Για ένα μέσο επιβατικό αυτοκίνητο η δαπάνη για προσθήκη εξοπλισμού καύσης υγραερίου συνήθως κυμαίνεται από 1.300 ως 2.000 ευρώ, ανάλογα με το μοντέλο. Σε γενικές γραμμές, το κόστος είναι κυμαινόμενο και εξαρτάται από τον κυλινδρισμό και την ιπποδύναμη του οχήματος. Μπορεί να φθάσει ως και τις 3.000 ευρώ για ένα οκτακύλινδρο ΙΧ. Σε αρκετές περιπτώσεις και ειδικά σε επαγγελματικά οχήματα, ανάλογα με τη χρήση του αυτοκινήτου, η απόσβεση της τοποθέτησης του kit γίνεται στο πρώτο εξάμηνο, ενώ συνήθως ο χρόνος που απαιτείται δεν ξεπερνά το ένα έτος.
Οπως επισημαίνει ο κ. Απ. Μακρής, γενικός διευθυντής της εταιρείας Seat – Citroen Μακρής, ο συγκεκριμένος κλάδος άρχισε να αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς από τον περασμένο Σεπτέμβριο. «Η σημαντική άνοδος της τιμής της βενζίνης δημιούργησε σημαντικό οικονομικό κίνητρο για τη μετατροπή ενός οχήματος σε υγραεριοκίνητο» υπογράμμισε ο ίδιος, συμπληρώνοντας ότι από την αρχή του χρόνου εισάγονται περί τους 1.000 εξοπλισμούς κάθε μήνα. Αυτό σημαίνει ότι συνολικά περισσότερα από 4.500 αυτοκίνητα μπορούν πλέον να κινηθούν με καύσιμο το υγραέριο. Πάντως ο κ. Μακρής υποστηρίζει ότι πολύ σημαντικό ρόλο για τη εύρυθμη λειτουργία ενός υγραεριοκίνητου αυτοκινήτου παίζει ο μηχανικός που θα αναλάβει τη σχετική εργασία. Οπως τονίζει χαρακτηριστικά, η σωστή τοποθέτηση του εξοπλισμού στο αυτοκίνητο εξαρτάται κατά 60% από την ποιότητα της δουλειάς του τεχνικού. Το υπόλοιπο 40% σχετίζεται με τα υλικά και τα εξαρτήματα που θα χρησιμοποιηθούν.
Τα κέρδη από τη μετατροπή ενός ΙΧ σε υγραεριοκίνητο είναι ιδιαίτερα σημαντικά, καθώς η σύγκριση της τιμής της βενζίνης με αυτήν του υγραερίου θέτει την πρώτη εκτός συναγωνισμού. Για παράδειγμα, αν ένα όχημα σχετικά μεγάλου κυβισμού «καίει» περίπου 10 λίτρα βενζίνη στα 100 χιλιόμετρα, τότε βάσει της τιμής της ο κάτοχός του θα πρέπει να προμηθευτεί καύσιμα αξίας 17 ευρώ. Αν το ίδιο όχημα «έκαιγε» υγραέριο, θα χρειαζόταν μεν λίγο περισσότερα καύσιμα λόγω διαφοράς επί του ειδικού βάρους (περί τα 11,5-12 λίτρα), τα οποία όμως κοστολογούνται αντί 0,80 ευρώ ανά λίτρο. Αυτό σημαίνει ότι για την ίδια διαδρομή θα ξόδευε 9,2-9,6 ευρώ, δηλαδή σχεδόν τα μισά. Ως προς τη συντήρηση, δεν χρειάζονται πολλά πράγματα. Συγκεκριμένα, στα πρώτα 2.000 χλμ. μετά την τοποθέτηση γίνεται ένας τυπικός έλεγχος και κατόπιν χρειάζεται μία επίσκεψη στο συνεργείο κάθε 30.000 χλμ.
