Προπονητής, χορηγός, καθηγητής _ διαβάστε και θα καταλάβετε _ και εσχάτως… λοχίας ο κ. Νίκος Λινάρδος έχει φορέσει τον μανδύα αρκετών επαγγελμάτων στη δύσκολη εφετινή σεζόν με την πολύπαθη ομάδα μπάσκετ του Αμαρουσίου, η οποία σημείωσε προσφάτως την πρώτη νίκη της στην Α1 (επί του Περιστερίου), αλλά έχει πάρει προ πολλού τον δρόμο του υποβιβασμού, ίσως και στη Β’ Εθνική, αν αυτή είναι η επιθυμία του μεγαλομετόχου κ. Αρη Βωβού.
Μετά τις διαδοχικές αποχωρήσεις των Φέλιξ Κογιαντίνοβιτς, Σάβο Τζικάνοβιτς, Δημήτρη Χαριτόπουλου, Γιάννη Γκαγκαλούδη και Νέστορα Κόμματου, ο κ. Ν. Λινάρδος και οι συνεργάτες του κκ. Βαγγέλης Μάγειρας και Νίκος Λινοξυλάκης, έχουν υπό τις οδηγίες τους οκτώ… μαθητές Λυκείου γεννηθέντες μεταξύ 1993 και 1995 (Παπαφλωράτος, Φασιανός, Τσόντζος, Μανταλβάνος, Αλεξίου, Αγραβάνης, Καλογιαννίδης, Θεοδοσίου) και μόλις πέντε επαγγελματίες (Νικολαϊδης, Σακελλαρίου, Δεμερτζής, Ακεψιμαϊδης, Κανονίδης).

Οι περισσότεροι, όμως, λόγω των μαθημάτων, των φροντιστηρίων και των άλλων υποχρεώσεών τους, δεν προλαβαίνουν να συμμετέχουν σε όλες τις προπονήσεις, οι οποίες λόγω λειψανδρίας μετατρέπονται συχνά σε μονό «3×3». Τέσσερις εξ αυτών, μάλιστα (Μανταλβάνος, Φασιανός, Θεοδοσίου, Παπαφλωράτος), είναι και άτυχοι, καθώς σήμερα (Τετάρτη 7/3) θα είχαν την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν τα «αστέρια» του πρωταθλητή Ελλάδας και Ευρώπης Παναθηναϊκού στο κλειστό του Αγίου Θωμά (17.00) για την 22η αγωνιστική της Α1 ανδρών, αλλά απουσιάζουν στην Ελβετία, όπου συμμετέχουν σε σχολικό πρωτάθλημα!..

Τις δύο από τις τέσσερις θέσεις θα καλύψουν δύο παιδιά, που… παίζουν δεν παίζουν στο εφηβικό τμήμα του Αμαρουσίου, ο Φοίβος Αντωνόπουλος και ο Γιάννης Γιάννης, με το περίεργο ονοματεπώνυμο, που προκαλεί τα καλοπροαίρετα πειράγματα των προπονητών και των συμπαικτών του. Στις τελευταίες αγωνιστικές, μάλιστα, οι ουραγοί της Α1 θα αντιμετωπίσουν κι άλλο πρόβλημα: Οι Ακεψιμαϊδης και Σακελλαρίου παρουσιάζονται στο Τάγμα Τεθωρακισμένων στον Αυλώνα, αλλά θα γίνονται προσπάθειες, ώστε να παίρνουν «εξοδόχαρτο» για να παίζουν τουλάχιστον στους αγώνες. Ηταν να παρουσιαστούν σήμερα (7/3), αλλά πήραν ολιγοήμερη αναβολή για να αγωνιστούν στο ματς με τον Παναθηναϊκό.

