Ήθελα να’ ξερα, ποιος ήταν αυτός, που είχε την φαεινή ιδέα να μετονομάσει το υπουργείο “Δημόσιας Τάξης” σε “Προστασίας του Πολίτη”. Αυτό το “Δημοσίας Τάξης”, που παρέπεμπε, συνειρμικά, στην δράση των ΜΑΤ και των δυνάμεων “καταστολής”, όπως την γνωρίζαμε μέχρι τότε, έπρεπε, ως φαίνεται, κατά κάποιο τρόπο, να αποτελέσει παρελθόν. Να εφευρεθεί, δηλαδή, κάτι διαφορετικό, ώστε, να γίνει πιο οικείο. Να το ερωτευθούν, σαν να λέμε, οι πολίτες. Αλλά γίνεται αυτό;
Όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας, το “ράσο δεν κάνει τον παπά”. Έτσι, οι πρακτικές της ΕΛ.ΛΑΣ και των ΜΑΤ, έμειναν άθικτες. Το ξύλο στις πορείες και στις απεργίες, συνέχιζε και συνεχίζει, να πέφτει αβέρτα. Χωρίς καμιά, απολύτως, διάκριση. Είτε είσαι γέρος, είτε είσαι νέος, άνδρας ή γυναίκα, είσαι εν δυνάμει αντίπαλος της καθεστηκυίας τάξης, όταν δεν συμμορφώνεσαι με τις υποδείξεις. Τα χημικά συνεχίζουν να μετατρέπουν, κάθε φορά, την πόλη, σε μια μικρή “Χιροσίμα”.
Το μόνο, που έχει αλλάξει, εξυπακούεται, προς τη χειρότερη κατεύθυνση, είναι η συχνότητα με την οποία μεταφέρονται στα νοσοκομεία, με αναπνευστικά προβλήματα και ανοιγμένα κεφάλια, οι διαδηλωτές και οι απεργοί. Τι έχει κάνει για τον πολίτη, από την ημέρα που άλλαξε ονομασία; Τα κρούσματα ληστειών και εγκληματικών ενεργειών έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Συχνά – πυκνά, υπάρχουν και θύματα. Δυστυχώς, κάποιες φορές και από την πλευρά της ΕΛ.ΛΑΣ. Όχι γιατί οι ληστές και οι εγκληματίες έγιναν περισσότερο “επαγγελματίες” και απέκτησαν βαρύ και εξειδικευμένο οπλισμό, αλλά γιατί η ΕΛ.ΛΑΣ, παρέμεινε στάσιμη.
Δεν εξελίχτηκε. Οι αγκυλώσεις των, κάθε φορά, πολιτικών προϊσταμένων της, την έχουν καθηλώσει, αποκλειστικά, στην καταστολή των απεργιών και στην διάλυση των διαδηλώσεων. Στην φύλαξη των πολιτικών και υψηλών προσώπων, δημόσιων και ιδιωτών. Τώρα, που έφτασε ο κόμπος στο χτένι, θυμήθηκαν την ντροπή. 1500 αστυνομικοί, που φύλαγαν τους πατέρες του έθνους και τους έχοντες, θα βγουν στους δρόμους, στο φυσικό τους περιβάλλον, δηλαδή. Από ποιόν, αλήθεια, τους προστάτευαν. Από τους εξαθλιωμένους πολίτες; Γιατί είχαν την ανάγκη να προστατευθούν αυτοί και όχι τα θύματα των κακοποιών, οι γέροι και οι ανήμποροι; Η μήπως από τα γιαούρτια; Σίγουρα, δεν είναι η πλέον ενδεδειγμένη αντίδραση η ενέργεια αυτή, ώστε, να διορθώσουμε το λάθος της επιλογής μας, να ψηφίζουμε κάθε φορά, αυτό το είδος των πολιτικών.
