Πριν καν εκκινηθεί επισήμως η προεκλογική περίοδος και ενώ η σταθεροποίηση της οικονομίας παραμένει ζητούμενη, τα κόμματα ενεργούν ωσάν αυτή να έχει επέλθει. Και διαγκωνίζονται όπως τον παλιό καλό καιρό.
Πλειοδοτούν, υπεκφεύγουν, αδρανούν, καθυστερούν και δεν διστάζουν ούτε να τάξουν, ούτε να ρουσφετολογήσουν.
Τα νομοσχέδια με κόπο φθάνουν στη Βουλή και όσα φθάνουν βρίθουν «περίεργων» τροπολογιών και ρυθμίσεων. Αυτός είναι και ο πραγματικός λόγος που καθυστερεί η προκήρυξη των εκλογών.
Ο πολιτικός κόσμος μοιάζει για ακόμη μια φορά να παρασύρεται στον εκλογικό κύκλο, ξεχνώντας όσα προηγήθηκαν και όσα θα ακολουθήσουν.
Οι υποχρεώσεις της χώρας ούτε καλύφθηκαν, ούτε θα αναιρεθούν από τις εκλογές.
Με άλλα λόγια δεν επιτρέπονται αυταπάτες. Η Ελλάδα έχει αναλάβει συγκεκριμένες υποχρεώσεις και παραμένει στο μικροσκόπιο.
Τίποτε δεν έχει κριθεί οριστικά και οι αμφιβολίες είναι πολλές, όπως προέκυψε από την ακρόαση της τρόικας στο Ευρωκοινοβούλιο.
Η καχυποψία περισσεύει και οι διαθέσεις διατηρούνται αρνητικές έως εχθρικές. Στο πρώτο στραβοπάτημα θα υπάρξουν συνέπειες.
Πολλά απομένουν να γίνουν πριν και μετά τις εκλογές για την διάσωση της χώρας.
Υπό αυτή την έννοια, οι επερχόμενες εκλογές δεν προσφέρονται για ασκήσεις λαϊκισμού, ούτε για ανέξοδες παραστάσεις.
Παίζεται το μέλλον της χώρας και όλοι οφείλουν ανάλογη στάση και συμπεριφορά.
Αλλωστε, όλοι πλέον γνωρίζουν τη θέση της χώρας. Άγνοια, πλέον, δεν αναγνωρίζεται και αμεριμνησία δεν δικαιολογείται.
