Τα «Παράθυρα» του Κατζουράκη ανοίγουν στον Πόρο

μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ

για ναβρω τα παράθυρα _ ΄Όταν ανοίξει

ένα παράθυρο θα’ναι παρηγορία _

Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ

να τα’βρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.

΄Ισως το φως θα’ναι μια νέα τυραννία.

Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει».

Οι στίχοι από «Τα Παράθυρα» του ΚΠ Καβάφη έρχονται στο νου με τα «Εργα σε δυο και τρεις διαστάσεις» που παρουσιάζει ο καλλιτέχνης Μιχάλης Κατζουράκης από 30 Ιουνίου έως 25 Ιουλίου στην γκαλερί Citronne του Πόρου. Στη δουλειά του κυριαρχούν επιτοίχια έργα από την ενότητα «Windows». «Ο τίτλος «Windows», δηλαδή «Παράθυρα», είναι λογοπαίγνιο γιατί το θέμα είναι τα παράθυρα αλλά στις μέρες μας που τόσος λόγος γίνεται για τα ψηφιακά πράγματα και τα γνωστά Windows μου άρεσε η σύνδεση με έναν σύγχρονο όρο χωρίς καμία πραγματική φυσικά σχέση…», λέει ο καλλιτέχνης που εμφάνισε τον τίτλο για πρώτη φορά όταν έκανε μια έκθεση με φωτογραφίες από παράθυρα βιτρινών στο Βερολίνο το 1998.

Στα «Έργα σε δυο και τρεις διαστάσεις» κυριαρχεί ο διάλογος ανάμεσα σε έργα μικρής και μεγάλης κλίμακας, εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, πίνακες και μνημειακά γλυπτά. Η έκθεση περιλαμβάνει γλυπτά του καλλιτέχνη της δεκαετίας του ’60 _ γλυπτά που χαρακτηρίζονται από τη δυναμική τους με πλήρεις και ελλιπείς γεωμετρικές μορφές, ορθογώνια, τετράγωνα, κύκλους, γραμμές και έντονα χρώματα _ και τα επιτοίχια «Windows» όπου ο καλλιτέχνης επαναδιαπραγματεύεται με ευαισθησία την εικαστική απεικόνιση των παραθύρων, κοινού στοιχείου από το καθημερινό μας περιβάλλον, όπως σημειώνει η επιμελήτρια της έκθεσης, ιστορικός τέχνης, Τατιάνα Σπινάρη – Πολλάλη. «… Το ερέθισμα έρχεται από το περιβάλλον, το δομημένο περιβάλλον, εκείνο, όμως, που έχει αποτυπώσει ίχνη μιας περασμένης ζωής: ερειπωμένοι τοίχοι, κατεστραμμένες μεσοτοιχίες, σφραγισμένες πόρτες ή παράθυρα από εγκαταλελειμμένα κτίρια… Η καλή ζωγραφική ή τουλάχιστον η ζωγραφική που με ενδιαφέρει είναι, πιστεύω, πάντα αφηρημένη…», αναφέρει ο καλλιτέχνης, έργα του οποίου συναντά κανείς στην Εθνική Πινακοθήκη, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μουσείο Matisse αλλά και στο Le Cateau – Cambresis της Γαλλίας.

«Η αρχική ιδέα όταν ξεκινήσαμε το στήσιμο της έκθεσης ήταν να τοποθετηθούν μόνο τα «Windows» αλλά στην πορεία η αυλή του χώρου μας έκανε να αποφασίσουμε να τοποθετήσουμε και τρισδιάστατα έργα που, θεματικά τουλάχιστον, απέχουν από τα «Παράθυρα». Παρ’ όλα αυτά η εδική μου εμμονή, η ζωγραφική να είναι πάντα σε σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο παραμένει», μας λέει ο καλλιτέχνης.

Στον κατάλογο της έκθεσης συναντά κανείς και ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον κείμενο του Δημοσθένη Κοκκινίδη για την έκθεση του συναδέλφου του. «Πέρασε περίπου ένας χρόνος από τότε που επισκέφθηκα το ατελιέ του Μιχάλη Κατζοηυράκη. Εκεί είδα την πρόσφατη δουλειά του με την ενότητα «Παράθυρα», τα αστικά, νησιώτικα και της υπόλοιπης Ελλάδας παράθυρα της νεοελληνικής παράδοσης», αναφέρει ο πρώην πρύτανης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών. «… Τα κλειστά παράθυρα του Μιχάλη αναμφισβήτητα διεγείρουν την αισθητική στάση του θεατή. Και από την άλλη πλευρά, πιστεύω, υποδηλώνουν την πληγωμένη μνήμη μας για εκείνο που φεύγει χωρίς επιστροφή…».