Σήμερα, δυστυχώς, τα πράγματα έχουν φθάσει σε οριακό σημείο, ελάχιστα πάνω, από το απόλυτο μηδέν. Παντού, σε όλες τις δραστηριότητες. Με ακέραιη την ευθύνη των πολιτικών μας, αλλά και με την δική μας παθητική στάση. Κοιτάξτε τις ειδήσεις, στον έντυπο τύπο, στο διαδίκτυο και στην τηλεόραση. Η χώρα θυμίζει “άγρια Δύση”. Το συντεταγμένο κράτος, συνεχίζει ακόμη(!), να απολαμβάνει μακάρια και με περίσσια υποκρισία, την χαμένη του ευδαιμονία. Ο πολιτικός προϊστάμενος, της, του πολίτη προστασίας, πρέπει, χωρίς παρεκκλίσεις, να προχωρήσει σ’ αυτό που αναφέρει ο τίτλος του υπουργείου, το οποίο υπηρετεί.
Να σταματήσει, όσο είναι νωρίς, αυτή την αλητεία, που μας προέκυψε εσχάτως. Παράλληλα με τον “Κρονίδη Δία”, την γενική προσταγή του οποίου έχει, έχει αντιληφθεί φαντάζομαι, ότι, ξεκίνησε, από τις ορδές των “Ούννων” και μια άνευ προηγουμένου επιχείρηση, φυσικής εξόντωσης των “αθλίων”, της de facto επιβολής της παγκοσμιοποίησης. Μοιραία, λοιπόν, αποδίδετε, αγαστή συνεργασία, αφού ουδείς συνελήφθη, αν και καθημερινά καταγράφονται επιθέσεις, πανελλαδικά.
Τελευταία και με νεκρούς, μάλιστα. Με τις ανθρώπινες ζωές δεν γίνεται πολιτική. Η καταρρακωμένη εικόνας της χώρας μας, τις τελευταίες ημέρες, τείνει να αποκτήσει ένα απεχθές πρόσωπο, για χάρη μιας αγέλης ανθρωπόμορφων τεράτων. Ο πολιτικός προϊστάμενος, πρέπει να κάνει αυτό, που ορίζει το καθήκον και ο όρκος, που έδωσε. Είναι ο καθ’ ύλη και πλέον αρμόδιος, γι’ αυτό. Να βγάλει το φίδι από την τρύπα του. Πριν, οι εξελίξεις τον ξεπεράσουν. Σκεφτείτε το λιγάκι. Πάνω από ένα εκατομμύριο, σύμφωνα με τα στοιχεία, που έχουν δημοσιευθεί, είναι ο αριθμός των μεταναστών. Η ανάγκη για την ακεραιότητα της ίδιας της ζωής τους, ίσως να τους οδηγήσει στην αυτοοργάνωση. Να δημιουργήσουν ομάδες αυτοπροστασίας, ανάλογες με αυτές που τους επιτίθενται.
Τι θα μπορούσαμε να περιμένουμε, σε μια τέτοια εξέλιξη; Πέρα από τους φυσικούς αυτουργούς, υπάρχουν και ηθικοί αυτουργοί. Επιβάλετε να διερευνηθεί το ενδεχόμενο ευθυνών προς την κατεύθυνση αυτή. Πρόκειται για αδίστακτους, κατά συρροή, δολοφόνους, που εκτελούν οργανωμένο σχέδιο. Αυτό φανερώνει η δράση τους, που εκτείνεται σε ολόκληρη την επικράτεια. Σε μια ευνομούμενη χώρα, π.χ. στις Η.Π.Α., που κατά τεκμήριο είναι, θα αντιμετώπιζαν ως τιμωρία, την εσχάτη των ποινών. Θα τους έβλεπε η μάνα τους, πίσω από το τζάμι, να αραδίδουν το πνεύμα, πάνω στην ηλεκτρική καρέκλα. Στη χώρα, που έχει καταντήσει να λέγετε, εθιμοτυπικά πια, ότι, γεννήθηκε η δημοκρατία, δυστυχώς, υπάρχει μια μερίδα πολιτών, που χειροκροτούν την αυτοδικία και την εν ψυχρώ δολοφονία.
«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.» (Ισοκράτης) 2500 χρόνια και δεν έχει αλλάξει τίποτε. Είναι επίκαιρο, όπως επίκαιρη είναι όλη η αρχαιοελληνική γραμματεία.
