Ολα για την ανάπτυξη! Χωρίς να εγκαταλείψει τη σφικτή δημοσιονομική πολιτική η γερμανική κυβέρνηση προωθεί τώρα και την αναπτυξιακή. Τα παραγωγικά και οικονομικά υπουργεία μοιάζουν τις τελευταίες εβδομάδες με εργοτάξια. Το αποτέλεσμα είναι ένας διψήφιος αριθμός σχεδίων τα οποία, αφού θα υποστούν περαιτέρω επεξεργασία, θα λάβουν την άγουσα για τη διάσκεψη κορυφής στα τέλη Ιουνίου στις Βρυξέλλες, όπου θα χρησιμοποιηθούν ως βάση για σχετικές αποφάσεις.
Το «paper» που έκλεψε την παράσταση είναι βέβαια εκείνο της καγκελαρίας που δημοσίευσε την Παρασκευή το περιοδικό «Der Spiegel». Το σχέδιο αποτελείται από έξι σημεία, το σημαντικότερο εκ των οποίων προβλέπει τη δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΖΟ) σε «προβληματικές» χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία. Το σημείο αυτό προκάλεσε έκπληξη και εντός του κυβερνητικού συνασπισμού. «Δεν έχουμε ιδέα γι’ αυτό» δήλωσε απορημένος εκπρόσωπος του καθ’ ύλην αρμοδίου υπουργείου Οικονομίας. Ανάλογη απορία εξέφρασε και εκπρόσωπος του ομοσπονδιακού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, το οποίο είχε κάνει παρόμοια πρόταση προ ενός περίπου έτους, την απέσυρε όμως στη συνέχεια με το αιτιολογικό ότι και μόνο ο όρος ΕΖΟ προκαλεί συνειρμούς από αποικιακές εποχές. «Τέτοιες ζώνες αντίκεινται επιπλέον στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, γι’ αυτό και είναι αμφίβολο αν ποτέ εγκριθούν» προσέθεσε.
Ενα επίσης αμφισβητούμενο σημείο είναι η προτροπή στις άλλες χώρες να μιμηθούν το γερμανικό δυαδικό εκπαιδευτικό σύστημα. Αυτό προβλέπει τον πρόωρο χωρισμό των παιδιών σε αυτά που παίρνουν επαγγελματική και σε εκείνα που παίρνουν ανώτερη εκπαίδευση. Στην πράξη, επαγγελματίες γίνονται κυρίως τα παιδιά των ασθενέστερων οικονομικών τάξεων, σπουδαστές εκείνα των προνομιούχων. Ετσι αναπαράγονται οι κοινωνικές διακρίσεις. Γι’ αυτό και σε πολλά κρατίδια στα οποία κυβερνούν Σοσιαλδημοκράτες το σύστημα αυτό καταργείται σταδιακά. Στη θέση του μπαίνουν μοντέλα που δίνουν σε όλα τα παιδιά ίσες δυνατότητες.
Το σχέδιο, αντίθετα, που έχει ρεαλιστικές πιθανότητες να υλοποιηθεί κατά μεγάλο μέρος είναι εκείνο του υπουργείου Οικονομίας που παρουσιάζει συνοπτικά σε αποκλειστικότητα «Το Βήμα».
Τα κυριότερα εκ των 16 σημείων του είναι:
* Διάθεση των κονδυλίων των διαρθρωτικών ταμείων της ΕΕ κυρίως σε έργα ανάπτυξης στις οικονομικά ασθενέστερες χώρες.
* Κίνητρα για αύξηση της συνεργασίας του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα στον τομέα των στρατηγικών επενδύσεων.
* Μεταφορά κονδυλίων των αγροτικών ταμείων σε προγράμματα έρευνας και καινοτομιών.
* Αύξηση των ιδίων κεφαλαίων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων κατά 10 δισ. ευρώ, κάτι που αντιστοιχεί σε 80 δισ. σε πιστοληπτική ικανότητα.
* Ταχύτερη κατασκευή των διευρωπαϊκών δικτύων.
* Επίσπευση και απλοποίηση της παροχής αδειών για τα ευρωπαϊκά προγράμματα.
* Μείωση του χρόνου παροχής άδειας για προώθηση της έρευνας και των καινοτομιών από έναν χρόνο σε τρεις μήνες.
* Αύξηση της κινητικότητας των εργαζομένων στην Ευρώπη με τη δημιουργία ευρωπαϊκών γραφείων ευρέσεως εργασίας.
* Χρησιμοποίηση των κονδυλίων των ευρωπαϊκών κοινωνικών ταμείων για επαγγελματική εκπαίδευση επίσης κυρίως στις «προβληματικές» χώρες.
* Ιδιωτικοποίηση όλων και ιδιαίτερα στον χώρο των σιδηροδρόμων.
Το σχέδιο αυτό απέβλεπε στο να εντυπωσιάσει τη γαλλική αντιπροσωπεία κατά την πρώτη επίσκεψη του Φρανσουά Ολάντ πριν από λίγο καιρό στο Βερολίνο για το βάρος που έδινε ανέκαθεν το Βερολίνο σε αναπτυξιακά θέματα. Το κατά πόσο πέτυχε τον στόχο του είναι άγνωστο. Σίγουρα όμως είναι και απόρροια της πίεσης που ασκεί ο νέος γάλλος πρόεδρος προς την κατεύθυνση μιας στροφής της Ευρώπης προς την ανάπτυξη. Και από αυτή την άποψη, εκείνοι που είναι οι «μυστικοί» νικητές στον αγώνα των εντυπώσεων είναι οι Γάλλοι.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