Λοιπόν, λοιπόν, φίλοι μου αναγνώστες, σήμερα κομίζω καλά χαμπέρια. Θα σας μιλήσω για τις καινούργιες τάσεις στο κόσμημα. Οχι επειδή αυτά καθαυτά τα μπιζού μάς ενδιαφέρουν – τέτοια ώρα, τέτοια λόγια –, μα για την καταγραφή μιας κοινωνικής ευαισθησίας. Από εκεί που διόλου δεν θα το περιμέναμε: από τους χρυσοχόους! Μου αρέσει αυτή η πλάκα με τα συγκοινωνούντα δοχεία.
Μου αρέσει που η ύφεση δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο. Ακόμη και εκείνους που κατασκευάζουν το πολυτελές και το περιττό. Τα κοινωνικά στρώματα, οι τάξεις, οι συντεχνίες έγιναν διαπερατές. Επικοινωνούν, ανταλλάσσουν μηνύματα. Και οι τεχνίτες εκείνοι που μέχρι τούδε εργάζονταν για τους λίαν εύπορους, τώρα όχι πια. Διακρίνω ένα είδος δημοκρατικοποίησης, ούτως ειπείν.
Δηλαδή χρυσοχόοι και αργυροχόοι προτείνουν τώρα φθηνότερα κράματα μετάλλων και άρα φθηνότερα κοσμήματα. Πράγμα λίαν βολικό για τους γάμους, επί παραδείγματι, όταν οι φαμίλιες του γαμπρού και της νύφης ανταλλάσσουν πολλά τέτοια πράγματα.
Παράδειγμα πρώτο: ένα νέο κράμα χρυσού, αργύρου και χαλκού, το οποίο, ως εκ της σύστασης των υλικών, κοστίζει πολύ λιγότερα χρήματα από κάτι ολόχρυσο. Και με εξαιρετικό αποτέλεσμα. Ενα κράμα που θυμίζει τον ροζ χρυσό – τόσο άλλωστε της μόδας – αλλά με μια καινοφανή στιλπνότητα. Κάτι που δεν έχουμε ματαδεί. Το λανσάρισε η εταιρεία Tiffany’s για να γιορτάσει τα 175α γενέθλιά της και το ονόμασε ρουμπέντο. Προκειμένου να κατασκευαστεί ετούτο το κράμα, οι τεχνίτες εργάζονταν από τη δεκαετία του 1970 σε σχέδια της σχεδιάστριας Ελσας Περέτι.
Παράδειγμα δεύτερο: ένα νέο κράμα από ασήμι και ρουθένιο, για την κατασκευή του οποίου η αμερικανική εταιρεία Armenta ζήτησε τη συνδρομή της… NΑSA! Αποτέλεσμα: ένα κράμα με γκρίζα, απαλή, ματ εμφάνιση, ιδιαιτέρως ενδιαφέρον.
Εννοείται πως τέτοια κράματα αρχίζουν να ενδιαφέρουν μια πολύ ευρύτερη καταναλωτική μερίδα ανθρώπων. «Πελάτες μου!» θα σχολίαζε ο Βέγγος. Η βεντάλια δηλαδή ανοίγει προς περισσότερους καταναλωτές.
Αλλο τέτοιο, όχι ακριβό μέταλλο, το παλλάδιο. Οχι πολύτιμο και ευγενές, μα ιδιαιτέρως του συρμού. Ανήκει στην οικογένεια της πλατίνας και χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία για την κατασκευή καταλυτών. Τώρα η βιομηχανία κοσμημάτων το αξιοποιεί για την κατασκευή ανδρικών κυρίως κοσμημάτων χαμηλού κόστους, εκμεταλλευόμενη την αντοχή, την ελαφρότητα και τη φυσική του λευκότητα. Οπως εξηγεί ο διευθύνων σύμβουλος της Διεθνούς Οργάνωσης για το Παλλάδιο Φρανκ Μακ Αλιστερ, πρόκειται για ένα νέο μέταλλο, ακριβότερο από το ασήμι, μα αρκετά φθηνότερο από τον χρυσό, τουλάχιστον στο ένα τρίτο της τιμής του. Και ως καινούργιο υλικό, δεν υπάρχουν προκαταλήψεις ή έτοιμες ιδέες, γι’ αυτό και οι νεότεροι το προτιμούν και το επιλέγουν. Δυνατό, ανθεκτικό, μα συγχρόνως και εύκαμπτο, δουλεύεται εύκολα. Δεν μαυρίζει, όπως το ασήμι, δεν προξενεί αλλεργίες και θεωρείται καθαρό, αγνό. Κάτι λίαν σημαντικό για τους Γιαπωνέζους και τη δική τους αγορά.
Ωστόσο οι σχεδιαστές στρέφονται όλο και περισσότερο στο τιτάνιο, αυτό το μέταλλο της διαστημικής τεχνολογίας που έχει αλλάξει την εικόνα της κοσμηματοποιίας της νέας χιλιετίας. Το τιτάνιο μπορεί να καλυφθεί με χρυσό και να χρωματιστεί. Γενικότερα, με νήματα τιτανίου επάνω σε ευγενέστερα μέταλλα, δημιουργείται η αίσθηση μιας ξεχωριστής «sophistication». «Ψάχνουμε για την απαλή αίσθηση, την απροσδόκητη ελαστικότητα, την ελαφρότητα και τη φωτεινότητα σε ένα μέταλλο. Σκοπός μας είναι να προκαλέσουμε μια φυσική εντύπωση με το δέρμα. Αυτή η απαλότητα που χαρακτηρίζει τούτο το μέταλλο θυμίζει μια ζεστή αγκαλιά».
