Τα «περήφανα γηρατειά» του Ανδρέα Παπανδρέου μετατράπηκαν σε «οργισμένα γηρατειά» επί πρωθυπουργίας Γ. Παπανδρέου, ωστόσο την περασμένη Κυριακή στήθηκαν πρωί πρωί στην ουρά έξω από τα εκλογικά κέντρα για να στηρίξουν το ΠαΣοΚ, αιφνιδιάζοντας τους πάντες. Η…«επανάσταση των παππούδων» συμπαρέσυρε τον απρόθυμο, σε πολλές περιοχές, μηχανισμό του κόμματος, ο οποίος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη λευκή απεργία, έγινε άλλοθι για να πάνε και άλλοι ψηφοφόροι στις κάλπες και έδωσε ανάσα στην παράταξη. Οι ουρές στις εσωκομματικές κάλπες του ΠαΣοΚ δεν ήταν το μόνο αξιοπρόσεκτο στοιχείο της διαδικασίας, εξίσου εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι οι παππούδες οργανώθηκαν μόνοι τους, πολλοί από αυτούς δεν ήταν μέλη αλλά απλοί ψηφοφόροι του ΠαΣοΚ και ακόμη περισσότεροι ήταν χαμηλοσυνταξιούχοι.

Στις κάλπες του ΠαΣοΚ προσήλθε κυρίως η «γενιά της Αλλαγής», οι σαραντάρηδες του 1981. Αυτοί που έζησαν την άνοδο, που ευνοήθηκαν από τις συνθήκες ευημερίας που δημιούργησε στη χώρα το ΠαΣοΚ και τώρα ζουν την πτώση μιας παράταξης η οποία στέγασε την εποχή της αθωότητας αλλά και των φιλοδοξιών τους. Οι άνθρωποι αυτοί αντέδρασαν στην προοπτική διάλυσης της παράταξης, στις μη ρεαλιστικές κατά την άποψή τους προτάσεις της ΝΔ και της Αριστεράς, στην πίεση που δέχθηκαν στα καφενεία και στον κοινωνικό τους περίγυρο από ψηφοφόρους άλλων κομμάτων. «Αναθαρρήσαμε, δεν είμαστε τόσο μουδιασμένοι όπως ήμασταν πριν» λένε. Προσθέτουν όμως ότι είναι περισσότερο αγανακτισμένοι για τις περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις από τους υπόλοιπους πολίτες, «γιατί αυτά τα έκανε το δικό μας κόμμα, που κινήθηκε ενάντια στην ιδεολογία μας. Οι νέοι μάς γύρισαν την πλάτη, ελάχιστοι ήρθαν να ψηφίσουν». Ο νέος πρόεδρος του ΠαΣοΚ κ. Ευ. Βενιζέλος έχει δύσκολο δρόμο μπροστά του. Μπορεί στο εσωτερικό του κόμματος να μην τον αμφισβητεί κανένας, οι ψηφοφόροι του ΠαΣοΚ όμως δεν είναι διατεθειμένοι να του παραχωρήσουν λευκή επιταγή.

«Ο Βενιζέλος άλλαξε από το 2007. Είναι σοβαρός, μετρημένος, ανέλαβε ευθύνες για την παράταξη και έκαψε τα χέρια του στη φωτιά. Του δώσαμε μια ευκαιρία για να παρουσιάσει ένα σχέδιο ανασύνταξης του ΠαΣοΚ και για να δώσει ελπίδα για τη χώρα και για τα παιδιά μας. Πιστεύω ότι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από κανέναν άλλον» λέει ο κ. Ν. Μουρτάκος, 70 ετών, συνταξιούχος του Δημοσίου, από τον Πειραιά. Αν και ανήκει στα ιδρυτικά μέλη του ΠαΣοΚ, ο κ. Μουρτάκος ομολογεί ότι δεν πήγε στην κάλπη μόνο με ιστορικά κριτήρια ή εξαιτίας των ευαισθησιών του. «Πήγα γιατί το πίστευα. Ενιωσα ότι μπορεί να διαλυθεί το ΠαΣοΚ και θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει ένα ισχυρό κόμμα στον χώρο της Κεντροαριστεράς ώστε να έχουμε εγγυήσεις ότι θα γίνει σοβαρή προσπάθεια για να βγούμε από την κρίση. Με το μνημόνιο δεν συμφωνώ, όμως θα πρέπει να βρεθεί μια λύση για τη χώρα. Η συμμετοχή του κόσμου φορτώνει με ιστορική ευθύνη τη νέα ηγεσία» παρατηρεί. Στη γειτονιά του ο κόσμος συνεννοήθηκε μόνος του, τηλεφωνώντας ο ένας στον άλλο. «Δεν θέλαμε κομματικούς αξιωματούχους και καλύτερα που δεν εμφανίστηκαν γιατί εκφράστηκαν ελεύθερα οι πολίτες και ήρθαν πολλοί που δεν ήταν μέλη του ΠαΣοΚ. Το αρνητικό ήταν ότι στους 230 που ψήφισαν στο δικό μου εκλογικό κέντρο μόνο πέντε ήταν νέοι. Αυτό πιστεύω ότι πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τη νέα ηγεσία».