Για την εγκατάσταση της συσκευής υγραερίου δεν απαιτούνται περισσότερες από δύο ημέρες, χρόνος που εξαρτάται από τον τύπο του αυτοκινήτου. Συνήθως, τα οχήματα τύπου τζιπ και μεγάλου κυβισμού μπορεί να χρειαστούν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Η μετατροπή ενός αυτοκινήτου για να λειτουργεί με υγραέριο είναι μια διαδικασία που πρέπει να γίνει από εξειδικευμένους και έμπειρους τεχνικούς. Τα συστήματα μετατροπής υγραερίου που διατίθενται στην αγορά εκμεταλλεύονται την τελευταία τεχνολογία ελέγχου εκπομπής καυσαερίων που χρησιμοποιείται στα σύγχρονα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα. Ολα τα κιτ περιλαμβάνουν μία δεξαμενή αποθήκευσης υγραερίου, η οποία συνήθως τοποθετείται στον χώρο των αποσκευών.
Η τελευταία τεχνική είναι η χρήση μιας δεξαμενής σε σχήμα ρεζέρβας, που τοποθετείται στον αντίστοιχο χώρο. Το υγραέριο διοχετεύεται μέσω ενός μεταλλικού σωλήνα, σε υγρή κατάσταση, στον χώρο του κινητήρα. Στη συνέχεια, μετατρέπεται σε αέριο από μια μονάδα μετατροπής (πνεύμονας) και διοχετεύεται ελεγχόμενα από το σύστημα ψεκασμού (μπεκ υγραερίου) στην εισαγωγή καυσίμου. Οταν χρησιμοποιείται το υγραέριο, οι μονάδες ψεκασμού της βενζίνης δεν λειτουργούν. Στον πίνακα του αυτοκινήτου υπάρχει πάντοτε ένας διακόπτης που επιτρέπει τη χρήση οποιουδήποτε από τους δύο τύπους καυσίμου. Ολα τα αυτοκίνητα που διατίθενται αυτή τη στιγμή έχουν δυνατότητα χρήσης και βενζίνης και υγραερίου.
Μετά την εγκατάσταση του συστήματος υγραερίου, το συνεργείο που ανέλαβε την εργασία παραδίδει στον κάτοχο του αυτοκινήτου υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986 προς το ΚΤΕΟ όπου αναφέρεται ότι η μετατροπή έγινε σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του υπουργείου Μεταφορών, συνοδευόμενη από τα πιστοποιητικά των εξαρτημάτων.
Ε κτός από την εξοικονόμηση καυσίμων, υπάρχουν μια σειρά από πλεονεκτήματα όσον αφορά το υγραέριο σε σχέση με τη βενζίνη. Συγκεκριμένα:
– Τα οχήματα που χρησιμοποιούν υγραέριο έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.
– Ενα πλεονέκτημα που έχουν τα αέρια καύσιμα ως προς τη βενζίνη είναι ο μεγάλος αριθμός οκτανίων που διαθέτουν, με αποτέλεσμα να μην έχουν ανάγκη από ειδικά πρόσθετα.
– Αποφυγή της διάβρωσης που προκαλούν τα πρόσθετα για την καλυτέρευση των χαρακτηριστικών της βενζίνης.
– Η χρήση υγραερίου προκαλεί μικρότερη ρύπανση των λιπαντικών, γιατί το υγραέριο δεν διαλύεται σε αυτά.
– Τέλεια καύση χωρίς καπνό, λόγω της οποίας δεν παραμένουν επικαλύψεις απανθράκωσης ή άλλης φύσεως στους θαλάμους καύσης.
– Η χρήση υγραερίου επιτρέπει την τέλεια και ολοκληρωμένη ανάμειξη με τον αέρα διότι πρόκειται περί ανάμειξης δύο αερίων, αέρα και υγραερίου, και όχι ενός αερίου και ενός υγρού, όπως ο αέρας και η βενζίνη που στις χαμηλές θερμοκρασίες παρουσιάζουν δυσκολίες.