Αυτή είναι εν ολίγοις η εικόνα στο Μαρούσι και αυτή είναι η σκληρή δοκιμασία για έναν έμπειρο προπονητή, όπως ο κ. Ν. Λινάρδος, που όμως δεν τα παράτησε _ δεν τόβαλε στα πόδια, δεν πήδηξε από το σκάφος, όπως χαρακτηριστικά τονίζουν όσοι τον γνωρίζουν _ παρά τις δεκάδες αφορμές.

Το κίνητρό του, όπως εξηγεί ο ίδιος ο κόουτς στο «Βήμα», ήταν τριπλό: «Το κίνητρο ήταν να παίξουν κάποια νέα παιδιά. Το κίνητρο ήταν να μη φύγω εγώ γιατί έφυγαν όλοι οι άλλοι. Και το κίνητρο ήταν και είναι η αγάπη μας για το μπάσκετ. Ετσι θα πορευτούμε μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Θα παλέψουμε σε όλα τα παιχνίδια πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο είμαστε αξιοπρεπείς. Δεν μας έχει μείνει τίποτε άλλο, μόνο η αξιοπρέπεια». Αξιοπρέπεια: σπάνια λέξη στις μέρες μας…

Πώς όμως έφτασε το Μαρούσι στον γκρεμό, γιατί το… χείλος το έχει ξεπεράσει προ πολλού; Ο προπονητής του Αμαρουσίου χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα για να περιγράψει την κατάσταση, που τού είχαν υποσχεθεί ότι θα διαμορφωθεί στην ομάδα, αλλά με λανθασμένους χειρισμούς και παραλείψεις καθώς και με την αδιαφορία του μεγαλομετόχου κ. Α. Βωβού, μετετράπη σε εφιάλτη.

– Τι θα μπορούσε άραγε να γίνει για να αποφευχθεί το αγωνιστικό «Βατερλό» μιας ομάδας, που πριν από δύο χρόνια κόντεψε να προκριθεί στους «8» της Ευρωλίγκας;

«Από την πρώτη στιγμή η διοίκηση έπρεπε να πει ορθά και τίμια ότι επειδή δεν ξέρουμε τι εξέλιξη θα έχει η υπόθεση του Τζάρεντ Χόμαν, που ήταν ηλίου φαεινότερο ότι ο μεγαλομέτοχος Αρης Βωβός δεν επρόκειτο να πληρώσει το χρέος, θα πάρουμε παίκτες που είχαν αγωνιστεί στο περυσινό πρωτάθλημα και δεν χρειάζονταν κάρτα ελευθέρας για να παίξουν στο Μαρούσι. Αυτό ουσιαστικά θα ήταν ένα τρικ, υπό την έννοια ότι τα οικονομικά προβλήματα θα ανέκυπταν μετά τους δύο πρώτους μήνες. Ως τότε, όμως, το Μαρούσι θα είχε τουλάχιστον έξι νίκες, γιατί είδατε πόσα παιχνίδια χάσαμε με διαφορές 2-4 πόντων. Με λίγα λόγια το Μαρούσι έπρεπε να ακολουθήσει το παράδειγμα του Περιστερίου ή ακόμη και του ΠΑΟΚ, που λειτούργησαν ακριβώς με τη λογική που σας περιγράφω» απαντά ο κόουτς.
Και ο κ. Ν. Λινάρδος εξηγείται και εξηγεί: «Θα πει κανείς, μα τα χρέη θα μεταφέρονταν στην επόμενη αγωνιστική περίοδο. Σωστό, αλλά η ομάδα θα παρέμενε στην Α1 και δεν θα υποβιβαζόταν από τόσο νωρίς λόγω έλλειψης παικτών. Και την επόμενη χρονιά, θα προσπαθούσε να διακανονίσει τις οφειλές και με σωστή διαχείριση να συγκροτήσει έναν βιώσιμο προϋπολογισμό».
Τα παραπάνω όμως δεν έγιναν και ο κ. Ν. Λινάρδος όλο αυτό τον καιρό βασανίζεται από ένα τεράστιο «γιατί;». Ενδεχομένως να μην είναι μόνος του, αλλά να συμβαίνει και σε άλλους συναδέλφους του στην Α1.

