Έναν άγνωστο μέχρι σήμερα μηχανισμό ο οποίος αυξάνει την επιβίωση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που ειδικεύονται στην προστασία από τις λοιμώξεις, ανακάλυψε ομάδα βρετανών επιστημόνων. Τα ευρήματά τους, τα οποία δημοσιεύονται στο τελευταίο τεύχος της επιθεώρησης Journal of Immunology, παρέχουν ελπίδες για προσωρινή αναζωογόνηση του ανοσοποιητικού συστήματος των ηλικιωμένων ατόμων.

Με την πάροδο του χρόνου, το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα ασθενεί. Ειδικότερα, μετά από κάθε λοίμωξη, ένας μεγάλος αριθμός λευκοκυττάρων πεθαίνει και δεν αντικαθίσταται. Η έκπτωση του ανοσοποιητικού συστήματος των ηλικιωμένων έχει σαν αποτέλεσμα αυτοί να υποφέρουν από συχνότερες και εντονότερες λοιμώξεις.

Τα τελομερή δεν είναι το παν

Μέχρι πρόσφατα, οι ερευνητές θεωρούσαν ότι ο θάνατος των λευκοκυττάρων οφείλονταν στην μείωση του μήκους των τελομερών των χρωμοσωμάτων τους (τα τελομερή εντοπίζονται στις άκρες των χρωμοσωμάτων και αποτελούν ένα είδος ρολογιού: όσο μεγαλύτερο το μήκος τους, τόσο μακρύτερος ο χρόνος ζωής του κυττάρου). Οι βρετανοί ερευνητές του University College του Λονδίνου όμως, παρατήρησαν ότι τα κύτταρα του ανοσοποιητικού που όδευαν προς το θάνατο μετά από μια λοίμωξη, δεν είχαν κοντά τελομερή. Αυτή η παρατήρηση τους οδήγησε στην αναζήτηση και τελικά την ανακάλυψη ενός ακόμη μηχανισμού που ελέγχει την γήρανση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Arne Akbar, ο οποίος ηγήθηκε των ερευνών, το εύρημα θα επιτρέψει στους ερευνητές να αναζωογονήσουν προσωρινά το ανοσοποιητικό σύστημα των ηλικιωμένων «αλλά σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι ανακαλύφθηκε η πηγή της νεότητας». Το ευτύχημα είναι ότι τα φάρμακα που θα μπορούσαν να επιδράσουν στον νεοανακαλυφθέντα μηχανισμό υπάρχουν και οι βρετανοί επιστήμονες σχεδιάζουν να τα δοκιμάσουν σύντομα.