Ο κ. Τ. Κολέτσος, 70 ετών, συνταξιούχος του ΟΤΕ από τον Βόλο, ανήκει επίσης στα ιδρυτικά μέλη του ΠαΣοΚ. «Με δένουν συναισθηματικοί δεσμοί με τη δημοκρατική παράταξη» εκμυστηρεύεται. Την περασμένη Κυριακή, όπως λέει, πήγαν στις κάλπες άνθρωποι της μεσαίας τάξης που έβριζαν το ΠαΣοΚ για τα μέτρα που πήρε. «Το πρωί της ψηφοφορίας μάς τηλεφωνούσαν για να μάθουν πού είναι τα εκλογικά κέντρα και όταν ρωτούσαμε πώς και ενδιαφέρθηκαν μας έλεγαν ότι δεν βλέπουν άλλη προοπτική για τη χώρα. Πολλοί από αυτούς δεν ήταν οργανωμένα μέλη του ΠαΣοΚ, ενώ και οι «παπανδρεϊκοί» ψήφισαν μαζικά παρά την προπαγάνδα από διάφορα στελέχη για αποχή» τονίζει.
Ο κ. Παπανδρέου στις εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου στο ΠαΣοΚ τήρησε στάση ουδετερότητας. Δεν έκλεισε το μάτι σε κανέναν υποψήφιο ούτε ευνόησε κινήσεις παρασκηνίου. Ωστόσο δεν κινητοποιήθηκαν όλοι οι βουλευτές και τα στελέχη του κόμματος για τις εσωκομματικές εκλογές. Σε πολλές περιοχές «βενιζελικοί» βουλευτές εκμυστηρεύονται ότι το βράδυ του Σαββάτου έμειναν άυπνοι αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν τα πολλά οργανωτικά προβλήματα, τις «τρύπιες» εφορευτικές επιτροπές, τα ψηφοδέλτια και τους φακέλους που έλειπαν, τα μέλη των νομαρχιακών επιτροπών που δεν έλεγαν να βοηθήσουν την κατάσταση. Οι ουρές που σχηματίστηκαν το πρωί της Κυριακής έξω από τα εκλογικά κέντρα σε όλη τη χώρα άλλαξαν τα δεδομένα, τουλάχιστον για τον κομματικό μηχανισμό, ο οποίος αναγκάστηκε να ανταποκριθεί στην απαίτηση του κόσμου.
Η απαίτηση αυτή όμως δεν εξαντλήθηκε στις κάλπες. «Δεν μπορώ να συγχωρήσω την επιπολαιότητα με την οποία διαχειρίστηκε την κρίση το ΠαΣοΚ, πήρε μέτρα μακριά από την ιδεολογία μας, εκφυλίστηκαν πολλά από αυτά που πιστεύαμε και για τα οποία αγωνιστήκαμε» επισημαίνει ο κ. Κολέτσος. «Επρεπε να πούμε από την αρχή όλη την αλήθεια στον ελληνικό λαό, όχι να ανατρέπουμε με αυτόν τον τρόπο τη ζωή του. Προσωπικά είμαι και χρεωμένος και αγανακτισμένος. Παρ’ όλα αυτά την Κυριακή πήγα να ψηφίσω γιατί δεν βλέπω άλλη λύση για τη χώρα, ούτε η ΝΔ ούτε η Αριστερά προτείνουν κάτι πειστικό. Η Κατσέλη με καλύπτει σε πολλά από όσα λέει αλλά δεν αποτελεί λύση και έχουμε μπροστά μας τα μέτρα του Ιουνίου και τον χειμώνα. Περιμένουμε από τον Βενιζέλο να ανασυντάξει την παράταξη, να κόψει τη σαπίλα από το καθαρό κρέας. Του δίνουμε μια ευκαιρία, αλλά όχι συγχωροχάρτι. Η ψήφος μας δεν είναι δεδομένη» προσθέτει.
