Η άρον- άρον πώληση της Εμπορικής Τράπεζας με το συμβολικό τίμημα του ενός ευρώ, φανερώνει αν μη τι άλλο τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και κατ’ επέκταση η ελληνική οικονομία.
Το γεγονός ότι η Διοίκηση της γαλλικής Credit Agricole αποδέχθηκε διαδικασίες εξπρές και ουσιαστικά δηλώνει με τη στάση της ότι επιθυμεί να εγκαταλείψει την επένδυσή της στην Ελλάδα, πρέπει να προβληματίσει τους πάντες και πρώτα απ’ όλους εκείνους που σκίζουν τα ρούχα τους για τις Τράπεζες, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα είναι πουκάμισα αδειανά και επί της ουσίας εδώ και καιρό κρατικοποιημένα.
Οι Γάλλοι με τη σπουδή τους δείχνουν στον καθένα ότι θέλουν να απαλλαγούν το ταχύτερο από τον ελληνικό κίνδυνο, γιατί διαβλέπουν ότι οι απώλειές τους θα διευρυνθούν αν παραμείνουν. Και κακά τα ψέματα δεν είναι οι μόνοι.
Δυστυχώς η κατάσταση της χώρας είναι οριακή και η υπέρβασή της απαιτεί ταχέως αποφάσεις. Πράγμα που σημαίνει ότι η κυβέρνηση πρέπει να επιταχύνει στην επιλογή των απαιτούμενων μέτρων, ώστε να εξασφαλίσει τη θετική έκθεση της τρόικας και ακολούθως να διασφαλίσει τους απαιτούμενους πόρους για την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, χωρίς την οποία η ελληνική οικονομία θα καταρρεύσει σχεδόν αυτόματα το προσεχές φθινόπωρο.
Δυστυχώς εδώ που έχουμε φθάσει δεν υπάρχει διαθέσιμος χρόνος, ούτε καιρός για πολιτικά παιγνίδια.Ας το γνωρίζουν άπαντες, κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι.