Οι Brothers In Plugs επιλέχθηκαν από το management των Bon Jovi να «ανοίξουν» την συναυλία του αμερικανικού super group στην Ελλάδα. Αντικαθιστώντας το «Arms» με το «Plugs» οι τέσσερις προσγειωμένοι φερέλπιδες rockers κλείνουν το μάτι στην τεράστια επιτυχία των Dire Straits, ακούγονται όμως σαν μεσογειακοί Waterboys αλλά και πάλι όχι ακριβώς…
Το πώς μία ελληνική μπάντα αποτελούμενη από τα τέσσερα αδέλφια Αρωνίδη (οι έλληνες Kings Of Leon;) καταφέρνουν να ορθώσουν ένα αισθητικό παράστημα και να επικαλούνται μουσικές αναφορές, ασυνήθιστες μέχρι σήμερα στην ντόπια σκηνή, είναι κάτι που πραγματικά δεν μπορεί να εξηγηθεί με καθημερινούς όρους. Σημασία όμως έχει ότι οι Brothers In Plugs (Βασίλης – φωνή, κιθάρα, Δαμιανός – πλήκτρα, φωνή, Κοσμάς – μπάσο, Ηλίας – τύμπανα και οι τέσσερις φοιτητές αρχιτεκτονικής) είναι η πληρέστερη πρόταση για ένα υγιές mainstream rock μέσα από μία νέα σκηνή που συνήθως θέλει να λέγεται εναλλακτική απέναντι σε ένα ανύπαρκτο mainstream. Τον Ιούλιο κυκλοφορεί το πρώτο άλμπουμ τους «The Day Just Begun».
Πώς αντιμετωπίζετε την πρόκληση της εμφάνισής σας μπροστά σε ένα τόσο μεγάλο κοινό όπως αυτό της συναυλίας των Bon Jovi;
Ένα χρόνο πριν, στο ΟΑΚΑ, περιμένοντας με ενθουσιασμό κάτω από το γιγαντιαίο μεταφερόμενο αρχιτεκτόνημα που αγκάλιαζε την σκηνή των U2, κοιτώντας διστακτικά προς τις γεμάτες κερκίδες του γηπέδου, δεν τολμήσαμε να μοιραστούμε τις κοινές μας σκέψεις… Να που οι περιστάσεις τα έφεραν έτσι και μέσα από την πλατφόρμα του Jumping Fish καταφέραμε να αγγίξουμε αυτό το όνειρο που φάνταζε πολύ μακρινό. Ανυπομονούμε να έρθουμε αντιμέτωποι με μια τέτοια εμπειρία και καθώς οι μέρες για την συναυλία μετράνε αντίστροφα, το όνειρο πλησιάζει στη γη και η αδρεναλίνη στα ύψη.
Ποια είναι τα ακούσματα που διαμόρφωσαν τον ήχο σας; Υπάρχουν κάποια ονόματα του rock που λειτουργούν σαν πήχης μέσα σας;
Επειδή μεγαλώσαμε όλοι στο ίδιο σπίτι, το οποίο και έδινε πάντα στην μουσικήμεγάληαξία, έχουμε πολλά και κοινά ακούσματα. Έχουν εντυπωθεί μέσα μας, μουσικές τζαζ και ροκ που έπαιζαν με τις ώρες δυνατά στο hi fi στερεοφωνικό του πατέρα μας. Είναι πολύ σημαντικό να ακούς μουσική από ένα πολύ καλό ηχοσύστημα. Μαθαίνεις να αγαπάς τον καλό ήχο και αυτό γίνεται απαίτηση και από τον εαυτό σου, να έχεις δηλαδή έναν ήχο με λεπτομέρεια. Ό,τι έχεις ακούσει, συμβάλει στην διαμόρφωση του «ήχου σου», και στην περίπτωση μας, αισθανόμαστε πολύ τυχεροί που από νωρίς εκτεθήκαμε σε πολλά ακούσματα. Μεταξύ άλλων, σαν μπάντα είμαστε σίγουρα επηρεασμένοι από τους Pink Floyd, τους Rolling Stones, τους Beatles, τους Led Zeppelin, τους Yes, τους Genesis, τον Ντέιβιντ Μπόουι, τον Λου Ριντ, τον Μπράιαν Ίνο, τους U2… Η λίστα θα μπορούσε να μακρύνει πολύ και να φτάσουμε και σε συγκροτήματα που εμφανίστηκαν πολύ πρόσφατα, θέλοντας να τονίσω ότι δεν γίνεται να αποδόσεις την μουσική σου παιδεία σε πέντε-έξι ονόματα. Έχουμε ανοιχτά τα αυτιά μας και συλλέγουμε διαρκώς νέα πληροφορία. Όλα τα ακούσματα αυτά και ο σύγχρονος ήχος του ροκ με τον οποίο πειραματίζονται τα συγκροτήματα της εποχής μας, αποτελούν διαρκή έμπνευση για εμάς.
