Προφανώς ζούμε την χρυσή εποχή της τηλεόρασης, όχι της ελληνικής εννοείται, αλλά της αμερικάνικης καλωδιακής. Περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κανάλι ευθύνεται για αυτή την δημιουργική άνθιση των τελευταίων δέκα χρόνων το ΗΒΟ, που έδωσε λεφτά, χώρο και ελευθερίες στους δημιουργούς να φτιάξουν την τηλεόραση έτσι όπως την καταλαβαίνανε. Οι επιτυχημένες σειρές είναι πια πάρα πολλές και πάρα πολύ γνωστές για να τις λέμε συνέχεια, οι δύο τίτλοι που δεν έχουν ξεπεραστεί ακόμα πάντως είναι οι Sopranos και το Wire.
Η τηλεόραση, ή τελοσπάντων το ΗΒΟ, μπορεί να προσελκύει πλέον κινηματογραφικούς σταρ πρώτης γραμμής με τα ίδια κίνητρα που έχει και το Broadway, δηλαδή την ευκαιρία να κάνουν κάτι υψηλής ποιότητας. Οι αμοιβές φαντάζομαι είναι καλύτερες.
Προχτές στις 10 Δεκεμβρίου έκανε πρεμιέρα η καινούργια σειρά του ΗΒΟ, το Luck. Πρωταγωνιστής είναι ο Ντάστιν Χόφμαν αλλά και τα άλλα ονόματα που εμπλέκονται τα ξέρετε από τις ταινίες. Ο Μάικλ Μαν σκηνοθέτησε τον πιλότο, ο Νικ Νόλτε επίσης παίζει, και όλα συμβαίνουν λόγω της ιδέας του David Milch που είναι ο showrunner και έχει την εμπειρία του NYPD Blue και του Deadwood.
Το Luck εκτυλίσσεται σε (και γύρω από) έναν ιππόδρομο. Οι ήρωές του είναι όλοι όσους μπορεί να δει κανείς εκεί. Είναι προφανώς οι αλογομούρηδες, οι μικροτζογαδόροι, και είναι και οι μεγάλοι, είναι οι τζόκεϊς, και είναι και οι ιδιοκτήτες και οι εκτροφείς των αλόγων.
Στο πρώτο επεισόδιο συμβαίνουν όλα όσα περιμένει κανείς. Κάποιοι χάνουν λεφτά, κάποιοι κερδίζουν άπειρα, ένας τζογαδόρος βγαίνει από την φυλακή και επιστρέφει στην δράση, άλογα τρέχουν στον ιππόδρομο, ένα σπάει το πόδι του και πρέπει να του γίνει ευθανασία, όλα όσα έχετε δει στις ταινίες του είδους. Μπορείς επίσης να καταλάβεις ότι βλέπεις κάτι που έχει φτιάξει ο Μάικλ Μαν, ιδιαίτερα στις σκηνές των ιπποδρομιών και αυτό είναι πάντα ένα καλό πράγμα.
Η αλήθεια είναι ότι θέλεις να είναι η σειρά ένα καλό πράγμα με όλους αυτούς που παίζουν και συμμετέχουν. Θέλεις να γίνει αυτή η αρένα των ιπποδρομιών, στα επεισόδια που ακολουθούν, ο στίβος στον οποίο θα δείξει ο δημιουργός αυτά που σκέφτεται και θέλει να μας πει. Στον πιλότο δεν έχει συμβεί ακόμα γιατί κανείς δεν πολυενδιαφέρεται να ακούσει τις συζητήσεις των ανθρώπων του ιπποδρόμου. Δεν θα πω ότι το Luck είναι βαρετό, μόνο μια ώρα του έχει βγει στον αέρα. Αυτή η τηλεόραση δεν είναι διήγημα, είναι μυθιστόρημα.
Για δείτε:
