Ο χρόνος φοβάται τη Ζωζώ

Τι είναι αυτό που κάνει μια μουσικοθεατρική παράσταση ξεχωριστή; Στην περίπτωση του «Αναζητώντας τον Αττίκ» στο θέατρο Badminton, πολλά πράγματα μαζί. Κυρίως το ότι το θέαμα παρουσιάζεται καλά «ρονταρισμένο», ήδη από την πρεμιέρα. Επιπλέον δεν χρειάζεται να είναι κανείς κριτικός θεάτρου για να καταλάβει ότι υπάρχει «χημεία» μεταξύ σκηνής και θεατών. Περίπου 3.000 άνθρωποι χειροκρότησαν σαν ένας την παραγωγή του θεάτρου που βασίζεται στη ζωή και στο έργο του «γεννήτορα όλων των σύγχρονων τροβαδούρων» Κλέωνα Τριανταφύλλου την πρώτη βραδιά παρουσίασής του. Ο Ακης Σακελλαρίου (αριστερά στη φωτογραφία) ως ώριμος Αττίκ ερμήνευσε με εκπληκτική ευχέρεια έναν ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο ξεδιπλώνοντας, μεταξύ άλλων, και τις μουσικές του ικανότητες. Ο Αγγελος Παπαδημητρίου (δεξιά) ως θρυλικός Ζαζάς της Μάντρας γοήτευσε ως καλλιτέχνης κλάσης. Τι να πει όμως κανείς για τη Ζωζώ Σαπουντζάκη, η οποία ακροβάτησε στα ψηλοτάκουνά της, «πέταξε» το πόδι της ως τον μηρό, χόρεψε και τραγούδησε σε μια παράσταση διάρκειας σχεδόν τεσσάρων ωρών; Σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτή που θα φοβηθεί τον χρόνο. Το αντίθετο, ο χρόνος θα φοβηθεί τη Ζωζώ.