Είναι προφανές ότι οι δανειστές μας δεν ενδιαφέρονται για την σωτηρία της Ελλάδας ή των Ελλήνων, αλλά το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να διασφαλίσουν αυτά που έχουν δώσει και να εκμεταλλευτούν ότι μπορούν από την δημόσια περιουσία, η οποία πρόκειται να εκποιηθεί. Για να καταλάβει ο καθένας μας, πως μας αντιμετωπίζουν οι διεθνείς αγορές, αρκεί να σκεφτούμε πώς μια τράπεζα αντιμετωπίζει τον δανειστή της.
Όταν έχεις ένα δάνειο το οποίο αποπληρώνεις κανονικά, η τράπεζα δεν σε ενοχλεί. Όταν το δάνειο δεν εξυπηρετείται αρχίζουν τα προβλήματα. Δεν ενδιαφέρεται εάν έχεις να πληρώσεις ή όχι, δεν ενδιαφέρει η κατάσταση της υγείας σου ή αν αντιμετωπίζεις έκτατα προβλήματα. Το μόνο που κοιτάει η τράπεζα είναι να εξασφαλίσει αυτά που έχει δώσει. Σε όλα αυτά, σε μεγέθη κρατών, σημαντικό ρόλο παίζει ο λαός και οι διεθνείς διπλωματικές σχέσεις.
Οι τελευταίες κυβέρνησεις παρέδωσαν την χώρα, άνευ διαπραγματεύσεων, σε κάποιους άγνωστους βόρειοευρωπαίους, που προφανώς δεν ενδιαφέρονται για τον λαό της Ελλάδας παρά μόνο για τα λεφτά τους. Δεν τους κατηγορώ, και μείς το ίδιο θα κάναμε εάν ήμασταν στην θέση των ισχυρών. Κατηγορώ αυτούς που ασκούν πολιτική εξουσία. Η γειτονική Τουρκία μας δείχνει το δρόμο. Έχει ανάπτυξη, βιομηχανία, ισχυρό στρατό, ισχυρή διαπραγματευτική ισχύ, τουρισμό και τελευταία αποκτά διεθνή λόγο. Εμείς αντίθετα ήμασταν μια βιτρίνα, μια χώρα με στημένα στοιχεία, με δάνεια, με χρέη, που όποιος τολμούσε να μιλήσει για αυτά, το πολιτικό σύστημα τον έδιωχνε σαν μαύρο πρόβατο. Ο κόσμος θέλει μια αλλαγή, αλλά η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να γυρίσει σελίδα.
Πολύ φοβάμαι ότι η κοινωνία είναι ανίκανη. Από την αρχή που ήρθε η Τρόικα δεν μας είπε ξεκάθαρα ότι: “Έλληνες, θα εφαρμόσετε αυτά τα μέτρα και θα σωθείτε”. Αντίθετα, κάθε μήνα με την απειλή είτε ότι δεν θα μας δώσουν κάποια δόση, είτε ότι θα πτωχεύσουμε, μας βάζουν πρόσθετους φόρους και μειώνουν το εισόδημα μας. Λένε ότι θα βάλουν ξένο τοποτηρητή και ότι θα μας κόψουν τους μισθούς.
Δεν μας βάζουν τοποτηρητή, αλλά μας κόβουν μισθούς. Και είμαστε όλοι παγωμένοι, αλλά τουλάχιστον συμβιβαζόμαστε στον μη διορισμό τοποτηρητή. Λένε, τώρα ότι θα μας διώξουν από το ευρώ και θα μας μειώσουν τους μισθούς. Δεν μας διώχνουν από το ευρώ αλλά μας μειώνουν τους μισθούς. Και αφού ο “ηλίθιος” του Ντοστογιέφσκι έχει το προνόμιο να λέει ότι ενέπνευσε ένα μεγάλο λογοτεχνικό μυαλό, μπορούμε και εμείς να περηφανευθούμε ότι είμαστε ο πρώτος λαός στον οποίο εφαρμόστηκε με επιτυχία το “Δόγμα του Σοκ”.
