Ο επώδυνος κλήρος της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Αντώνη Σαμαρά για την διαχείριση της πιο κρίσιμης περιόδου της χώρας θα κρίνει το μέλλον της οικονομίας, της κοινωνίας και στο σύνολο της την συγκυβέρνηση. Η κοινή πλεύση ή θα ανορθώσει τη χώρα ή θα την παρασύρει στο μοιραίο. Οι ηγεσίες και των τριών κομμάτων πρέπει να επιβάλλον αυστηρή πειθαρχία στα στελέχη τους, αυτή την κρίσιμη περίοδο γιατί κάθε διαρροή, κάθε παραίτηση, κάθε αντίρρηση στην ψήφιση των αποφάσεων μπορεί να βουλιάξει τη βάρκα της χώρας.
Τα πολιτικά κόμματα δεν έχουν να αντιμετωπίσουν πλέον τις εσωτερικές δυσκολίες αλλά και τις ταγές της συντηρητικής και «ξεροκέφαλης» Ευρώπης. Διαβάζω τα τελευταία δημοσιεύματα για την εκλογή γραμματέα του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι ορισμένα στελέχη δεν έχουν καταλάβει την κρισιμότητα της κατάστασης και ζούνε στη γυάλινη σφαίρα της παραπολιτικής. Η πειθαρχία στον Πρόεδρο είναι επιβεβλημένη για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας γιατί αλλιώς δεν μπορεί να κρατήσει τη συνοχή της. Ενώ στο ΠαΣοΚ τα στελέχη είναι αρκετά ευαισθητοποιημένα, με τα στελέχη να πειθαρχούν.
Γι’ αυτό και στο ΠαΣοΚ εκτός της περίπτωσης του ΔηΚΚι που είχε αποσχιστεί το 1996 δεν παρατηρήθηκε άλλη μεγάλη διαρροή από τους χώρους του εκτός από την τελευταία διετία με την αποτυχημένη διακυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου. Η εκλογή γραμματέα πρέπει να αποτελέσει για τη Νέα Δημοκρατία την αρχή για την νέα περίοδο που το κόμμα θα είναι αιχμάλωτο μιας σκληρής διακυβέρνησης και αποφασισμένο να δεχθεί σοβαρούς κραδασμούς από την κυβερνητική πολιτική και τις επιλογές του κ. Αντώνη Σαμαρά.
Παράλληλα, οι «δελφίνοι» που δεν μιλάνε μέχρι στιγμής θα πρέπει να έχουν γνώση της κατάστασης και φυσικά, κάθε εκδήλωση ενδιαφέροντος θα πρέπει να βρίσκεται στα όρια του πολιτικού ήθους και της στήριξης στον Πρόεδρο. Χαλαρότητα παρατηρείται και στις τοπικές οργανώσεις που μετά τις εκλογές αποσυντέθηκαν τελείως και αποτελούν πλέον οντότητες χωρίς στόχους…
