Για τις καταγγελίες του το 2010 για το έλλειμμα και το χρέος
Εγώ δεν ψήφισα τον Γ Παπανδρέου, το 2007 κι έκτοτε αποκλειστικά από κάθε όργανο. Αλλά ταυτόχρονα ήμουν πρόεδρος του ΟΑΣΕ και παρακολουθούσα τα διεθνή οικονομικά. Ήμουνα και εισηγητής στη οικονομία, πριν το 2006.Το 2007 είχα ένα μεγάλο δίκτυο καλής ενημέρωσης για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και μια διεθνή ματιά.
Όταν, λοιπόν, για μια και μόνη φορά, με φώναξε ο τότε πρόεδρος κ Γ Παπανδρέου, τον Ιούλιο του 2009, του είπα τη γνώμη μου ότι, η κατάσταση της οικονομίας είναι πολύ διαφορετική από αυτή που εμφανίζει η κυβέρνηση Καραμανλή. Ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έθεσε μεν την Ελλάδα υπό επιτήρηση από το Φεβρουάριο ,ήδη, του 2009, αλλά δεν δίνει κανένα στοιχείο, γιατί υπήρξε αλληλεγγύη μεταξύ Μπαρόζο και μιας κυβέρνησης Νεοδημοκρατικής και πρέπει να θεωρούμε ότι τα στοιχεία δεν είναι όπως παρουσιάζονται. Ότι το έλλειμμα, ήδη, είναι διψήφιο με δυναμική ανόδου, και δεν ξέρουμε το χρέος. Άρα του είπα, επί λέξη, όποτε κι αν γίνουν εκλογές θα κληθούμε να κυβερνήσουμε υπό κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Άρα πρέπει να αναπροσαρμόσουμε και τις στρατηγικές μας και τις πολιτικές μας. Να μην υιοθετούμε αιτήματα, να μην υιοθετούμε εύκολες λύσεις. {{{ moto }}}
Ο κ Παπανδρέου δεν τοποθετήθηκε σ αυτά που είπα αλλά είπε ότι έχει δώσει εντολή στο επιτελείο του ΠΑΣΟΚ να επικαιροποιείται σταθερά το οικονομικό πρόγραμμα.
Εμπράκτως, έκτοτε δεν ξαναεκλήθην σε καμία σύσκεψη και φυσικά δεν εκλήθην να συμμετάσχω στην ηγετική ομάδα
Εγώ επιχειρούσα σταθερά να μεταφέρω μηνύματα δεν ήταν όμως η άποψη μου αυτή που κυριάρχησε.
Ένας σύγχρονος πολιτικός οργανισμός, για να είναι χρήσιμος στην κοινωνία, πρέπει να είναι συλλογικός κι αξιοκρατικός.
Τι θα λέγατε, σήμερα, σ ένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που είναι απογοητευμένος με τα όσα έγιναν στη χώρα
Μίλησα για το τι μας συμβαίνει, όταν είπα, ήδη, από το Φεβρουάριο του 2010 ότι η Ελλάδα είναι σε χρεοκοπία εν αναστολή. Τότε δέχτηκα σφοδρή κριτική γι αυτή μου την τοποθέτηση. Αλλά αποδείχτηκε ότι, πράγματι, αυτή ήταν η συνθήκη της Ελλάδας. έτσι ώστε να αναγκαστούν να προσεγγίσουν τα νέα δεδομένα πιστεύω με καθυστέρηση.
Απλώς οι απόψεις μου δεν ήταν αυτές που έγιναν αποδεκτές από την τότε ηγεσία η οποία είχε κάνει επιλογές στηριζόμενες σε άλλες απόψεις κι άλλες προσεγγίσεις.{{{ audio1 }}}
Για τις καταγγελίες Προβόπουλου για το έλλειμμα και το χρέος
Ήμουν εισηγητής του προϋπολογισμού για το ΠΑΣΟΚ το Δεκέμβρη του 2006, για τον προϋπολογισμό του 2007. Υποστηρίζω με στοιχεία ότι η Νέα Δημοκρατία, ήδη, ψεύδονταν από τότε. Θυμίζω ότι είπε ότι ο κ Αλογοσκούφης ότι ο προϋπολογισμός του 2007 είναι ο πρώτος, μετά από δεκαετίες, πραγματικός.
Έλεγα ,λοιπόν, από τότε ότι το έλλειμμα του 2007 ήταν 7,5% και σήμερα όλες οι διερευνήσεις απέδειξαν ότι ήταν 7,5%. Άρα υπήρχε θέμα από το 2007. Κι ο κ Προβόπουλος, απλώς, επεσήμανε και στα Δελτία της Τράπεζας της Ελλάδας, αυτή τη δυναμική αύξηση ενός ελλείμματος το οποίο ήδη από το 2007 ήταν 7,5%.
Και θέλω να υπενθυμίσω ότι είχαμε μπει σε ύφεση από το 2008. Η οικονομία μας το 2009 ήταν, ήδη, βαριά τραυματισμένη, αλλά υπήρξε μια γιγάντια επιχείρηση συγκάλυψης, όχι μόνο από την κυβέρνηση Καραμανλή, τονίζω κατά τη γνώμη μου, αλλά και με βαριά ευθύνη της Ευρωπαικής Επιτροπής.
Για το εάν μπορούσαμε να αποφύγουμε το μνημόνιο
Εγώ θεωρώ ότι θα μπορούσαμε, α μι τι άλλο, αν είχαμε κάνει άλλη διάγνωση, εφόσον χρειάζονταν να πάμε στο μηχανισμό στήριξης, να είχαμε κάνει σίγουρα πολύ καλύτερη διαπραγμάτευση.
Δεν μπορούμε να λέμε ότι σώσαμε την Ελλάδα κρύβοντας το δεύτερο σκέλος που είναι ότι αυτό έγινε με συντριβή κοινωνικών κατακτήσεων και συντριβή του ελληνικού λαού.
Άρα, αυτό που πρέπει να απαντήσουμε στους εαυτούς μας, για να κερδίσουμε την αξιοπιστία απέναντι στο κόσμο είναι ότι, δεν θα ξαναταυτιστούμε με πολιτικές ,όπως για παράδειγμα, τις οριζόντιες περικοπές που ήταν δείγμα της αδυναμίας μας να χειριστούμε σωστά το κράτος να έχουμε σωστή πολιτική διεύθυνση του κράτους, ώστε πράγματι να επιτύχουμε όρους οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης μέσα σ αυτή τη βαριά ατμόσφαιρα.