Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση που είδε το φως της δημοσιότητας, το 69,2% του λαού θέλει έναν νέο ηγέτη που να τον νιώθει κοντά του. Μέχρι πρότινος είχαμε τους πολιτικούς με τα <<ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα>> που λέει και ο στίχος, όμως έγινε κατανοητό πως λόγια και μάλιστα με ξύλινη γλώσσα δεν οδήγησαν πουθενά. παρά μόνο στην πόρτα του ΔΝΤ.
Ο κοσμάκης, όπως κάποιοι αποκαλούν το λαό που τους ψηφίζει, έπαψε να πιστεύει σε χαμένους παραδείσους, αντιθέτως ψάχνει τρόπους να επιβιώσει, θυμωμένος και απογοητευμένος μέσα στο σκοτάδι της απαισιοδοξίας και της μιζέριας, ψάχνει να βρει μια μικρή ηλιαχτίδα που θα τον οδηγήσει στην έξοδο του τούνελ. Μέσα σε όλο αυτό τον ορυμαγδό, ο λαός φωνάζει και θέλει έναν νέο ηγέτη, ο οποίος θα έχει το θάρρος να κοιτάξει τα παιδιά στα μάτια και να ζητήσει την στοιχειώδη συγγνώμη για την κατάντια μας. Ο ιδανικός ηγέτης είναι αυτός που θα απαλύνει την πατρίδα μας από τις προσβολές, το λαό μας από την εξαθλίωση, την απελπισία και την ταπείνωση. Αυτά τα δυσβάσταχτα βάρη ποιος νέος ηγέτης θα τα επωμιστεί;
Θα μπορέσουμε άραγε να ορθοποδήσουμε; Την απάντηση την δίνουν οι εκλογές γιατί στην Δημοκρατία αδιέξοδα δεν υπάρχουν.
Ευτυχία Λαμπροπούλου
Δημοσιογράφος
