Τριάντα οκτώ χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας που μας έφερε πολλά χρόνια πίσω, οι εκλογές της Κυριακής όχι μόνο κλείνουν τον κύκλο της μεταπολίτευσης αλλά είναι και οι σημαντικότερες της περιόδου αυτής.
Μέσα στη δίνη της σημαντικότερης κρίσης που έχει ζήσει τουλάχιστον μεταπολεμικά η ελληνική κοινωνία και οικονομία οι ψηφοφόροι οδηγούνται στις κάλπες θυμωμένοι και αγανακτισμένοι. Και ο θυμός δεν είναι ποτέ καλός σύμβουλος. Γιατί όσες φορές ο ελληνικός λαός ψήφισε θυμωμένος, επακολούθησαν δεινά.
Και πολλά δεινά θα ακολουθήσουν αν οι ψηφοφόροι, θυμωμένοι και απογοητευμένοι ψηφίσουν Χρυσή Αυγή. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να δώσει την ευκαιρία στο φιλοναζιστικό ελληνικό κόμμα, να μπει στο Κοινοβούλιο, το οποίο τόσο πολύ μισεί.
Οι νεοναζιστές άρχισαν να αποκτούν οπαδούς από το κέντρο της Αθήνας, όταν το σύνολο των κομμάτων δεν κατάλαβε έγκαιρα το τεράστιο πρόβλημα, των μεταναστών και της δημιουργίας γκέτο.
Ούτε η Αριστερά ούτε το ΠαΣοΚ, ούτε η Δεξιά μπόρεσαν να συνειδητοποιήσουν άλλοι από ανθρωπιστικούς λόγους προς τους μετανάστες, άλλοι από αδιαφορία, τη βόμβα που αναπτυσσόταν στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας και δεν αντέδρασαν.
Το πύον του φασισμού άρχισε σιγά –σιγά να επεκτείνεται σε όλη την πρωτεύουσα, στις μεγάλες πόλεις και στην επαρχία όσο περισσότεροι μετανάστες χωρίς έλεγχο περνούσαν τα ελληνικά σύνορα.
Τώρα κινδυνεύουμε, από την αναλγησία των ελληνικών κομμάτων, να δούμε νεοναζιστές βουλευτές στη ελληνική Βουλή.
Κινδυνεύουμε, τον ελληνικό λαό που έχυσε ποτάμια αίματος στον αγώνα κατά του φασισμού και του ναζισμού, να τον εκπροσωπούν, εκλεγμένοι δημοκρατικά, οπαδοί του Χίτλερ.
Να εκλέξουμε βουλευτές, που θα κάνουν τα πάντα να καταργήσουν τη Βουλή.
Οι εκλογές αυτές είναι κρίσιμες όχι μόνο γιατί θα προσδιορίσουν το μέλλον της χώρας για τα επόμενα 20 χρόνια, αλλά και γιατί σε περιόδους κρίσης και θυμού θα πρέπει να προστατευτεί τη Δημοκρατία.
Η χώρα διανύει την πιο ήρεμη περίοδο της ιστορίας της. Και αυτό γιατί υπάρχει μία Δημοκρατία, κουτσή-στραβή με χίλια προβλήματα αλλά Δημοκρατία.
Ποτέ κανείς και σε καμία άλλη περίοδο της ιστορίας της χώρας δεν μπορούσε να μιλήσει και να εκφραστεί τόσο ελεύθερα όσο από το 1974 μέχρι σήμερα.
Δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να επιτρέψει ο ελληνικός λαός στον Δούρειο Ίππο του φασισμού και του ναζισμού να εισέλθουν στη Βουλή.
Παρά το θυμό και την αγανάκτηση πρέπει και πάλι να νικήσει η Δημοκρατία.
