Η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας αποφάσισε λοιπόν να μην καθυστερήσει η έναρξη ερευνητικών εργασιών στο περίφημο θαλάσσιο «οικόπεδο 12», στα ανοιχτά του νησιού και ελπίζεται ότι θα βρεθεί εκεί σε μεγάλες ποσότητες φυσικό αέριο. Οι έρευνες αυτές αφορούν και το γειτονικό Ισραήλ – και νά γιατί ο «κομμουνιστής Χριστόφιας» τα πάει τόσο καλά με την ακροδεξιά κυβέρνηση του Τελ Αβίβ. Και τις έχει αναλάβει μια γνωστή αμερικανική εταιρεία που καλύπτει πολιτικά και δημόσια η Ουάσιγκτον ενώ η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή κοινότητα αμφισβητούν τη διεθνή νομιμότητα του εγχειρήματος. Λένε, «είμαστε και εμείς, κυρίως οι Τουρκοκύπριοι, συνεταίροι στα ενδεχόμενα κοιτάσματα».
Και η αλήθεια είναι ότι οι Τουρκοκύπριοι είναι και αυτοί Κύπριοι…
Η Άγκυρα μάλιστα το λέει αυτό υπενθυμίζοντας και τη δύναμή της. Και εμείς; Λέγονται πολλά. Χρήσιμο είναι όμως να υπενθυμίσουμε ορισμένα απλά πράγματα.
Την απόφαση για τις έρευνες την έχουν πάρει η Λευκωσία και το Ισραήλ, χωρίς να μετέχει (ή δεν μας το είπαν;) η Ελλάδα σε μια περιοχή που δεν της ανήκει εξάλλου όσο κι αν κάνουμε λάστιχο τις διεθνείς συνθήκες. Μόνο ένα φιλόδοξο σχέδιο αγωγού που να συνδέει Ισραήλ – Κύπρο – Ελλάδα και Ευρώπη έχει καταγραφεί σαν ενδεχόμενο.
Ο καθένας μπορεί να φανταστεί πολλά σενάρια. Ένα από αυτά αφορά βίαιη τουρκική απάντηση, στρατιωτικής μάλιστα μορφής, μόλις ξεκινήσουν οι έρευνες προκαλώντας και τη δική μας εμπλοκή λες και δεν υπάρχει 6ος
στόλος να στηρίξει την αμερικανική εταιρεία ερευνών….

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε δύο πολύ απλά πράγματα.

Το πρώτο: ακόμα και χωρίς την κρίση που μας μαστίζει σήμερα και μας απαγορεύει κάθε επιπολαιότητα θα ήταν απαράδεκτο να εμπλακεί η χώρα σε μια πολεμικού χαρακτήρα περιπέτεια λόγω αποφάσεων τρίτων και για
εθνικά συμφέροντα που δεν είναι αυταπόδεικτα. Κι ας το ονειρεύονται αυτό σε όλες τις παρατάξεις, με πρώτη τη σαμαρική, οι άνθρωποι του «κόμματος του πολέμου», πάντα οι ίδιοι από τις αρχές της δεκαετίας του
’90
Και το δεύτερο: ως πού θα φτάσουμε με τις «αγάπες» που αναπτύσσονται τα δύο τελευταία χρόνια με το ακροδεξιό και μιλιταριστικό Ισραήλ αλλά και με την κατανόηση μας για την αλλοπρόσαλλη «διπλωματία» του κ. Χριστόφια και την προσωποπαγή εξουσία του;
Ας υπενθυμίσουμε ότι τόσο ο πρωθυπουργός όσο και όλοι οι άλλοι αρμόδιοι και «αρμόδιοι» έχουν ξεχάσει από χρόνια να εξηγήσουν στους πολίτες αυτής της χώρας όχι τα μυστικά της διπλωματίας που δεν λέγονται αλλά τους λόγους και τις επιδιώξεις μιας διόλου υπερήφανης στροφής 180 μοιρών της εξωτερικής μας πολιτικής ακόμα και σε σχέση με
την τροφοδότησα Ευρώπη.