– Τα καυσαέριά του περιέχουν περίπου 60% λιγότερο CΟ και 50% λιγότερους άκαυστους ΗC, ενώ αντίθετα οι εκπομπές ΝΟx είναι αυξημένες λόγω των υψηλότερων πιέσεων και θερμοκρασιών που αναπτύσσονται κατά την καύση.
Το LΡG (Liquefied Ρetroleum Gas- υγροποιημένο αέριο πετρελαίου) είναι το μείγμα από προπάνιο (C3Η8) και βουτάνιο (C4Η10), το οποίο χρησιμοποιείται ως καύσιμο για κινητήρες.
Τα συστατικά του LΡG είναι οι οργανικές υδρογονανθρακικές ενώσεις από την ομάδα αλκανίων, τα οποία είναι άχρωμα, άοσμα και εύφλεκτα γκάζια. Το LΡG συμπιέζεται και αποθηκεύεται σε υγρή μορφή.
Δεν χάνει και δεν αλλάζει με τον καιρό τις ιδιότητές του, δεν χάνει το άρωμά του και δεν αλλάζει κατάσταση.
ΟΙ ΤΙΜΕΣ του υγραερίου ακολουθούν τις διακυμάνσεις του αργού πετρελαίου και υπολείπονται σταθερά των τιμών της αμόλυβδης τόσο λόγω του χαμηλότερου κόστους παραγωγής του όσο και λόγω της χαμηλότερης φορολογίας που επιβάλλεται.
Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης (ΕΦΚ) της απλής αμόλυβδης ανέρχεται στα 670 ευρώ ανά χίλια λίτρα, ενώ στο υγραέριο κίνησης διαμορφώνεται στα 125 ευρώ. Στην ΕΕ υπάρχει, πάντως, η απόφαση ο ΕΦΚ στο LΡG να παραμείνει χαμηλός ως κίνητρο, μια και το καύσιμο είναι φιλικό προς το περιβάλλον.
ΣΥΜΦΩΝΑ με το άρθρο 45 του Ν. 2773/99 (ΦΕΚ Α΄ 286/22.12.1999) και την ΥΑ 18586/698/29.3.2000, επιτρέπεται στην Ελλάδα η υγραεριοκίνηση όλων ανεξαιρέτως των οχημάτων. Ολα τα εξαρτήματα που θα χρησιμοποιηθούν πρέπει να πληρούν τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές και να διαθέτουν τα αντίστοιχα πιστοποιητικά. Το συνεργείο στο οποίο θα γίνει η διασκευή πρέπει να είναι αμιγώς συνεργείο συντήρησης, επισκευής και τοποθέτησης συσκευών αερίου στα οχήματα. Η εργασία πρέπει να γίνεται από μηχανικό που έχει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του Ν. 1575/1985 με ειδικότητα τεχνίτη συστημάτων υγραερίου.
– ΤΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ πρέπει να είναι πιστοποιημένο για εργασίες υγραερίου. – Τα συστήματα υγραερίου επιβάλλεται να πληρούν τα ευρωπαϊκά προαπαιτούμενα.
– Ο τεχνίτης πρέπει να διαθέτει αντίστοιχο πιστοποιητικό. Τα εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται επιβάλλεται να φέρουν την πιστοποίηση της ΕΕ.
– Ολες οι τεχνικές προδιαγραφές πρέπει να τηρούνται κατά γράμμα.
Τ ο υγραέριο είναι ένα απολύτως φιλικό για το περιβάλλον καύσιμο. Η χρήση του συντελεί στο να επιτευχθούν οι στόχοι του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Το υγραέριο παρουσιάζει ανώτερα επίπεδα απόδοσης συγκριτικά με τα υγρά και στερεά καύσιμα, ενώ υπερτερεί και έναντι του φυσικού αερίου όσον αφορά τις εκπομπές μεθανίου και διοξειδίου του άνθρακα και τις συνολικές εκπομπές οργανικών στοιχείων βελτιώνοντας την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και προσφέροντας παράλληλα μια αξιόπιστη πηγή ενέργειας για το παρόν αλλά και για το μέλλον.
