Ισως,παρακινημένη και από τον στίχο αυτόν της Δημουλά,η Καθολική Εκκλησία πειθόμενη και στην ιαχή των πιστών «Santo subito»- προτίθεται να αγιοποιήσει τον Πάπα Ιωάννη,αλλά χρειάζεται,λέει,ένα δεύτερο θαύμα από τον αποδημήσαντα.
Με το ορθόδοξο μυαλό μου σκέπτομαι πως,αν δεν βρεθεί δεύτερο στον βίο του,το μόνο προσδόκιμο θαύμα ενός νεκρού είναι η Ανάσταση (η προθεσμία της οποίας, κατά τας Γραφάς,έχει παρέλθει).
«Ακυρο θαύμα» θα έλεγε ο Βαρβέρης,και γι΄ αυτό: «Στ΄ Οσιου Λουκά το μοναστήρι» (Σικελιανός), «όλοι, μικροί-μεγάλοι, ετοιμαστείτε» (Σολωμός),«η προσευχή παίρνει το σχήμα θόλου» (Καρούζος).
Ιδού το θαύμα της γλώσσας «των ποιητών εκείνων των ακραιφνών και των αχράντων,καθώς και των αδελφών αυτών Αγίων Πάντων» (Εμπειρίκος).
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