Ποια είναι τα συν και τα πλην μίας οικογενειακής μπάντας;
Μπάντα σημαίνει ενότητα. Για να μπορέσεις μέσα σε μια μπάντα να αποδώσεις, χρειάζεται νααισθανθείς την ασφάλεια της φιλίας και της αλληλοκάλυψης. Εμείς είμαστε κάτι παραπάνω από καλοί φίλοι, είμαστε αδέρφια. Όχι μόνο οι δεσμοί μεταξύ μας είναι πολύ ισχυροί, αλλά έχουμε εκ γενετής τις προδιαγραφές για να ταιριάξουμε. Αυτό λοιπόν είναι ένα θετικό στοιχείο μιας οικογενειακής μπάντας, όπως τουλάχιστον την γνωρίζουμε εμείς. Από την άλλη, μειονέκτημα μιας νέας οικογενειακής μπάντας που αποτελείται ουσιαστικά από παιδιά, μπορεί να είναι το γεγονός ότι τα έξοδα για οποιαδήποτε δραστηριότητα της μπάντας, μέχρι κάποια περίοδο τουλάχιστον, θα τα αναλαμβάνει αναγκαστικά μια οικογένεια. Δεν είναι όμως προβλήματα αυτά, όταν μιλάμε για μια δημιουργική ενασχόληση.
Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας για το μέλλον; Με τι θα είστε ευχαριστημένοι μετά τη συναυλία των Bon Jovi;
Έχουμε την υγιή αισιοδοξία, ότι αυτό που κάνουμε θα μπορούσε κάποτε να εξελιχθεί σε κάτι μεγάλο. «The Day Just Begun» είναι ο τίτλος από το πρώτο μας άλμπουμ, το οποίο θα κυκλοφορήσει αυτόν τον Ιούλιο, και εκφράζει μια αισιόδοξη στάση που θέλουμε να μοιραστούμε. Ευχαριστημένοι όσον αφορά τα κοντινά μας σχέδια, θα είμαστε όταν οι ζωντανές μας εμφανίσεις προσελκύσουν ακόμα περισσότερο κόσμο.
Τι σημαίνει για σας επιτυχία;
Επιτυχία σημαίνει να δημιουργήσεις κάτι που θα αναγνωρίζετε ως αξιόλογο, όχι μόνο από εσένα που το δημιούργησες αλλά και από τον κόσμο, ακόμα και αν μιλάμε και για μια πολύ συγκεκριμένη μερίδα του κόσμου. Το να καταφέρεις να είναι η μουσική σου αγαπητή σε έναν άνθρωπο είναι μεγάλη ικανοποίηση.
Υπάρχουν συγκεκριμένοι ρόλοι ανάμεσά σας; Ή είναι προϊόν συλλογικής δουλειάς η σύνθεση, η παραγωγή και η οργάνωση του group;
Η σύνθεση, δηλαδή η μελωδία ενός τραγουδιού και οι στίχοι του, έρχονται μέχρι τώρα από τον Βασίλη ο οποίος σε ανύποπτο χρόνο μας παρουσιάζει κάτι τραγουδώντας μόνο με μια κιθάρα. Αυτή η ιδέα ενορχηστρώνεται με την συμμετοχή όλων μας και πολλές φορές η άποψη κάποιου από τους τέσσερις, πάνω στην ενορχήστρωση, είναι τόσο ισχυρή που σχεδόν ανατρέπει την αρχική ιδέα. Δεν έχουμε μοιράσει ρόλους λοιπόν, η σύνθεση ενός τραγουδιού είναι κάτι το ζωντανό. Η παρακίνηση όμως, μια πρώτη ιδέα, έρχεται σχεδόν πάντα από τον Βασίλη. Με την οργάνωση του γκρουπ ασχολούμαστε όλοι και μοιράζουμε τις δουλειές με κριτήριο τον χρόνο που διαθέτει ο καθένας την συγκεκριμένη στιγμή.
Πέντε τραγούδια ή albums που ακούσατε πρόσφατα και σας άρεσαν ιδιαίτερα;
Ένα πρόσφατο άλμπουμ που μας άρεσε, ήταν το «Black Dub» από το νέο ομώνυμο συγκρότημα του Daniel Lanois με την Trixie Whitley. Κάποιες άλλες από τις συνθέσεις που μας άρεσαν τελευταία είναι το «Pyr»από το «Come Around Sundown» των Kings of Leon, το «Shine» του John Legend με τους Roots, που ήταν η μόνη πρωτότυπη σύνθεση μέσα σε ένα άλμπουμ με διασκευές καταπληκτικών soul τραγουδιών του ‘60 και του ‘70, τo “Carolina Drama” των Raconteurs και το «Unknown Caller» των U2.
