{{{ moto }}}
Οταν η «επιτακτική ακινησία του έγινε καθημερινότητα» όπως ο ίδιος αποκαλεί το αποτέλεσμα του εγκεφαλικού επεισοδίου του, ο ιταλός σκηνοθέτης Μπερνάρντο Μπερτολούτσι πίστεψε ότι οι κινηματογραφικές μέρες του είχαν πια κλείσει οριστικά τον κύκλο τους. «Μου ήταν πολύ δύσκολο να χωνέψω το γεγονός ότι από εδώ και στο εξής θα κινιόμουν πάνω σε αναπηρικό καροτσάκι αλλά σιγά –σιγά είδα ότι μπορούσα να μάθω την “τέχνη” τού να αποδέχεται κανείς την κατάστασή του. Από εκείνη την στιγμή κατάλαβα ότι ήταν εφικτό να σκηνοθετήσω ξανά, από μια διαφορετική “θέση”».

Το κατάλαβε και το έκανε πράξη. Πριν από ένα ακριβώς χρόνο και πάλι στις Κάννες, ο Μπερτολούτσι (καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι) είχε πει ότι ενδιαφερόταν για μια μεταφορά του μυθιστορήματος «Εσύ κι εγώ» του Νίκολο Αμανίτι στον κινηματογράφο. Σαν να μην έφτανε αυτό, είπε ότι ήθελε να γυρίσει την ταινία τρισδιάστατη γιατί τον ενδιέφερα να εξετάσει τις δυνατότητες του 3D μέσα σε ένα απλό δωμάτιο!

Τρισδιάστατη μπορεί να μην την έκανε, πάντως το φιλμ το τελείωσε. Το «Εγώ και εσύ» παρουσιάστηκε την Τετάρτη 23 Μαΐου, εκτός συναγωνισμού, στο φεστιβάλ (στη φωτογραφία δεξιά ο σκηνοθέτης με τους πρωταγωνιστές της ταινίας κατά την άφιξή τους στο Κόκκινο Χαλί για την προβολή της ταινίας). Ανθρώπινο, εξαιρετικά καλοπαιγμένο και με ένα πολύ δυνατό θέμα, το «Εγώ και συ» πραγματεύεται την ολιγοήμερη σχέση που δημιουργείται ανάμεσα σε δυο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι που έχουν τον ίδιο πατέρα αλλά διαφορετικές μητέρες.

Απομονωμένα από τον υπόλοιπο κόσμο, τα παιδιά (χωρίς οι γονείς τους να το ξέρουν) βρίσκονται κρυμμένα στο υπόγειο της πολυκατοικίας όπου μένει το αγόρι, εκεί όπου θα ζήσουν ένα σχεδόν σουρεαλιστικό πενθήμερο. Αν κάτι η ταινία λέει, αυτό είναι ότι τα παιδιά της σύγχρονης εποχής μπορούν να αντιμετωπίσουν ή και να λύσουν ακόμα μόνα τα προβλήματα της ζωής τους. Στους έξαλλους ρυθμούς που ζούμε, η παρουσία των γονέων τείνει όλο και περισσότερο να γίνει στοιχείο… διακόσμησης.

Η επιλογή των δυο παιδιών που κρατούν τους ρόλους του Λορέντσο και της Ολίβια υπήρξε μια ιδιαίτερα χρονοβόρα, πολύμηνη διαδικασία για τον Μπερτολούτσι, καθώς στόχος του 71χρονου σκηνοθέτη ήταν να δουλέψει με εντελώς φρέσκα «ανόθευτα» πρόσωπα. Εν τέλει είδε εκατοντάδες ηθοποιούς, επαγγελματίες και ερασιτέχνες για να καταλήξει στον 15χρονο Τζάκοπο Ολμο Αντινόρι και την λίγο μεγαλύτερή του Τέα Φάλκο (στη φωτογραφία αριστερά) που κρίνοντας από την δουλειά της στο «Εγώ και εσύ» σίγουρα θα ξαναδούμε και σε άλλες ταινίες.

Και τέλος, σε ό,τι αφορά το 3D και την απόφαση του να μην προχωρήσει γυρίζοντας την ταινία σε αυτό το σύστημα, ο λόγος ήταν και πάλι ο χρόνος. «Αρχικώς είχα ενθουσιαστεί με την ιδέα του 3D, όμως στην πράξη, είδα ότι αυτό το σύστημα δεν μου ταιριάζει» είπε. «Στις δικές μου ταινίες, η μια σκηνή “γεννά” την επόμενη και την επόμενη και την επόμενη. Δεν έχω τον χρόνο να σπαταλώ φαιά ουσία σε τεχνικές λεπτομέρειες. Ισως σε μερικά χρόνια από σήμερα…».