Η πολύμορφη οικονομική κρίση των δεν είναι ο μοναδικός γρίφος που καλούνται να λύσουν οι ηγέτες των χωρών της ευρωζώνης.
Καθώς η θητεία του επικεφαλής του eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ πλησιάζει στη λήξη της η φημολογία για τον πιθανό αντικαταστάτη του φουντώνει. Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου έχει δηλώσει ότι θα ήθελε να παραχωρήσει σε άλλον τη θέση του τον προσεχή Ιούνιο μετά από οκτώ χρόνια στο αξίωμα. Όμως κανείς μέχρι σήμερα δεν προβάλει ως επικρατέστερος αντικαταστάτης του.
Το βέβαιο είναι ότι οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις μεταξύ των ευρωπαίων αξιωματούχων εντείνονται όσο περνάει ο καιρός.
Η άτυπη «γεωγραφική ισορροπία» που ισχύει παραδοσιακά για την επιλογή των κορυφαίων αξιωματούχων στην Ευρωπαϊκή Ενωση δίνει προβάδισμα σε πιθανούς υποψηφίους από τον ευρωπαϊκό Νότο. Ο υπουργός Οικονομικών της Φινλανδίας Γίρκι Κατάινεν μπορεί να τρέφει ανάλογες φιλοδοξίες όμως οι λεπτοί συσχετισμοί στους κόλπους της Ενωσης μάλλον του κλείνουν το δρόμο καθώς και ο επίτροπος Οικονομικών, Ολι Ρεν είναι φινλανδικής καταγωγής. Το όνομα του Βόλφγανγκ Σόιμπλε ψιθυρίζεται επίσης στους διαδρόμους των Βρυξελλών.
Ο ίδιος δεν έχει εκφράσει ρητά το ενδιαφέρον του. Όμως σε ανύποπτο χρόνο δήλωσε σιβυλλικά ότι «δεν είναι απαραίτητο να επιλέξουμε και πάλι έναν πρωθυπουργό για τη θέση». Πάντως για τις μεσογειακές οικονομίες η τοποθέτηση ενός γερμανού στη θέση του Γιούνκερ δεν θα ήταν η πιο επιθυμητή επιλογή.
Ο ιταλός πρωθυπουργός, ο οποίος προέβαλλε ως μια λύση κοινής αποδοχής από Βορείους και Νοτίους στην ευρωζώνη αυτοεξαιρέθηκε από τη διαδικασία λόγω φόρτου εργασίας. Ο Μάριο Μόντι διατηρεί άλλωστε και τη θέση του υπουργού Οικονομικών της χώρας.
Μέχρι την κρίσιμη στιγμή της τελικής απόφασης θα ακουστούν ακόμα αρκετά ονόματα, δηλώνουν ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Ελλείψει εναλλακτικών ο Γιούνκερ μοιάζει προς το παρόν ως ο πιθανότερος «αντικαταστάτης» του εαυτού του.