Πρόσφατες έρευνες αποδεικνύουν ότι το υγραέριο εκπέμπει 15%-27% λιγότερα γραμμ./χλμ. αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με τη βενζίνη. Η χρήση υγραερίου αποδεδειγμένα προσφέρει σημαντική μείωση των εκπεμπόμενων ρύπων (CΟ2, CΟ, ΝΟx). Τα επίπεδα εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα είναι πολύ κατώτερα σε σχέση με τα συμβατικά καύσιμα, ενώ και τα οξείδια του αζώτου παρουσιάζονται σχεδόν 30 φορές χαμηλότερα σε σχέση πάλι με τα συμβατικά καύσιμα. Τα καυσαέρια που εκπέμπονται από την καύση του πετρελαίου και του μαζούτ περιέχουν επίσης μονοξείδιο του άνθρακα (CΟ), διοξείδιο του θείου (SΟ2) και αιθάλη (αιωρούμενα σωματίδια). Το υγραέριο δεν περιέχει βαρέα μέταλλα που συναντάμε στα υγρά παράγωγα του αργού πετρελαίου (ντίζελ και μαζούτ), όπως ο ψευδάργυρος (Ζn), ο μόλυβδος (Ρb), το βανάδιο (Vn) και το νικέλιο (Νi).
Σε υψηλές θερμοκρασίες καύσης αυτές οι ουσίες ευθύνονται για την οξείδωση των μετάλλων (σε λέβητες, σωληνώσεις κτλ.), ενώ είναι βλαβερές και για το περιβάλλον και για τον ανθρώπινο οργανισμό. Τα πετρελαιοκίνητα οχήματα παρουσιάζουν εφάμιλλα ποσοστά εκπομπής με τα υγραεριοκίνητα, υστερούν όμως σημαντικά στις εκπομπές αιωρουμένων σωματιδίων, όπου έχουμε ως και 30 φορές αυξημένα επίπεδα εκπομπής σε σχέση με το υγραέριο.
Η ασφάλεια του συστήματος κατοχυρώνεται μέσα από τα διάφορα εξαρτήματα, τα οποία ενεργοποιούνται όταν παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημα στο σύστημα.
Συγκεκριμένα, στην εγκατάσταση περιλαμβάνονται τα εξής:
Σύστημα αυτόματου γεμίσματος, το οποίο διακόπτει την τροφοδοσία όταν η δεξαμενή φθάσει στο 80% της πληρότητάς της.
Σύστημα διακοπής της παροχής καυσίμου μόλις σβήσει ο κινητήρας.
Δείκτης στάθμης υγραερίου στον διακόπτη ενεργοποίησης του υγραερίου.
Βαλβίδα εκτόνωσης για αποφυγή έκρηξης σε περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο αυξηθεί πολύ η εξωτερική θερμοκρασία.
Οι δεξαμενές υγραερίου, σύμφωνα με crash tests, αντέχουν σε μεγαλύτερες παραμορφώσεις από αυτές που υφίσταται ένα όχημα ακόμη και κατά τη διάρκεια της πιο δυνατής σύγκρουσης.
Επιπλέον, υπάρχει ειδική βαλβίδα ανακούφισης της πίεσης, η οποία δεν επιτρέπει την έκρηξη της δεξαμενής.
Εχουν ηλεκτρομαγνητική βαλβίδα διακοπής παροχής καυσίμου σε περίπτωση απώλειας της πίεσης ή έλλειψης.
Σημειώνεται ότι τα βενζινοκίνητα οχήματα δεν διαθέτουν τέτοιου είδους αυτοματισμό.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
