Aπό τη στιγμή που ο Βάσκο ντε Γκάμα περιέπλευσε για πρώτη φορά την Αφρική το 1497, ο δυτικός κόσμος γοητεύτηκε από τη Μαύρη Ηπειρο. Γι’ αυτό φρόντισε να την αποικίσει στον μέγιστο δυνατό βαθμό, για να εκμεταλλευτεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της και να δημιουργήσει βάσεις ανεφοδιασμού σε στρατηγικά σημεία της. Ως εκλεπτυσμένοι και φιλότεχνοι, οι άνθρωποι της Δύσης ενδιαφέρθηκαν και για τον πλούτο της αφρικανικής λαϊκής τέχνης: τα ξυλόγλυπτα, τις μάσκες, τα τραχιά κοσμήματα, τα υφάσματα από ίνες raffia (είδος αφρικανικού φοίνικα) και τις λοιπές παραδοσιακές τέχνες.

 
Σήμερα, που η διάθεση για απόδραση προς εξωτικούς προορισμούς βρίσκεται σε άνθηση, οι σχεδιαστές εμπνέονται από την Αφρική για τις δημιουργίες τους. Ετσι φτιάχνουν έπιπλα σε ανάλογο ύφος και διαστάσεις, που μεταφέρουν τον πολυπόθητο εξωτισμό σε μέρη όπου η μεταφορά χειροποίητων κομματιών από τη μακρινή ήπειρο θα ήταν αδύνατη ή οικονομικά ασύμφορη. Η Patricia Urquiola, σαφέστατα επηρεασμένη από αρχαίες τεχνικές ύφανσης, σχεδίασε την αφρικανική εκδοχή του σκαμπό Flo Stool για την Driade. Η Catherine Grenier εμπνεύστηκε από τα λιτά, αλλά στιβαρά αφρικανικά κοσμήματα και σχεδίασε το side table Layok για την εταιρεία Swala.

Υπάρχουν όμως και οι γηγενείς σχεδιαστές, οι οποίοι απλώς ανατρέχουν στην παράδοση της ηπείρου τους αλλά και στην πανίδα της, δημιουργώντας εξελιγμένες εκδοχές της. Ξεχωρίζει ο Νοτιοαφρικανός John Vogel με την καρέκλα Nguni, η ράχη της οποίας – και συγκεκριμένα η απόληξή της – μιμείται το σχήμα του «ένδοξου κέρατος των βοοειδών Νguni» της Νότιας Αφρικής. Αλλά και ο συμπατριώτης του Haldane Martin, ο οποίος με τον συναρμολογούμενο καναπέ Songololo αντιγράφει το σχήμα και τη μορφή της ομώνυμης αφρικανικής χιλιοποδαρούσας. Οσο για το κάθισμά του Zulu mama συνδυάζει παραδοσιακές τεχνικές καλαθοπλεκτικής της Νότιας Αφρικής με τη χρήση πλαστικού κατασκευασμένου από ανακυκλωμένα υλικά.