Ουσιαστικά, η επόμενη εκλογική διαδικασία γύρω από το παραπάνω δίλημμα θα περιστρέφεται. Το νέο ιδεολογικό τοπίο έχει διαμορφωθεί και πλέον η χώρα προχωρά στην μετά την κρίση εποχή οι συνέπειες της οποίας δεν σημαίνει ότι δεν θα αφήσουν ανεξίτηλα σημάδια πάνω στη χώρα και στην κοινωνική της ζωή. Οι στρατηγικές θέσεις και τα αναχώματα των κομμάτων είναι τελείως διαφορετικά σε σχέση με τις εκλογές του 2009.
Το ΠαΣοΚ ουσιαστικά υπεραμύνεται της πολιτικής της οικονομικής συμμαχίας με την Ευρώπη. Παρά τα μοιραία λάθη της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας που στοίχησαν στη χώρα την οικονομική σταθερότητα, το ΠαΣοΚ με τη νέα ηγεσία, ασφαλώς διαφορετικής αντιλήψεως και πολιτικής κρίσεως από την προηγούμενη, θέτει στόχους μέσα στην Ευρώπη, όμως η πολιτική του σε σχέση με την ιδεολογική του κατεύθυνση δεν συμπίπτει με αποτέλεσμα να έχει χάσει το μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας του στον κόσμο.
Τις επόμενες ημέρες ακούγοντας τις θέσεις του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, θα διαμορφωθεί ουσιαστικά και η νέα ιδεολογική πλατφόρμα του ΠαΣοΚ, υπό τη νέα ηγεσία, που ουσιαστικά θα είναι και η προεκλογική κατεύθυνση του κινήματος. Το ΠαΣοΚ οδείλει να πείσει τον κόσμο ότι η πολιτική του θα οδηγήσει εκτός αδιεξόδου αλλά ταυτόχρονα δεν θα διακινδυνέψει την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Η Νέα Δημοκρατία υπεραμύνεται της Ευρωπαϊκής πολιτικής που χάραξε σε όλα τα χρόνια του πολιτικού της βίου. Συνεχίζει την πολιτική της και μάλιστα θεωρεί ότι ο πολιτικός της φορέας είναι ο μόνος που πρεσβεύει με κύρος τις Ευρωπαϊκές προοπτικές της χώρας. Θα θέσει το δίλημμα ο κ. Αντώνης Σαμαράς στις εκλογές κυρίως για να βάλει την Αριστερά προ των ευθυνών της. Όμως θα πρέπει να διευκρινίσει τι θα γίνει την επόμενη μέρα μιας πιθανής κυβέρνησης και πολύ περισσότερο της αυτοδυναμίας.
Ποιά θα είναι η στάση της απέναντι στην Ευρώπη και τους Γερμανούς; Θα αντισταθεί σε περίπτωση που ζητήσουν και άλλα μέτρα; Και αν δεχτεί και πάλι ισχυρές πιέσεις, πως θα αντιμετωπίσει το πολιτικό κόστος. Γιατί πολύ απλά η διαφορά με το ΠαΣοΚ είναι ότι από την αρχή παρέμεινε σταθερό στην πολιτική του. Η Νέα Δημοκρατία άλλαξε και πρέπει να πείσει ότι η αλλαγή αυτή δεν θα είναι εις βάρος του Ελληνικού λαού. Από την άλλη τα κόμματα της Αριστεράς θα πρέπει να διευκρινίσουν κατά την προεκλογική περίοδο πως θα αντιμετωπίσουν τα ζητήματα την επόμενη ημέρα των εκλογών και ποια θα είναι πολιτική τους σε σχέση με τα οικονομικά δεδομένα αλλά και τα Ευρωπαϊκά ζητήματα της χώρας.
Οι πολίτες δεν είναι αρνητικοί να ψηφίσουν τα κόμματα της Αριστεράς, αν όμως αναλύσουν τις θέσεις τους και επακριβώς τονίζουν τα πρώτα βήματα τους για την επίτευξη της αποδέσμευσης από την Ευρωπαϊκή αιχμαλωσία, τότε θεωρώ ότι οι πολίτες θα προστρέξουν στην Αριστερά. Επίσης, πρέπει να δείξουν το σθένος της συνεργασίας και να προχωρήσουν σε από κοινού πολιτική ιδεολογική πλατφόρμα ώστε να προχωρήσουν σε πιο σταθερές και ουσιώδεις πολιτικές κινήσεις.
Πως θα σταθεί μια Ελλάδα εκτός Ευρώπης; Μπορεί; Και αν μπορεί με ποιον τρόπο θα μπορέσουν να τη διασφαλίσουν; 6 Απριλίου που διαλύεται η Βουλή θα διελευκανθεί και η θολούρα που υπάρχει στο πολιτικό σύστημα. Θα πρέπει να λάβουν θέσεις μάχης και να διευκρινίσουν τις θέσεις τους ως προς υπέρ ή κατά Ευρώπης αλλά και σε ποια πλαίσια. Έπειτα είναι ευθύνη των πολιτών να προσέξουν ποια είναι η πραγματικότητα, ποιες είναι οι θέσεις αλλά και τι θα γίνει την επόμενη μέρα.
