Ο Άντερς Ρόσλουντ και ο Μπόργκε Χέλστρομ είναι τελείως διαφορετικοί μεταξύ τους. Ο μεν Ρόσλουντ, πρώην υπεύθυνος του πολιτιστικού ρεπορτάζ της σουηδικής τηλεόρασης, υπήρξε για χρόνια δημοσιογράφος ειδικευόμενος σε θέματαποινικού δικαίου και κοινωνικού περιεχομένου, καθώς κι αρχισυντάκτης των δύο μεγαλύτερων δελτίων ειδήσεων της χώρας του. Ο δεΧέλστρομ είναι μία αρκετά διαφορετική περίπτωση: πρώην κατάδικος, υπήρξε συνιδρυτής σουηδικού οργανισμού για την κοινωνική επανένταξη πρώην εγκληματιών, κι έχει δραστηριοποιηθεί σε θέματα αποκατάστασης τοξικομανών.
Υπό κανονικές συνθήκες, οι δύο υπομειδιώντες κύριοι με τα μυστήρια βλέμματα θα βρίσκονταν να συνομιλούν σε κάποιο από τα δελτία ειδήσεων της Σουηδικής τηλεόρασης. Το πολύ-πολύ οΧέλστρομ να γινόταν θέμα ενός από τα ποινικά ρεπορτάζ τουΡόσλουντ. Αλλά όχι.
Το δίδυμοRoslund & Hellström αποτελεί αυτή τη στιγμή το πιο επιτυχημένο συγγραφικό δίδυμο στη Σουηδία και, πιθανώς, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ειδικότητά του, τι άλλο; Το αστυνομικό μυθιστόρημα.
Η πρώτη συγγραφική απόπειρα τωνRoslund & Hellström δε θα μπορούσε να είχε στεφθεί με μεγαλύτερη επιτυχία. Το The Beast κυκλοφόρησε στη Σουηδία το 2004 και το 2005 κέρδισε το βραβείο Glass Key για το καλύτερο σκανδιναβικό αστυνομικό μυθιστόρημα. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε στα αγγλικά και σήμερα είναι μεταφρασμένο σε είκοσι γλώσσες –αλλά όχι στα ελληνικά.
Το The Beast έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που καθιστούν ένα αστυνομικό μυθιστόρημα σοκαριστικό: Δύο μικρά κορίτσια βρίσκονται άγρια βιασμένα και δολοφονημένα σε ένα εγκαταλελειμμένο υπόγειο. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο ψυχοπαθής εγκληματίας καταφέρνει να δραπετεύσει, και δεν αργεί να ξαναχτυπήσει. Αυτή τη φορά θύμα του είναι ένα 5χρονο κοριτσάκι. Μέσα στη μαζική υστερία που επικρατεί, ο πατέρας της άτυχης μικρούλας αποφασίζει να πάρει το νόμο στα χέρια του.
ΟιRoslund & Hellström διάλεξαν για ντεμπούτο ένα χώρο που γνωρίζουν καλά. Αξιοποιώντας τις εμπειρίες τους εντός κι εκτός του Σουηδικού σωφρονιστικού συστήματος, εισδύουν στο αρρωστημένο μυαλό του εγκληματία και περιγράφουν απροκάλυπτα σκηνές φρίκης και ακραίας βίας, χωρίς να διστάσουν να πραγματευτούν το θέμα-ταμπού πολλών καλλιτεχνών, συγγραφέων ή μη: την παιδοφιλία. Παράλληλα, εξετάζουν την υστερία και τις αντιδράσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης, για να καταλήξουν στο δράμα του κοινωνικού περιβάλλοντος του θύματος και να σχολιάσουν τελικά την ίδια την αυτοδικία.
Αν και πολλοί έσπευσαν να τους παρομοιάσουν με το φαινόμενο Στιγκ Λάρσον, στην πραγματικότητα το μόνο κοινό τωνRoslund & Hellström με το συγγραφέα του Millennium Trilogy είναι η καταγωγή. Ακόμη κι ο τρόπος με τον οποίο υπηρετούν το αστυνομικό μυθιστόρημα ως λογοτεχνικό είδος διαφέρει ριζικά. Η θεματική τους είναι μακράν πιο άγρια. Η γλώσσα τους ωμότερη. Ο συνδυασμός σαφώς σκληρότερος.
Από το 2004 μέχρι σήμερα οιRoslund & Hellström έχουν συγγράψει πέντε βιβλία, όλα αστυνομικά, όλα με θέμα την απόκλιση, τον υπόκοσμο και το στυγνό έγκλημα. Κανένα, όμως, δεν πραγματεύεται μία τόσο ακραία πράξη όσο η παιδοφιλία. Είναι αλήθεια, θα πείτε, ότι το συγκεκριμένο θέμα έχει γίνει πολύ της μόδας τελευταία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο θερμός διάλογος που άνοιξε με την κυκλοφορία του αυτοβιογραφικού Tiger, Tiger: A Memoir τηςΜαργκό Φραγκόσο, στο οποίο η συγγραφέας αφηγείται τον ολοκληρωμένο έρωτα που έζησε στα επτά της χρόνια με έναν πενηντάχρονο άντρα. Εγώ θα σας απαντήσω ότι το The Beast μπορεί να είναι σκληρό, ότι ναι, πραγματεύεται ένα απάνθρωπο θέμα, αλλά παραμένει πιστό στις μυθοπλαστικές συμβάσεις του είδους του. Είναι σχεδόν κινηματογραφικό.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το The Beast πρόκειται μεταφερθεί φέτος το χειμώνα στη μεγάλη οθόνη. Η παραγωγή είναι σουηδική, αλλά θεωρώ πως η αμερικανική είναι πλέον ζήτημα χρόνου, αρκεί, φυσικά, τοΧόλιγουντνα ξεπεράσει τις όποιες ηθικές αναστολές του έχουν απομείνει.
