Ο κληρικός Ρεφ Κλάας Χέντρικσε, ο οποίος λειτουργεί στην Εκκλησία της Εξόδου στην πόλη Γκόρινχεμ της Ολλανδίας, λίγα κοινά έχει με τους υπόλοιπους κληρικούς, παρόλο που ανήκει στην Προτεσταντική Εκκλησία,
Φορώντας κανονικά το μαύρο ράσο και το λευκό κολάρο του, κηρύττει συχνά τις… αμφιβολίες του σχετικά με την ύπαρξη μεταθανάτιας ζωής, αλλά ακόμη και την ίδια την ύπαρξη του Θεού.
Αν δεν ακούσεις βέβαια τα «άπιστα» κηρύγματα του κάθε Κυριακή, δύσκολα μαντεύεις τα αγνωστικιστικά του πιστεύω- αφού κατά τα άλλα φροντίζει να ψέλνει κανονικά τους ύμνους και να διαβάζει αποσπάσματα απ’ την Βίβλο, αλλά και να προσεύχεται στον Κύριο μαζί με τους πιστούς της ενορίας του: με άλλα λόγια είναι άψογος ως προς τα βασικά του ιερατικά καθήκοντα. «Απολαύστε την ζωή πάνω στην γη, γιατί πιθανώς να είναι και η μοναδική που έχουμε», συμβουλεύει ο Χέντρικσε, φανερώνοντας με αυτό τον τρόπο έναν καινούργιο τρόπο σκέψης.
Ο Ολλανδός ιερέας δηλώνει εμφατικά: «Όχι, για μένα η ζωή μας, το έργο μας, αφορά μονάχα την ζωή μας πριν το θάνατο». Μετά, θεωρεί, δεν υπάρχει μάλλον τίποτα να μας περιμένει. Ούτε έχει πειστεί για τις υπερφυσικές ιδιότητες του Θεού. «Ο Θεός δεν υπάρχει καν- είναι μόνο μια λέξη για να εκφράσουμε την εμπειρία μας, την ανθρώπινη εμπειρία που συγκεντρώνουμε όσο ζούμε», αναφέρει αφοπλιστικά ο Χέντρικσε.
Περιγράφει μάλιστα τις αναφορές για τον υιού του Θεού πάνω στην γη ως μυθολογικές ιστοριούλες για έναν άνθρωπο που δεν υπήρξε ποτέ. Το βιβλίο του «Πιστεύοντας σε έναν ανύπαρκτο Θεό» προκάλεσε όπως ήταν φυσικό πιέσεις από πλευράς συζητήσεις των πιο παραδοσιακών πιστών για απομάκρυνση του από τα εκκλησιαστικά του καθήκοντα.
Ο κύριος Χέντρικσε δεν είναι όμως μόνος σε αυτόν τον δρόμο. Έρευνα του Ανοικτού Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ έδειξε ότι 1 στους 6 κληρικούς της Ολλανδικής Προτεσταντικής Εκκλησίας είναι είτε αγνωστικιστής είτε άθεος.
Τόσο οι κληρικοί όσο και οι θιασώτες τους, χαρακτηρίζουν «λυτρωτικό» αυτό το νέου τύπου κήρυγμα. Η οδός που επιλέχτηκε για τον χώρο της Παλαιάς Εκκλησίας του Άμστερνταμ δεν θα μπορούσε λοιπόν να είναι συνηθισμένη. Βρίσκεται στην «καρδιά» της «οδού του έρωτα» της πόλης, της γνωστής ως «red light district», όπου οι τουρίστες απολαμβάνουν τα καλλίγραμμα κορμιά των ιερόδουλων πίσω από τις βιτρίνες, πρόθυμα για κάθε είδους αγοραία συνεύρεση. Έτσι τους δίνεται η δυνατότητα, όπως λένε οι πιστοί, να συζητήσουν για τον έρωτα στην εποχή μας.
Το «Δυτικό Στρόομ»(ρεύμα δηλαδή) αποσκοπεί να γίνει η κοιτίδα του Χριστιανισμού. Γίνεται λόγος για ένα διαφορετικό τρόπο κατανόησης της πίστης, κυρίως από νέους ανθρώπους. «Η διαφορά μας από τις άλλες εκκλησίες είναι ότι πειραματιζόμαστε με το περιεχόμενο του Ευαγγελίου», λέει ο Ρίκο Φόορμπεργκ, ένας από τους υποστηρικτές του ρεύματος.
Στην φιλήσυχη πόλη του Στάφορστ το ¼ των κατοίκων εκκλησιάζεται στην Ολλανδική Εκκλησία των Μεταρρυθμιστών. Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται όμως ο αντιδήμαρχος της πόλης, Σίτσε ντε Γιονγκ, κατηγορώντας τους για απόπειρα αλλοίωσης του Χριστιανισμού.
Το «Δυτικό Στρόομ» υποστηρίζει ότι απλώς προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της εποχής, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να επιβιώσει η θρησκεία. Απορρίπτοντας τις μονόπλευρες θεάσεις της ζωής από τους παραδοσιακούς κληρικούς, επιχειρεί όπως λέει να φέρει καινούργια πνοή στην Προτεσταντική Εκκλησία- ακόμη κι αν αυτό απαιτεί αμφισβήτηση της κυρίαρχης…«μυθολογίας» της.
