Σε μερικές δεκαετίες, τα βατράχια δεν θα έχουν πουθενά να κρυφτούν: οι τρεις απειλές που αντιμετωπίζουν τα αμφίβια όλου του κόσμου -ένας φονικός μύκητας, η κλιματική αλλαγή και η συρρίκνωση των ενδιαιτημάτων- θα επεκταθούν σταδιακά σε όλη την υδρόγειο, προειδοποιεί μελέτη στο περιοδικό «Nature».
Προηγούμενες έρευνες είχαν ήδη καταστήσει σαφές ότι τα αμφίβια έχουν εισέλθει σε μια περίοδο δραματικής παρακμής, με το ένα τρίτο των ειδών σε όλο τον κόσμο να κινδυνεύουν από εξαφάνιση. Τις τελευταίες δεκαετίες, για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, τουλάχιστον 159 είδη έχουν ήδη εξαφανιστεί.
Τα αμφίβια έχουν εξάλλου δέρμα διαπερατό από το νερό και τον αέρα, χαρακτηριστικό που τα κάνει ευάλωτα στις περιβαλλοντικές μεταβολές.
Χαρτογράφηση κινδύνου
Ο πρώτος κίνδυνος για την επιβίωση των αμφιβίων είναι η συρρίκνωση των περιοχών όπου ζουν, λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας. Ο δεύτερος είναι η κλιματική αλλαγή, που φέρνει ξηρασία σε πολλές περιοχές, και ο τρίτος είναι ο μύκητας Batrachochytrium dendrobatidis, ο οποίος ανακαλύφθηκε μόλις το 1998, αλλά έχει προλάβει να αποδεκατίσει πολλούς πληθυσμούς αμφιβίων σε όλο τον κόσμο.
Η μελέτη που παρουσιάζει τώρα ο Κρίστιαν Χοφ, επικεφαλής της ομάδας στο Ερευνητικό Κέντρο Βιοποικιλότητας και Κλίματος στη Φρανκφούρτη, είναι η πρώτη που εξετάζει προβολές για την γεωγραφική εξάπλωση και επικάλυψη των τριών αυτών απειλών.
Τα μοντέλα των ερευνητών δείχνουν ότι καμία περιοχή της Γης δεν θα παραμείνει ελεύθερη και από τους τρεις κινδύνους στο μέλλον. Με άλλα λόγια, η ευρεία εξάπλωση των απειλών δεν αφήνει καταφύγιο για τα άτυχα αμφίβια.
Αφρική και Νότιος Αμερική κινδυνεύουν περισσότερο
Ο κίνδυνος μάλιστα μεγιστοποιείται στις περιοχές με πλούσια βιοποικιλότητα αμφιβίων, όπως η Αφρική και η Νότιος Αμερική.
Στις βόρειες Άνδεις, όπου απαντάται ο μεγαλύτερος αριθμός ειδών βατράχων σε όλο τον κόσμο, περισσότερα από 160 είδη θεωρούνται σήμερα απειλούμενα.
Ανεξάρτητοι ερευνητές σχολίασαν στο Associated Press ότι οι εκτιμήσεις της τελευταίας μελέτης μπορεί να αποδειχθούν υπερβολικά απαισιόδοξες. Όλοι όμως συμφώνησαν ότι η χαρτογράφηση των κινδύνων για τα αμφίβια έχει κρίσιμη σημασία αν θέλουμε να τα προστατεύσουμε.
