Εκτός από το «Πορτογαλικό» υπάρχει και το «Λογικό» σύστημα συμμετοχής στις δαπάνες Υγείας. Με βάση το «εκκαθαριστικό» της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, συνυπολογιζομένων των «τεκμηρίων» (όχι «άποροι» με 4Χ4) και των προστατευομένων μελών στην μερίδα του φορολογουμένου να καταβάλλεται ένα ποσοστό επί του -κρατικού- τιμοκαταλόγου σε φάρμακα,θεραπείες και νοσηλεία.
Η «Δημοκρατία» έχει ως συστατική της υποχρέωση την ισότιμη πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά. Στην πράξη,αυτό που συμβαίνει μέχρι σήμερα είναι η «εξίσωση» του νυν ανέργου με υποχρεώσεις με τον «βολεμένο» πολλαπλασίας οικονομικής επιφάνειας. Φυσικά, τα όρια στην δαπάνη (out of pocket money) πρέπει να τίθενται μέχρις ενός ποσοστού του εισοδήματος (μετά από φόρους).
Ήδη, ως ένα βαθμό, στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. έχει καθορισθεί η «ισότητα» στο ξενοδοχειακό μέρος της νοσηλείας (γ΄θέση σε όλους και καταβολή της διαφοράς αναβάθμισης από τον δικαιούχο ή ιδιωτική ασφάλεια. Φαντασθείτε απλώς τί σημαίνει για έναν πολίτη με εισόδημα π.χ. 500 Ευρώ/μήνα (μετά από ενοίκιο ή στεγαστικό δάνειο) η δαπάνη π.χ. 5% το μήνα για φάρμακα και τι «λεπτομέρεια» συνιστά το ίδιο ποσό για κάποιον άνεργο ή υψηλοεισοδηματία.
Σχετικά ανατρέξτε στην «ΔΙΑΓΝΩΣΗ» (φ.239/2012) και μελετήστε την πρόταση. Για όσους θα σπεύσουν να χαρακτηρίσουν την πρόταση ως «νεοφιλεύθερη» και ένδειξη «σκληρότητας», τους παρακαλώ να ενημερωθούν περί του πραγματικού κόστους της «δωρεάν» Υγείας και της αδυναμίας χιλιάδων συμπολιτών τους να ανταποκριθούν ακόμη και στα απολύτως αναγκαία, σε αντίθεση με πολλούς «αγανακτισμένους» που, ενώ γνώριζαν, δεν έκαναν κάτι που να αποβαίνει θετικά υπέρ της Υγείας.
Η ακινησία είναι ίδιον οργανισμών σε νάρκη και όχι σε ενεργό κατάσταση.
