Η πολιτισμική ποιότητα μιας κοινωνίας επιβάλλεται από την ποιότητα των ατόμων που τη συγκροτούν, είναι δημιούργημα όλων εκείνων που την αποτελούν. Όλα τα φιλοσοφικά πορίσματα ξεκινούν μέσα από τις κοινωνικές αντιπαραθέσεις μέσα από τις οποίες δημιουργούνται νόμοι και θεσμοί βάση των οποίων τα μέλη μιας κοινωνίας είναι αναγκασμένα να βιώνουνε.
Η ύπαρξη του ανθρώπου λοιπόν είναι δημιούργημα του ίδιου του εαυτού του. Ένας εαυτός που είναι προϊόν υλικών συνθηκών του φυσικού και κοινωνικού του περιβάλλοντος, όμως έχει δυσκολίες να αντιληφτεί το περιβάλλον του και δημιουργούνται πολλαπλά κοινωνικά προβλήματα που τη λύση τους αναλαμβάνουν ουσιαστικά τα πολιτικά κόμματα και οι κυβερνήσεις που τις εκλέγει το ίδιο το άτομο. Οι κυβερνήσεις αυτές, όμως σιγά, σιγά έχουν πάψει να δίνουν λόγο, έστω μια φορά στα τέσσερα χρόνια στους ψηφοφόρους τους και ελέγχονται από ομάδες οικονομικών συμφερόντων
Το άτομο δηλαδή ΄που είναι διαμορφωμένο στην πιο ανώτερη μορφή της ύλης, σε πνεύμα δεν είναι σε θέση να κάνει τέτοια χρήση του πνεύματος του, που να μην ζημιώνει τον εαυτό του. Και τούτο διότι οι οικονομικές ομάδες με αναπτυγμένες τεχνικές μέθοδες και με τη δύναμη του χρήματος βασισμένη σε επιστημονικές μέθοδες της διαφήμισης επηρεάζουν τον τρόπο σκέψης της πλειοψηφίας από την πίσω πόρτα βομβαρδίζοντας το υποσυνείδητο.
Η σημερινή πολιτική πλειοψηφία είναι αδαής. Σε περίπτωση που δεν την εμπιστεύονται, οι κυβερνήτες διορίζονται στο μπρος βαθύ και πίσω ρέμα με εκβιασμό. Στο σημείο αυτό έχουμε πλούσια εμπειρία στις μέρες μας τόσο μέσα στη χώρα μας αλλά και σ΄ ολόκληρη την ΕΕ. Την παγκόσμια αυτή αδυναμία των μαζών εκμεταλλεύονται οι σκευωροί τη Γης. Στο συνέδριο ασφαλείας του Μονάχου που έγινε στις 04.02.2012 έγινε αντιπαράθεση θέσεων με θέμα την Συρία. Οι Αμερικάνοι επιμένουν να γίνει στρατιωτική επέμβαση, για δήθεν τη σωτηρία του συριακού λαού, οι Ρώσοι την αποκρούουν ως ανεπίτρεπτη ενέργεια στα εσωτερικά μιας χώρας. Το ίδιο συνέβηκε και στο ΟΗΕ. Η αντιπαράθεση είναι λογικό φαινόμενο, παράλογο όμως ως προ το αιτιολογικό που ονομάζουν οι δύο μεριές.
Είναι γνωστό ότι οι ΗΠΑ εφαρμόζουν πολιτική, όπου δεν περνάει ο λόγος περνάει η βία, με στόχους καθαρά γεωπολιτικούς που εξυπηρετούν οικονομικά συμφέροντα. αλλά το ίδιο και η Ρωσία και η Κίνα. Ο Υπουργός Εξωτερικών της ΟΔΓ ζήτησε στο συνέδριο. Όπως είπε δημόσια. «Να πάρουν οι Αμερικάνοι τις ατομικές βόμβες που βρίσκονται στη χώρα του σαν συνέπεια του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου, για την σταθεροποίηση της ειρήνης..», γεγονός όμως που δεν πήρε τη δέουσα δημοσιότητα, εφόσον το γεγονός αυτό θα αποτελούσε στην ουσία επιπρόσθετη δυναμική στον μιλιταριστικό επεκτατισμό που επιδιώκει η σημερινή Ο.Δ.Γ.
Επίσης με ερωτηματικά αναπάντητα είναι περιλουσμένη και η επίσκεψη της Μέρκελ στην Κίνα εφόσον παρατηρητές δε αποκλείουν τη μεταβολή των Γερμανο-Κινεζικών σχέσεων σε μια μορφή ψυχρού πολέμου μεταξύ Δύσης και Ανατολ
