Αυτές τις μέρες γίνεται μια σκληρή διαπραγμάτευση για τους όρους ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών. Ανεξάρτητα από τους όρους, ένα είναι βέβαιο: Έχουμε αργήσει. Η εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της χώρας.
Και λογικά, θα έπρεπε να είναι χρονικά από τις πρώτες προτεραιότητες του προγράμματος προσαρμογής. Δυστυχώς, βαδίζουμε στον τρίτο χρόνο μνημονίου, χωρίς η ελληνική οικονομία να έχει δίπλα της τις τράπεζες. Είναι προφανές, ότι ένα σημαντικό μέρος της ύφεσης οφείλεται σ’ αυτή την καθυστέρηση.
Η εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος έπρεπε να γίνει άμεσα και σε πρώτο χρόνο. Πόσο άλλο μπορεί να αντέξει η ελληνική οικονομία χωρίς υγιείς τράπεζες; Οι ελληνικές επιχειρήσεις χρειάζονται ενίσχυση ρευστότητας, τόσο για τη δημιουργία ανταγωνιστικότητας σε σχέση με τις αλλοδαπές όσο και για την ίδια την ύπαρξή τους στο μέλλον.
Σε μια οικονομία που βασίζεται κυρίως στην κατανάλωση και που δυστυχώς δεν έχουμε μεταρρυθμίσει και αναδιαρθρώσει παραγωγικά, όταν αφαιρείται η ρευστότητα, είναι σαν να αφαιρείται το οξυγόνο από τον ανθρώπινο οργανισμό.
Απαιτείται λοιπόν, ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών για ένα και μόνο σκοπό: Την ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία και μάλιστα αυτό πρέπει να γίνει άμεσα!
