Αργά το βράδυ αναμένεται να εκδοθεί η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για την υπόθεση καταπάτησης δασικής έκτασης στην Αιξωνή Γλυφάδας, με τεράστια ζημιά σε βάρος του Δημοσίου.

Το δικαστήριο εκφώνησε την ετυμηγορία του επί της ενοχής των κατηγορουμένων. Βάσει αυτής, 21 από τους 26 κατηγορούμενους κρίθηκαν ένοχοι.

Για την υπόθεση, που ξεκίνησε να εκδικάζεται πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, κάθονται στο εδώλιο 26 κατηγορούμενοι: δικηγόροι, μεταξύ των οποίων ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, συμβολαιογράφοι, ένας μηχανικός, επιχειρηματίες και ιδιώτες.

Οι κατηγορίες που έχουν απαγγελθεί για την υπόθεση, αφορούν στα αδικήματα της απάτης σε βάρος του Δημοσίου, πλαστογραφία, ψευδών βεβαιώσεων και άλλα, σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου 1608/50 περί καταχραστών του Δημοσίου.

Η υπόθεση της καταπάτησης εκατοντάδων στρεμμάτων δασικής έκτασης αποκαλύφθηκε στο πλαίσιο της ποινικής διερεύνησης για το λεγόμενο παραδικαστικό κύκλωμα, οπότε και εντοπίστηκε απόφαση της Αντωνίας Ηλία με την οποία είχε επιτρέψει τη μετεγγραφή συμβολαίων μεταβίβασης της επίμαχης έκτασης.

Σύμφωνα με την απόφαση, οι δικηγόροι Κωνσταντίνος Λιδωρίκης, Δημήτρης Παρασκευόπουλος-Κόλλιας και Γιώργος Αβραμόπουλος καθώς και η επιχειρηματίας Αγγελική Χριστοδουλάκη κηρύχθηκαν αθώοι. Επίσης, ανεστάλη η ποινική διαδικασία για τη συμβολαιογράφο Μαρία Σοφού.

Οι υπόλοιποι 21 κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι, άλλοι σύμφωνα με το κατηγορητήριο, άλλοι κατά μετατροπή των κατηγοριών που τους είχαν αρχικά αποδοθεί.

Ο δικηγόρος κ. Λυκουρέζος κρίθηκε αθώος για τις κατηγορίες της απάτης και της απόπειρας απάτης επί δικαστηρίω, ενώ κρίθηκε ένοχος για ηθική αυτουργία σε χρήση πλαστού εγγράφου κατά του Δημοσίου.

Δήλωαη Αλέξανδρου Λυκουρέζου

«Η απόφαση, όσον αφορά στο αθωωτικό της σκέλος, με το οποίο κατέρρευσε το μεγαλύτερο και το σοβαρότερο μέρος του κατηγορητηρίου, αποτελεί πανηγυρική δικαίωσή μου, αφού δέχθηκε ότι δεν υπήρχαν οι αναγκαίες αντικειμενικές προϋποθέσεις για να ασκηθεί ποινική δίωξη για το αδίκημα της απάτης ενώπιον του δικαστηρίου σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου. Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος της απόφασης, το δικαστήριο επέλεξε, κατά τρόπο ανεξήγητο και αγνοώντας το συντριπτικό ουσιαστικό και νομικό υλικό, να διατηρήσει ένα μικρό μέρος του κατηγορητηρίου, το οποίο είμαι βέβαιος ότι θα ανατραπεί στο Πενταμελές Εφετείο. Το τεκμήριο της αθωότητας παραμένει, και έχω ήσυχη τη συνείδηση μου, διότι στην υπόθεση αυτή άσκησα το δικηγορικό μου λειτούργημα κατά τρόπο ανεπίληπτο».