«Η απονομή του ευρωπαϊκού βραβείου νεότητας Καρλομάγνος σε μια νεαρή ελληνίδα αποτελεί την καλύτερη απάντηση στην κρίση που μαστίζει την Ευρώπη». Αυτή ήταν μία από τις πρώτες φράσεις που είπε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στον λόγο που εκφώνησε την Πέμπτη στο Άαχεν, όταν υποδέχθηκε και ο ίδιος παρόμοιο βραβείο για «ενηλίκους».
Δύο μέτρα πιο πέρα, η ελληνίδα δημοσιογράφος Ελίνα Μακρή στην οποία αναφερόταν άστραπτε από χαρά. Το κοινό αντέδρασε με παρατεταμένο χειροκρότημα.
Η κ.Μακρή είχε βραβευτεί ήδη την περασμένη Τρίτη από τον πρόεδρο της Ευρωβουλής Μάρτιν Σουλτς με το πρώτο βραβείο Καρλομάγνου για το 2012, για μια δημοσιογραφική έρευνα υπό τον τίτλο «Europe on the ground» που πραγματοποίησε από κοινού μια ομάδα ελλήνων δημοσιογράφων.
Το δεύτερο και το τρίτο βραβείο δόθηκε σε νεαρούς ακτιβιστές από την Ουγγαρία και την Τσεχία.
Ο κ.Σόιμπλε, όπως είπε ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν-Κλοντ Γιούνγκερ, ο οποίος έπλεξε το εγκώμιο του τιμηθέντος, βραβεύτηκε για τη συμβολή του στην ενοποίηση της Ευρώπης.
Και οι δύο ομιλητές απέφυγαν ωστόσο να υπεισέλθουν στην κρίση του ευρώ. «Βαρέθηκα πια να μιλάω γι’ αυτό, ας κάνουμε σήμερα παύση» είπε ο κ.Γιούνγκερ προκαλώντας τα γέλια του ακροατηρίου.
Η παύση διακόπηκε μόνο σε ένα σημείο του λόγου του. «Οι πιο επικίνδυνοι αντιευρωπαϊστές είναι εκείνοι με τις έμμονες ιδέες, όπως ότι η Ελλάδα πρέπει να φύγει από το ευρώ, πότε εντελώς, πότε προσωρινά, πότε επιμέρους. Αυτό σκοτώνει την Ευρώπη» είπε.
Ο κ.Σόιμπλε αναφέρθηκε στην ανάγκη της ενίσχυσης των ευρωπαϊκών θεσμών, όπως μέσω της εκλογής του προέδρου της Επιτροπής των Βρυξελλών από το σύνολο των ευρωπαίων ψηφοφόρων.
«Η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης θα αποκτούσε έτσι ένα πρόσωπο» είπε. «Αυτό θα ήταν η πολιτική αιχμή μιας ευρωπαϊκής εκτελεστικής εξουσίας, στην οποία θα έπρεπε να μετεξελιχθεί η Κομισιόν». Παράλληλα απέρριψε όμως την ιδέα των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.
Το Διεθνές Βραβείο Καρλομάγνου» (Karlspreis) δίνεται από το 1949. Στους βραβευμενους ανήκουν, μεταξύ άλλων, ο πρώην βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, και ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής (1978).
Η φήμη του ήταν όμως αρχικά αμφιλεγόμενη. Πρώτον, επειδή ορισμένοι από τους ιδρυτές του είχαν ναζιστικό παρελθόν και δεύτερον επειδή απονέμεται συνήθως σε συντηρητικούς πολιτικούς.
Αλλά και ο Καρλ ο Μεγάλος («Καρλομάγνος»), που δημιούργησε, χάρη στις κατακτήσεις του ένα πρόπλασμα της «ενωμένης Ευρώπης» και έδωσε το όνομα του στο βραβείο, είναι ιστορικά αμφισβητήσιμο πρόσωπο, δεδομένου ότι ήταν κάθε άλλο παρά ειρηνικός «ευρωπαϊστής»: Για τον αποκεφαλισμό 4.000 στρατιωτών από τη Σαξονία το 782 μ.Χ. πήρε το «τσούκλι» του «χασάπη των Σαξόνων».
Σήμερα ωστόσο η κριτική έχει σιγήσει – το βραβείο Καρλομάγνος θεωρείται πλέον από τις πιο σοβαρές διακρίσεις για προσωπικότητες του συντηρητικού κατεστημένου.
