Ενα…πορτογαλικό χωριό στις ελβετικές Αλπεις; Και όμως, υπάρχει. Η οικονομική κρίση στην ευρωζώνη έχει αφήσει πίσω της σχεδόν 17 εκατομμύρια ανέργους, πολλοί από τους οποίους αναζητούν δουλειά σε χώρες όπως η πλούσια Ελβετία.
Το ρεύμα της μετανάστευσης αλλάζει το πρόσωπο μερικών πολύ παραδοσιακών χωριών, όπως είναι το Τας, στις Αλπεις. Εκ πρώτης όψεως το χωριουδάκι μοιάζει με δεκάδες άλλα, με τα ξύλινα σπίτια, την εκκλησία και τον φούρνο του. Σήμερα η γλώσσα που ακούγεται περισσότερο στους δρόμους δεν είναι τα γερμανικά, αλλά τα πορτογαλικά, και το μπακάλικο πουλάει περισσότερους μπακαλιάρους και κόκκινο κρασί, παρά λουκάνικα και μπίρες.
Από τους 1.270 κατοίκους του Τας, οι 700 είναι ξένοι, οι περισσότεροι εκ των οποίων Πορτογάλοι. Αλλά γιατί να διαλέξουν τόσο πολλοί μετανάστες από την Πορτογαλία αυτό το μικροσκοπικό, απομονωμένο χωριό στις πλαγιές των Αλπεων;
Η απάντηση βρίσκεται δύο χιλιόμετρα μακριά, στο χειμερινό θέρετρο Τσερματ, που σφύζει από τουρίστες. Εδώ οι δουλειές είναι περισσότερες από όσες μπορούν να κάνουν οι ντόπιοι: στα ξενοδοχεία, στα εστιατόρια και στις οικοδομές, όπου δεν εργάζονται πλέον Ελβετοί. Εκείνοι που αλλάζουν τα σεντόνια και πλένουν τα πιάτα είναι μετανάστες.
Τα χαμηλά ποσοστά ανεργίας στην Ελβετία, μόλις 2,8%, οι συγκριτικώς υψηλοί μισθοί και η υγιής οικονομία της προσελκύουν χιλιάδες ανθρώπους από όλη την Ευρώπη. Περισσότεροι από 140.000 μετανάστες έφτασαν στην Ελβετία πέρυσι, μια αύξηση της τάξης του 6% σε σχέση με το 2010. Οι πιο πολλοί προέρχονται από κράτη μέλη της ΕΕ, ιδίως από τις χώρες που χτύπησε σκληρά η κρίση στην ευρωζώνη, όπως η Πορτογαλία.
Η Γιολάντα Καρβάλιο μετανάστευσε στο Τας πριν από 15 χρόνια, και λέει ότι τότε οι ξένοι στο χωριό δεν ήταν παραπάνω από πέντε-έξι. Τώρα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. «Εμείς, οι Πορτογάλοι, είμαστε ο μισός πληθυσμός εδώ», εξηγεί. «Οταν κυκλοφορείς στους δρόμους, στα μαγαζιά, παντού, μπορείς να μιλήσεις πορτογαλικά». Στο νηπιαγωγείο του χωριού πηγαίνουν 13 παιδιά, αλλά μόλις τα τρία μιλάνε γερμανικά.
