ΛΟΝΔΙΝΟ
Όλο και μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των ηλικιωμένων που αντιμετωπίζει εξάρτηση από το αλκοόλ. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνει σε εκθεση του το βρετανικό Βασιλικό Κολέγιο Ψυχιατρικής (RCP), που τονίζει ότι εκατομμύρια ηλικιωμένοι κάνουν κατάχρηση αλκοολούχων ποτών και άλλων εξαρτησιογόνων ουσιών και κρούει το κώδωνα του κινδύνου για τις βλαβερές επιπτώσεις, αλλά και τις ασθένειες που προξενεί το ποτό στους ευαίσθητους οργανισμούς ατόμων άνω των 60.
Οι γιατροί συνιστούν στα μεγαλύτερα άτομα που συνηθίζουν να πίνουν ένα-δύο ή και παραπάνω ποτηράκια κρασί με το δείπνο τους, να περιορίσουν την κατανάλωσή του στο ένα ποτήρι, που αντιστοιχεί σε 1,5 μονάδα αλκοόλ. Το όριο ασφαλείας είναι 3-4 μονάδες αλκοόλ τη μέρα για τους άνδρες και 2-3 για τις γυναίκες άνω των 65 ετών. Δυστυχώς, όμως, οι ηλικιωμένοι πίνουν πολύ περισσότερο από ότι φανταζόμασταν, και σε αρκετές περιπτώσεις φθάνουν το ένα μπουκάλι ουίσκι την ημέρα.
Το αλκοόλ καταστρέφει κατ’ αρχάς ταχύτερα τον εγκέφαλο των ηλικιωμένων, ο οποίος ήδη είναι εξασθενημένος και με μικρότερη δυνατότητα αποθήκευσης πληροφοριών λόγω του γήρατος. Όσο μεγαλύτερη είναι η κατανάλωση του αλκοόλ, τόσο περισσότερα εγκεφαλικά κύτταρα καταστρέφονται. Τα κύτταρα του φλοιού του εγκεφάλου, όπου πραγματοποιούνται οι σημαντικότερες εγκεφαλικές δραστηριότητες, είναι αυτά που καταστρέφονται πρώτα.
Προειδοποιητικά δείγματα του βαθμού εκφυλισμού του εγκεφάλου είναι ότι οι ηλικιωμένοι μεθούν ευκολότερα και χάνουν τις αναστολές τους γρηγορότερα. Για πολλά άτομα άνω των 60 που ανησυχούν ότι πάσχουν από Αλτσχάιμερ, οι γιατροί βρίσκουν ότι για την απώλεια μνήμης τους δεν φταίει η νόσος, αλλά το αλκοόλ…
Επιπλέον, οι ηλικιωμένοι συνήθως παίρνουν διάφορα φάρμακα. Όταν συνδυαστούν με το αλκοόλ είτε παρουσιάζουν ανησυχητικές παρενέργειες, είτε σταματά η δράση τους. Για παράδειγμα, το ποτό μπορεί να αυξήσει τραγικά την δράση των ηρεμιστικών ή να ενισχύσει τις παρενέργειες των αντικαταθλιπτικών. Μη εξαιρετέα είναι η βλάβη που προκαλεί στο συκώτι. Δεδομένου ότι η κυκλοφορία του αίματος στο συκώτι ενός ηλικιωμένου είναι μικρότερη, και ότι τα ένζυμα του συκωτιού είναι εξασθενημένα και δεν μπορούν να διασπάσουν αποτελεσματικά το αλκοόλ, μπορούμε να φανταστούμε το μέγεθος της ζημιάς.
Η αυξανόμενη στροφή των ηλικιωμένων στο αλκοόλ έχει κυρίως ψυχολογικά αίτια. Μέσα από αυτό προσπαθούν να βρουν κάποια παρηγοριά και να καταπολεμήσουν τη μοναξιά. Η συνταξιοδότηση, η ενδεχόμενη απώλεια συζύγων και φίλων, η απομόνωση, το πλεόνασμα ελεύθερου χρόνου (ίσως και χρημάτων) κάνει τους ηλικιωμένους να αναζητούν τη συντροφιά σε ένα μπουκάλι κρασί μέχρι να τους πάρει ο ύπνος.
Η εξάρτηση από το αλκοόλ δεν είναι δύσκολο να έρθει. Και το μόνο καλό της ιστορίας είναι πως, σε αυτες τις ηλικίες, το σώμα διαμαρτύρεται γρηγορότερα, η σοφία και η εμπειρία της ζωής ωθεί τους ηλικιωμένους να ζητήσουν βοήθεια πολύ πιο εύκολα από ότι ένας έφηβος, αλλά και η ανάκαμψη επιτυγχάνεται γρηγορότερα.
