Καθημερινή είναι η δράση του Προέδρου του ΕΚΜ – ΣυΡιζΑ, κ. Αλέξη Τσίπρα όσον αφορά κατάθεση απόψεων σε σχέση με την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης αλλά και τα μέτρα που έχουν φέρει τον κόσμο σε αδιέξοδο. Όμως ο κάθε πολίτης θα μπορούσε να αναρωτηθεί σ’ αυτή τη φάση ότι ναι μεν ο κ. Τσίπρας θέτει σοβαρά ζητήματα σε σωστή βάση όμως δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσει να τα υλοποιήσει εκτός και αν έρθουν τα πάνω κάτω στη χώρα.
Υπό τις σημερινές συνθήκες αλλά και υπό συνθήκες Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αδύνατον να εφαρμοστούν και όχι μόνο αυτό, αλλά κινδυνεύουμε προφανώς να βρεθούμε προ εκπλήξεων, αφού ακόμη και να απεμπλακούμε από τις Ευρωπαϊκές δομές, δεν μπορεί να σταθεί λογική εξήγηση και βέβαια, εξισορρόπηση των οικονομικών δεδομένων. Άρα η αντιπολίτευση έχει μέσα στοιχεία υπερβολής, έχει μέσα στοιχεία που μπορούν να δημιουργήσουν ψευδαισθήσεις και βεβαίως να προβληματίσουν τους πολίτες για την επάρκεια της πολιτικής οντότητας του ΣυΡιζΑ.
Ενώ τα υψηλά ποσοστά θα έπρεπε να δώσουν μια μορφή υπευθυνότητας αλλά και ουσιαστικής αίσθησης της πραγματικότητας ,φαίνεται ότι στο ΣυΡιζΑ υπάρχει αίσθηση ότι το κόμμα βρίσκεται ακόμη στο 3% και δεν πρόκειται ποτέ να αναλάβει την εξουσία. Όμως το ποσοστό του 26% όταν το πρώτο κόμμα έχει 29% είναι ένας σημαντικός προειδοποιητής από την κοινωνία και φυσικά, αν η κοινωνία διαπιστώσει ότι δεν μπορεί ο κομματικός μηχανισμός να σηκώσει το πολιτικό βάρος, τότε αν δεν ξεφουσκώσει, θα παραμείνει στα ίδια επίπεδα και θα αποτελεί μια ψήφο διαμαρτυρίας, μια επιλογή πολιτικής εκτόνωσης, κάτι που δεν τιμά τα στελέχη και την φιλοσοφία του ΣυΡιζΑ.
Όσο για τις συνιστώσες γίνεται πολύς λόγος για το τι μέλλει γενέσθαι με τις αντικρουόμενες απόψεις, για τις ακραίες απόψεις που διατυπώνονται κατά καιρούς και πως θα πρέπει να τις χειριστεί ο κ. Αλέξης Τσίπρας. Σε έναν κομματικό φόρέα θα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες θέσεις για τα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα. Από εκεί και πέρα θα φανεί στην πορεία πως θα διαμορφωθούν και φυσικά, αν οι συνιστώσες αποτελέσουν ένα παρελθόν.