«Ζωντανές» οθόνες αφής ικανές να εμφανίζουν στην επίπεδη επιφάνειά τους τρισδιάστατα «εξογκώματα» σε ρόλο πλήκτρων ανέπτυξαν οι ειδικοί των αμερικανικών εταιρειών Tactus Technology και Touch Revolution.
Σύντομα σε ταμπλέτες και smartphones
Πηγή έμπνευσης των ερευνητών αποτέλεσαν οι οθόνες αφής των έξυπνων κινητών και ταμπλετών. Στόχος τους ήταν να δημιουργήσουν μια επιφάνεια η οποία να προσφέρει στον χρήστη την δυνατότητα να αγγίζει, κατά βούληση, τρισδιάστατα σημεία στην οθόνη του, χωρίς όμως να του στερεί πλήρως την απαλή διαδραστική λογική πίσω από την λεία επιφάνεια αφής.
Το μυστικό πίσω από την οθόνη-χαμαιλέοντα, κρύβεται στον έλεγχο μικρο-επιπέδων υγρών που φιλοξενούνται στο εξωτερικό μέρος της οθόνης ρυθμίζοντας έτσι την αυξομείωση τους αλλά και τους σχηματισμούς που δημιουργούν αυτά.
Η επιφάνεια Tacticle Layer, όπως ονομάζεται, εφαρμόστηκε μάλιστα για πρώτη φορά σε πρότυπη ταμπλέτα τύπου Android της Google και παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του συνεδρίου Display Week 2012 στη Βοστόνη.
«Είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι με την συνεργασία μας με την Tactus Technology – η ιδέα τους αποτελεί μια επαναστατική προσέγγιση στην υπάρχουσα βιομηχανία των οθονών αφής» αναφέρει ο ιδρυτής της εταιρείας Touch Revolution, Μαρκ Χάμπλιν. «Προσβλέπουμε σε μια νέα γενιά κινητών τηλεφώνων και συσκευών που θα χρησιμοποιούν την συνδυαστική μας τεχνολογία μέσα στο 2013» προσθέτει.
Αστραπιαία πληκτρολόγηση με λιγότερα λάθη
Η εμφάνιση τρισδιάστατων πλήκτρων σε οθόνες αφής, θα μπορούσε σύμφωνα με ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Μέριλαντ και της Ουόσιγκτον να βοηθήσει τους χρήστες κατά την πληκτρολόγηση ώστε να γράφουν ταχύτερα και να αποφεύγουν λάθη.
Στο πλαίσιο των δοκιμών τους, οι ειδικοί ζήτησαν από 12 εθελοντές να δακτυλογραφήσουν μια σειρά από φράσεις μέσω ενός πληκτρολογίου αφής. Με τη βοήθεια ενός έξυπνου συστήματος οι ερευνητές κατέγραψαν τα «χτυπήματα» και τα λάθη των εθελοντών.
Είδαν λοιπόν, ότι ο τρόπος χρήσης από άτομο σε άτομο ήταν διαφορετικός καθώς βασιζόταν στη θέση αλλά και τη «συμπεριφορά» των δακτύλων του καθενός επάνω στα πλήκτρα. Προσαρμόζοντας όμως στη συνέχεια το πληκτρολόγιο στη θέση των δακτύλων του καθενός, παρατήρησαν ότι τα λάθη των συμμετεχόντων περιορίζονταν σημαντικά ενώ παράλληλα αυξανόταν η ταχύτητα πληκτρολόγησής τους έως και κατά 15%.
