To Πρόβλημα με τους Έλληνες πολιτικούς των κομμάτων εξουσίας έγκειται στa εξής:
1. Νομίζουν πως οι πράξεις τους είναι αόρατες. Συχνά εξοργίζονται όταν ο κόσμος τους αμφισβητεί γιατί έχουν την απαίτηση οι αρνητικές τους πράξεις να λησμονηθούν το συντομότερο. Η απαίτηση τους αυτή για γρήγορο delete δεν βρίσκει πρόσφορο έδαφος στη μνήμη του λαού η οποία έχει μόνιμο και διαρκή χαρακτήρα.
2. Θεωρούν ότι τα αρνητικά αποτελέσματα των επιλογών και των πράξεών τους εμφανίζουν ένα αυτόνομο χαρακτήρα ο οποίος, μέσα από μια ανεξήγητη γι’ αυτούς λειτουργία, ξεφεύγει από τον έλεγχό τους. Στη συνέχεια, υποστηρίζουν ότι δεν ευθύνονται oι ίδιοι παρότι κυβερνούν. Ο λαός όμως γνωρίζει πολύ καλύτερα ότι οι πράξεις βαραίνουν εκείνους που τις επινοούν.
3. Σε περιόδους ήττας παραδέχονται ότι κάνανε λάθη, ζητούν συγνώμη και υπόσχονται να μην τα ξανακάνουν. Όταν όμως συγκρίνουν τις επιλογές τους με τις πολιτικές άλλων πολιτικών εκπροσώπων, αναιρούν τα λεγόμενά τους και υποστηρίζουν ότι αυτοί τα κάνανε όλα καλύτερα.
4. Εκφοβίζουν το λαό ότι εάν επιλέξει κάτι διαφορετικό θα υποβληθεί σε δυσμενέστερες συνέπειες από τις δικές τους. Με λίγα λόγια θέλουν να διατηρούν το αποκλειστικό μονοπώλιο των λαθών τους.
5. Όταν κινδυνεύουν συμμαχούν με αυτό το οποίο πριν από λίγο εμφάνιζαν ως καταστροφή για τον τόπο. Με αυτόν τον τρόπο αλληλοαναιρούν τις διαπιστώσεις τους, πράγμα που γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτό από το λαό.
6. Εκπλήσσονται όταν πέφτουν τα ποσοστά τους, πράγμα που καταδεικνύει την πραγματική αδυναμία σφυγομέτρησης των διαθέσεων και των τάσεων της κοινής γνώμης.
