Το χειρότερο μπλακάουτ στην παγκόσμια ιστορία έζησε στις αρχές της εβδομάδας η «αναδυόμενη υπερδύναμη» της Ασίας, η Ινδία του 1,2 δισ. ψυχών. Κάπου 700 εκατομμύρια άνθρωποι, πάνω από το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού, υπολογίζεται πως έμειναν χωρίς ρεύμα: πρώτα τα ξημερώματα της Δευτέρας και μετά το πρωί της Τρίτης, στην ώρα της μεγαλύτερης αιχμής, πάνω από μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι επέστρεψαν προσωρινά στην προβιομηχανική εποχή, σε μια κολοσσιαία αποτυχία των υποδομών που κατέδειξε περίτρανα τα όρια της ραγδαίας αλλά ασύμμετρης και κοινωνικά άδικης ανάπτυξης, από τα τεράστια κέρδη της οποίας έχουν ωφεληθεί μόνο μερικά εκατομμύρια προνομιούχοι Ινδοί.
Μπορεί η Ινδία να είναι η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου και βασικός «παίκτης» στην ομάδα BRIC, μαζί με τη Ρωσία, την Κίνα και τη Βραζιλία, με στάτους ανερχόμενης περιφερειακής υπερδύναμης, αλλά αυτές τις ημέρες μάς έδειξε ότι παραμένει βαθιά «τριτοκοσμική» όσον αφορά τις βασικές υπηρεσίες που προσφέρει στους πολίτες της.
Είναι αλήθεια ότι στην Ινδία οι διακοπές ρεύματος είναι ένα κομμάτι της καθημερινής ζωής – για όσους τουλάχιστον έχουν ρεύμα, αφού περίπου 300 εκατομμύρια κάτοικοι της ινδικής υπαίθρου δεν ξέρουν καν τι θα πει ηλεκτροδότηση… Ακόμη και στις μεσοαστικές συνοικίες του Νέου Δελχί, της πιο σύγχρονης υποτίθεται πόλης στη χώρα, όπου κάθε δωμάτιο έχει το δικό του κλιματιστικό, το ρεύμα κόβεται πολύ συχνά. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που όχι μόνο τα νοσοκομεία, αλλά και οι περισσότερες βιομηχανίες συνέχισαν να λειτουργούν με γεννήτριες ντίζελ: οι πάντες γνωρίζουν πως οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και το υπάρχον δίκτυο δεν επαρκούν για να καλύψουν τη συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση, ιδίως εν μέσω της χειρότερης ξηρασίας των τελευταίων χρόνων.
Ακόμη και για την Ινδία ωστόσο το μπλακάουτ που ξεκίνησε τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας δεν είχε προηγούμενο. Το χειρότερο μπλακάουτ της δεκαετίας ξεκίνησε στις δυόμισι το πρωί, αφήνοντας τους ανθρώπους χωρίς κλιματισμό στους 40 βαθμούς και σταματώντας κάθε τρένο και υπόγειο σιδηρόδρομο στο Νέο Δελχί. Μόλις αποκαταστάθηκε το δίκτυο στα επτά κρατίδια, την άλλη μέρα ξανάπεσε σε… είκοσι! Τελικά, χρειάστηκαν 36 ώρες για να αποκατασταθεί η ηλεκτροδότηση σε όλη τη χώρα.
Ποιος φταίει; Ο πρόεδρος της ινδικής ΔΕΗ κατηγόρησε τον… καιρό! Μεγάλο μέρος των ετήσιων βροχοπτώσεων στην Ινδία εξαρτάται από τους καλοκαιρινούς μουσώνες, αλλά εφέτος μέχρι στιγμής ο όγκος της βροχής ήταν απογοητευτικός, με αποτέλεσμα να χωλαίνει η υδροηλεκτρική παραγωγή, από την οποία προκύπτει το 19% της συνολικής δυνατότητας παραγωγής 205 γιγαβάτ της χώρας. Και είναι αλήθεια πως το ρεύμα που παράγουν τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια έχει μειωθεί σχεδόν κατά 20% το τελευταίο εξάμηνο του οικονομικού έτους λόγω των καθυστερημένων βροχών των μουσώνων.
Ο υπουργός Ενέργειας της χώρας Σουσίλ Κουμάρ Σίντε από τη μεριά του δήλωσε πως τα δίκτυα ηλεκτροδότησης κατέρρευσαν «εξαιτίας υπεράντλησης από τα κρατίδια», ρίχνοντας το φταίξιμο στους… αγρότες: επειδή, λέει, οι εφετινοί μουσώνες δεν έφεραν πολλή βροχή, οι αγρότες αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν μαζικά ηλεκτροκίνητες αντλίες για να αρδεύσουν τις καλλιέργειές τους, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει το δίκτυο. Εννοείται πως ο Σίντε ούτε απολογήθηκε ούτε πολύ περισσότερο αποπέμφθηκε. Αντιθέτως προήχθη σε υπουργό Εσωτερικών!
Η χρονική συγκυρία του μπλακάουτ δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερη για τη βαλλόμενη κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μανμοχάν Σινγκ. Οι «στεγνοί» μουσώνες εντείνουν τις ήδη υψηλές πληθωριστικές πιέσεις, καθώς οι τιμές των σιτηρών, του ρυζιού και γενικά των τροφίμων αυξάνονται. Ο πληθωρισμός «τρέχει» με διψήφια ποσοστά, με την ευρωπαϊκή κρίση χρέους να πλήττει τις ινδικές εξαγωγές και την εξαρτημένη από το ευρώ ρουπία να καταρρέει, η κάποτε «καυτή» οικονομία της χώρας έχει επιβραδυνθεί σημαντικά, με την ανάπτυξη να βρίσκεται σήμερα κοντά στο 5,3%.
Δυστυχώς, η άθλια κατάσταση του ενεργειακού δικτύου δεν είναι εξαίρεση, αφού αντίστοιχα κακή είναι η εικόνα και των άλλων δημοσίων υπηρεσιών: από την ύδρευση και την αποχέτευση ως την Υγεία και την εκπαίδευση, εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες της «μεγαλύτερης δημοκρατίας του κόσμου», όπως αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται οι Ινδοί, εξακολουθούν να ζούνε σε τριτοκοσμικές συνθήκες. Να λοιπόν που καμιά φορά χρειάζεται λίγο παραπάνω σκοτάδι για να φωτιστεί η επώδυνη αλήθεια που όλοι θέλουν να κρύψουν.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
