Γιατί κατά τη γνώμη σας η Ιταλία παίζει τόσο σημαντικό ρόλο στο ντιζάιν διεθνώς;
Η αλματώδης ανάπτυξη στη δεκαετία του 1960 ενθάρρυνε ορισμένες εταιρείες να συνεργαστούν στενά με σχεδιαστές της εποχής σε καινοτόμα projects. Ειδικά στην Ιταλία σχεδιαστές και παραγωγοί δημιούργησαν πολύ στενή σχέση. Η κοινή επεξεργασία των projects έκανε και τους δύο να αναπτύσσονται από κοινού, συγκεντρώνοντας πείρα και γνώση. Αυτό δεν συνέβη αλλού. Και, όπως αποδεικνύεται τελικά, τα καλύτερα προϊόντα δημιουργούνται μέσα από έναν διαρκή διάλογο, μια συνεχή ανταλλαγή ιδεών.
Ως γυναίκα δυσκολευτήκατε στον ανδροκρατούμενο χώρο του ιταλικού ντιζάιν;
Oταν πρωτοξεκίνησα την επιχείρηση επίπλων, ο άνδρας μου και εγώ εργαζόμασταν ο ένας δίπλα στον άλλον. Αυτά τα χρόνια ήταν πανέμορφα. Αργότερα τα απρόβλεπτα της ζωής με άφησαν να αντιμετωπίσω μόνη μου όσα ήθελα να μοιράζομαι μαζί του. Το γεγονός ότι είμαι γυναίκα δεν με έχει βοηθήσει ούτε με έχει παρεμποδίσει. Ομως θεωρώ ότι στον κόσμο του ντιζάιν η ευαισθησία μιας γυναίκας για τα αντικείμενα και το σπίτι μπορεί να είναι δημιουργικά ευεργετική.
Ποιος ο ρόλος σας στην εταιρεία;
O ρόλος μου είναι να εποπτεύω στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό κάθε φάση παραγωγής ενός προϊόντος. Η ιδέα για μια συλλογή ξεκάθαρα διαφορετικών κομματιών με κοινό παρονομαστή ήταν αρχικά μια διαίσθησή μου. Αργότερα η ιδέα αυτή αποδείχθηκε πραγματική στρατηγική νίκης, ένας τρόπος να διαφοροποιηθούμε από τις άλλες εταιρείες. Ταυτόχρονα πίστευα πάντα ότι σκοπός του ντιζάιν είναι να σχετίζονται τα έπιπλα με τον χώρο τους. Είναι σημαντικό να βλέπουμε τον χώρο ως σύνολο. Oλα τα αντικείμενα πρέπει να εναρμονίζονται με τον χώρο τους συνολικά και με κάθε τμήμα του.
Τι κάνει ένα έπιπλο κλασικό;
Πιστεύω ότι ένα προϊόν είναι κλασικό επειδή θα διαρκέσει, επειδή δεν θα μας κουράσει ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι η εκφραστική του δύναμη δεν θα ατονήσει. Κλασικό είναι επίσης ένα κομμάτι που μπορεί να ενταχθεί σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Η αρχιτεκτονική διεθνώς έχει τεράστια ποικιλία.
Ποια είναι τα προσόντα ενός πολύ καλού σχεδιαστή κατά τη γνώμη σας;
Πρέπει να διαθέτει περιέργεια, να είναι καλλιεργημένος, να καταλαβαίνει τις φόρμες και τα υλικά. Πάνω απ’ όλα, να αντιλαμβάνεται πλήρως τα πράγματα, να βλέπει τη ζωή.
Πόσο μετράει το κόστος όταν πρέπει να αποφασίσετε ποιο σχέδιο θα δοθεί για παραγωγή;
Μερικά από τα κομμάτια της συλλογής De Padova έχουν πολύ υψηλές τιμές. Για παράδειγμα, το ντουλάπι Crédence που σχεδίασε ο Xavier Lust, βγαίνει σε περιορισμένα κομμάτια. Αυτό δείχνει ότι είναι εφικτή μια τέτοια στρατηγική marketing. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η τιμή ενός προϊόντος καθορίζεται από την ποιότητά του. Καθήκον ενός παραγωγού είναι να επιτύχει την καλύτερη δυνατή σχέση ποιότητας-τιμής.
Θυσιάσατε ποτέ την ομορφιά ενός προϊόντος για χάρη της άνεσης;
Ποτέ! Για μένα η ομορφιά είναι λειτουργικότητα. Σκοπός είναι να βρεθεί η σωστή ισορροπία ανάμεσα στην αισθητική και στη μέγιστη δυνατή πρακτικότητα ενός προϊόντος.
-Τα έπιπλα της εταιρείας De Padova μπορείτε να τα βρείτε στα καταστήματα Interni, 210 8036.700
