H αποτυχία της Γερμανίας να βρει αγοραστές για την τελευταία έκδοση των ομολόγων της, θα αποτέλεσε ασφαλώς ένα μικρό σοκ για την κυρία Μέρκελ. Όχι φυσικά γιατί οι επενδυτές δεν έχουν εμπιστοσύνη στη Γερμανία. Το αντίθετο. Στο ευρώ δεν έχουν εμπιστοσύνη. Και φοβούνται πως αν διαλυθεί η ευρωζώνη, τότε η αξία των ομολόγων τους θα πέσει δραματικά.
Σε αυτή την περίπτωση, αν οι χώρες δηλαδή επιστρέψουν στα εθνικά τους νομίσματα και η Γερμανία -μόνη ή με την ευρωπαϊκή «ενδοχώρα» της- επιστρέψει στο μάρκο, τότε σε σχέση με το ευρώ τα νομίσματα της περιφέρειας θα υποτιμηθούν ενώ το μάρκο θα ανατιμηθεί δραματικά. Αλλά βέβαια αυτός είναι και ο λόγος που η Γερμανία, λογικά, δεν θα τολμήσει να αφήσει την ευρωζώνη να διαλυθεί.
Στη διάρκεια της τελευταίας τριετίας οι γερμανικές εξαγωγές αυξήθηκαν περίπου κατά 18%. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ορισμένων οικονομολόγων η μισή από αυτή την αύξηση οφείλεται στο ευρώ, στο ότι δηλαδή οι ισοτιμίες του ευρώ ήταν πολύ χαμηλότερες από τις ισοτιμίες που θα είχε το μάρκο με αποτέλεσμα οι γερμανικές εξαγωγές να γίνουν πολύ πιο ανταγωνιστικές.
Όμως η Γερμανία, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες εκτιμήσεις, ωφελήθηκε και από την κίνηση των κεφαλαίων. Στις αρχές της δεκαετίας, είναι αλήθεια, φαινομενικά ωφελημένη βγήκε η περιφέρεια. Τα χαμηλά επιτόκια με τα οποία δανείστηκαν οι χώρες του Νότου -χαμηλά σε σύγκριση με αυτά που θα ίσχυαν αν δανείζονταν στο εθνικό τους νόμισμα- είχαν σαν αποτέλεσμα την φούσκα των ακινήτων, την πτώση της ανταγωνιστικότητας και την υπερχρέωση. Έτσι από το 2008, όταν δηλαδή ξέσπασε η κρίση, η ροή των κεφαλαίων αντιστράφηκε προς όφελος της Γερμανίας προστατεύοντας την οικονομία της ακόμα περισσότερο και μάλιστα σε περίοδο κρίσης.
Είναι έτοιμη η Γερμανία να εγκαταλείψει αυτά τα πλεονεκτήματα; Θα ήταν τελείως παράλογο. Αλλά βέβαια εξίσου παράλογη είναι και η εμμονή της σε μια οικονομική ορθοδοξία που εμφανώς αποσταθεροποιεί το ευρώ και απειλεί με ύφεση ολόκληρη την Ευρώπη.
