Η ανάλυση των στοιχείων που έστειλε το διαστημικό σκάφος «Γαλιλαίος» δείχνουν ότι τα εκατοντάδες ενεργά ηφαίστεια στην Ιώ τροφοδοτούνται από έναν ωκεανό μάγματος. Σύμφωνα με την μελέτη επιστημόνων στις ΗΠΑ που δημοσιεύεται στην έγκυρη επιθεώρηση Science o αυτός ο ωκεανός λιωμένων πετρωμάτων βρίσκεται σε βάθος 50 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια του δορυφόρου. Εκτιμούν επίσης ότι ο ωκεανός έχει πάχος τουλάχιστον 50 χιλιομέτρων και η θερμοκρασία του ξεπερνά τους 1.200 βαθμούς Κελσίου.
Η Ιώ
Η Ιώ είναι γεωλογικά το πιο δραστήριο σώμα στο Ηλιακό μας σύστημα και βρίσκεται «αιχμαλωτισμένη» σε μια βαρυτική παγίδα ανάμεσα στο Δία και τους γειτονικούς της δορυφόρους Ευρώπη, Γανυμήδη και Καλλιστώ, που την έλκουν από διαφορετικές συνεχώς γωνίες.
Μέσα σ’ αυτές τις παλιρροιακές δυνάμεις η επιφάνεια του εδάφους της Ιούς ανεβοκατεβαίνει συνεχώς. Τα ηφαίστειά της ανακαλύφθηκαν το 1979, από το σκάφος «Voyager» και η κρατούσα θεωρία είναι ότι οι παλίρροιες θερμαίνουν το εσωτερικό του δορυφόρου λιώνοντας τους βράχους και μαζί με θειούχα αέρια αυτοί ξεπετάγονται συνεχώς στην επιφάνεια με βίαιες ηφαιστειακές εκρήξεις. Υπολογίζεται ότι στην Ιώ παράγεται κάθε χρόνο 100 φορές περισσότερη λάβα από όλα μαζί τα ηφαίστεια στην Γη. Η ανακάλυψη του ωκεανού μάγματος προσθέτει νέα δεδομένα στην γεωλογική ανάλυση του δορυφόρου.
«Ο ωκεανός μάγματος είναι εκατομμύρια φορές καλύτερος ως αγωγός του ηλεκτρισμού, σε σχέση με τα πετρώματα στην επιφάνεια της Γης» αναφέρει ο Κρίσαν Κουράνα, γεωφυσικός του πανεπιστημίου UCLA που ήταν ο επικεφαλής της μελέτης.
