Είναι δεδομένες οι δυσκολίες για μια κυβέρνηση συνεργασίας και μάλιστα σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που μέχρι τώρα δεν είχε καταφέρει να αποκτήσει κουλτούρα πολιτικών συνεργασιών. Πέρα όμως από τις εγγενείς δυσκολίες του εγχειρήματος, φαίνεται ότι υπήρξε και ελλιπής προετοιμασία – για να μην πούμε προχειρότητα – στη συγκρότησή της. Γιατί είναι γεγονός ότι οι πρώτες μέρες της νέας κυβέρνησης, συνοδεύτηκαν από πολλά ατυχήματα…

Πέρα από την προσωπική περιπέτεια του κ. Σαμαρά, που δυσκόλεψε και τη λειτουργία της κυβέρνησης, αλλά και τη διεθνή εκπροσώπηση της χώρας, είχαμε το προσωπικό, αλλά και πολιτικό όπως φαίνεται πρόβλημα του κ. Ράπανου για να ολοκληρωθεί το πάζλ των ατυχημάτων με την χθεσινή παραίτηση, λόγω ασυμβίβαστου, του κ. Βερνίκου.

Οση καλή διάθεση κι αν έχουμε, είναι προφανές ότι είναι πάρα πολλά τα προβλήματα για μια κυβέρνηση λίγων ημερών. Σε μια περίοδο μάλιστα που η χώρα δεν έχει το παραμικρό περιθώριο για χάσιμο χρόνου, που πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε σε θέση να ανασυνταχθούμε και να βάλουμε επιτέλους την κρατική μηχανή να δουλέψει με όσο πιο εντατικούς ρυθμούς μπορούμε.

Η κυβέρνηση αυτή έχει το δύσκολο έργο να κρατήσει τη χώρα όρθια, σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες. Να κερδίσει χρόνο για να πείσει τους ευρωπαίους δανειστές μας ότι και μπορούμε και αξίζουμε να παραμείνουμε στο κλαμπ των ανεπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών. Ωστε η χώρα να είναι σε πλεονεκτική θέση και στην διαπραγμάτευση που θα γίνει, αλλά και μέτοχος στις εξελίξεις που κυοφορούνται στην Ευρώπη. Περιθώρια λοιπόν για άλλα ατυχήματα δεν υπάρχουν.

Όλοι, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο υφυπουργό, οφείλουν να συστρατευθούν χωρίς αντιρρήσεις, μεμψιμοιρίες και χωρίς άλλα στραβοπατήματα σε αυτή την προσπάθεια. Το οφείλουν και στους πολίτες που τούς εμπιστεύθηκαν αλλά και στη χώρα…