Ο κ. Ευ. Γκούμας είναι συνταξιούχος, 60 ετών, οργανωμένο μέλος του ΠαΣοΚ και, όπως ομολογεί ο ίδιος, από την ευνοημένη γενιά του Πολυτεχνείου. «Οι ευθύνες μας είναι μεγάλες για την κατάσταση της χώρας και του κόμματος, και πρέπει κάποια στιγμή να τις αναλάβουμε δημοσίως. Το οφείλουμε στους νέους» λέει. Ο κ. Γκούμας βγήκε στη σύνταξη πριν από τα μέτρα που αυξάνουν το όριο συνταξιοδότησης και, όπως λέει, το μετάνιωσε. «Ηταν λάθος το καθεστώς των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων» λέει.
«Εχω δουλέψει για το ΠαΣοΚ, έχω πονέσει αλλά έχω ζήσει και καλές στιγμές. Αυτά δεν θα τα χαρίσω σε κανέναν» προσθέτει. «Αισθάνομαι και θυμωμένος και πικραμένος, αλλά δεν μπορούμε όλοι οι πικραμένοι να πάμε στα σπίτια μας ή σε άλλα κόμματα. Εμένα δεν μου πάει να γίνω ούτε «αυτόχειρας» ούτε «δολοφόνος». Σίγουρα χρειαζόμαστε «κάτι άλλο» στην πολιτική, αλλά αυτό μπορούμε να το ξεκινήσουμε μέσα από το ΠαΣοΚ. Το να γκρεμίσουμε ό,τι υπάρχει χωρίς να ξέρουμε τι θα οικοδομήσουμε το θεωρώ επικίνδυνο» υπογραμμίζει.
Αυτοκριτική
«Οι ευθύνες μας είναι μεγάλες»
Ο κ. Ευ. Γκούμας είναι συνταξιούχος 60 ετών, οργανωμένο μέλος του ΠαΣοΚ και όπως ομολογεί ο ίδιος, από την ευνοημένη γενιά του Πολυτεχνείου. «Οι ευθύνες μας είναι μεγάλες για την κατάσταση της χώρας και του κόμματος και πρέπει κάποια στιγμή να τις αναλάβουμε δημοσίως. Το οφείλουμε στους νέους» λέει. Ο κ. Γκούμας βγήκε στη σύνταξη πριν από τα μέτρα που αυξάνουν το όριο συνταξιοδότησης και όπως λέει το μετάνιωσε. «Ηταν λάθος το καθεστώς των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων» ομολογεί.
«Εχω δουλέψει για το ΠαΣοΚ, έχω πονέσει αλλά έχω ζήσει και καλές στιγμές. Αυτά δεν θα τα χαρίσω σε κανέναν» προσθέτει. «Αισθάνομαι και θυμωμένος και πικραμένος, αλλά δεν μπορούμε όλοι οι πικραμένοι να πάμε στα σπίτια μας ή σε άλλα κόμματα. Εμένα δεν μου πάει να γίνω ούτε «αυτόχειρας» ούτε «δολοφόνος». Σίγουρα χρειαζόμαστε «κάτι άλλο» στην πολιτική, αλλά αυτό μπορούμε να το ξεκινήσουμε μέσα από το ΠαΣοΚ. Το να γκρεμίσουμε ό,τι υπάρχει χωρίς να ξέρουμε τι θα οικοδομήσουμε το θεωρώ επικίνδυνο» υπογραμμίζει.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