«Το ερώτημα που με βασανίζει είναι γιατί εξοφλήθηκε συγκεκριμένος μάνατζερ με εκχωρήσεις χρημάτων που ήλθαν στο Μαρούσι από τον ΟΠΑΠ και την τηλεοπτική συμφωνία και δεν εξοφλήθηκαν προπονητές, όπως ο Λινάρδος, ο Μπαρτζώκας, ο Μαρκόπουλος, ο Μανωλόπουλος, καθώς και πρώην παίκτες της ομάδας, όπως ο Καϊμακόγλου, ο Μαυροειδής και τόσοι άλλοι. Πιστεύω ότι οι μικρομεσαίες ομάδες είναι δέσμιες των μάνατζερ», υποστηρίζει ο προπονητής του Αμαρουσίου ρίχνοντας γροθιά στο μαχαίρι.

«Το λέω έχοντας γνώση πολλών καταστάσεων, που έχουν συμβεί όχι μόνο στο Μαρούσι, αλλά στις περισσότερες ομάδες. Οι παράγοντες που γίνονται πρόεδροι δεν έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό με αποτέλεσμα οι μάνατζερ που έχουν βγάλει αρκετά χρήματα να πληρώνουν εκείνοι τους παίκτες-πελάτες τους, αλλά με την πρώτη ευκαιρία να παίρνουν τα χρήματά τους από τις εκχωρήσεις.
Φέτος, από τις 400.000 ευρώ που ήταν να πάρει το Μαρούσι από τον ΟΠΑΠ και την Τηλεόραση, τα μισά σχεδόν πήγαν σε έναν μόνο μάνατζερ και τα υπόλοιπα σε παλαιότερα χρέη, με αποτέλεσμα οι λίγοι επαγγελματίες παίκτες και οι προπονητές να μένουν αρκετό καιρό απλήρωτοι. Και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε και μεταγραφές εξαιτίας της δέσμευσης από τη FIBA για τα χρέη προς τον Χόμαν», αποκαλύπτει ο έμπειρος κόουτς.

Καταλήγοντας ο κ. Ν. Λινάρδος εκφράζει τα σφοδρά παράπονά του προς τα παραιτηθέντα ή άφαντα μέλη της διοίκησης της ΚΑΕ Αμαρουσίου: «Εμένα άλλα μου είχαν πει στην αρχή. Οτι με αυτά τα χρήματα, η ομάδα θα ήταν μια χαρά και φυσικά ότι θα λύναμε το θέμα της απαγόρευσης. Ολοι, όμως, εξαφανίστηκαν. Ούτε αυτό το καταλαβαίνω. Εγώ ήξερα πάντα ότι η διοίκηση δεν παραιτείται. Και όμως για ανεξήγητους λόγους αποχώρησαν οι κύριοι Σταθούλης και Πέππας που εκπροσωπούσαν τον Δήμο Αμαρουσίου, ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Κώστας Κουτσούκος, ενώ ο πρόεδρος της ΚΑΕ Βασίλης Κωνσταντίνου έχει εξαφανιστεί.
Δεν με πήραν τηλέφωνο ούτε μετά τη νίκη επί του Περιστερίου. Οταν, όμως, χρειάστηκε να κοπούν οι μισθοί των προπονητών για να καλυφθούν άλλα έξοδα, ήταν όλοι εκεί για να το συζητήσουμε. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουμε 11.000 ευρώ, ελάχιστοι όμως γνωρίζουν ότι οι μισθοί των προπονητών θα καταβάλλονταν από χορηγία 50.000 ευρώ που με δική μας πρωτοβουλία ήλθε στο Μαρούσι, ώστε να μην επιβαρυνθεί περισσότερο η ομάδα. Και αυτό είναι το ευχαριστώ»…