Γίνονται πιστευτές από τον τουρκικό λαό οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού του για εκδημοκρατισμό και οικονομική ανάπτυξη; Ναι, αν κρίνουμε από τη δημοσκόπηση της 12ης Απριλίου της Τurkey Ρrofile αλλά και από την υποδοχή που είχε στα ΜΜΕ και στον Τύπο η διακήρυξη. Ενα ποσοστό που κυμαίνεται, ανάλογα με την επαρχία, από 68,2% ως 87,6% είναι σχεδόν βέβαιο για την υλοποίησή τους. Αυτή η « εμπιστοσύνη στο μέλλον», με την οποία δημοκοπεί υπερβολικά η κυβέρνηση, θα πρέπει να αποδοθεί στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η οικονομία αυξάνει με εντυπωσιακούς ρυθμούς και το «βαθύ κράτος» δέχεται πλήγματα από ένα κόμμα, του κ. Ερντογάν, που εξαγγέλλει τη συνέχιση και αναβάθμιση αυτής της πολιτικής. Ο οικοδομικός οργασμός που παρατηρείται στην Τουρκία και η υπόθεση του λεγόμενου «Βαρούλκου» που έφερε σε ποινικό δικαστήριο ακόμη και στρατηγούς, όπως και η «νταηλίδικη» στάση του κ. Ερντογάν απέναντι στο Ισραήλ, στην Αμερική, ακόμη και στην Ευρώπη έχουν επηρεάσει υπέρ του πρωθυπουργού ένα πολύ μεγάλο τμήμα των πολιτικά αδιάφορων, διαπίστωνε πρόσφατα το «Εconomist».

Ολοι υπέρ της αλλαγής

Υπάρχουν όμως και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία σε αυτές τις εκλογές που μάλιστα τις κάνουν να διαφέρουν από όλες τις προηγούμενες. Και τα τέσσερα κόμματα που κατέρχονται στις 12 Ιουνίου δηλώνουν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ότι είναι υπέρ της «αλλαγής». Το διαλαλούν στο έπακρον και προσπαθούν να το δείξουν. Ετσι, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του κ. Κιλιτσντάρογλου αφήνει εκτός ψηφοδελτίου 64 από τους 101 βουλευτές της σημερινής Εθνοσυνέλευσης αψηφώντας την εσωκομματική κρίση που προκαλεί, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του κ. Ερντογάν κάνει κάτι παρόμοιο, αφήνει εκτός της νέας Βουλής- η οποία αναμένεται να έχει 85-100 γυναίκες και περίπου 20 δημοσιογράφους- το 80% των σημερινών βουλευτών του και στη θέση τους τοποθετεί «άφθαρτους», οι περισσότεροι από τους οποίους δεν έχουν πολιτική εμπειρία αλλά είναι απολύτως πιστοί στον αρχηγό του. Συνολικά 267 από τους 540 βουλευτές της σημερινής Εθνοσυνέλευσης έχουν αποκλειστεί.

Ενα άλλο αξιοπρόσεκτο χαρακτηριστικό είναι ότι, σε διάκριση από το παρελθόν όταν όλα τα κόμματα και οι υποψήφιοι πλειοδοτούσαν σε συντηρητισμό προβάλλοντας την «απειλή» της «τρομοκρατικής Αριστεράς», σήμερα αγνοούν τις παλιές «ανησυχίες» τους και προβάλλουν έναν- παιδαριώδη και επιφανειακό μερικές φορές- αριστερισμό. Η διακήρυξη του κυβερνητικού κόμματος λ.χ. μιλά για «μια Τουρκία χωρίς γκάνγκστερ και χούντες» (!).

Είναι και αυτό αποτέ λεσμα και ένδειξη της υποχώρησης της πανίσχυρης κάποτε στρατιωτικο-δικαστικής γραφειοκρατίας. Η οποία, εννοείται, δεν παραδίδεται αμαχητί. Με μια απόφαση η οποία προκάλεσε σοκ ακόμη και στην αντιπολίτευση και πυροδότησε διαδηλώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία σε πόλεις της Τουρκίας, το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο απέρριψε με αστεία επιχειρήματα και άθλια προσχήματα την υποψηφιότητα 12 ανεξάρτητων υποψηφίων, επτά από τους οποίους ανήκουν στο φιλοκουρδικό Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας και μεταξύ αυτών της Λεϊλά Ζάνα (βραβείο Ζαχάροφ της ΕΕ, 1995). Η στροφή προς τον ριζοσπαστισμό της ηγεσίας των τουρκικών κομμάτων είναι αποτέλεσμα της πραγματικής αλλαγής που έχει σημειωθεί στην κοινή γνώμη τα τελευταία χρόνια. Η αθεράπευτα συντηρητική «Τζουμχουριέτ» μοιρολογούσε την περασμένη εβδομάδα ότι «η λαϊκή μάζα στρέφεται πιεστικά εναντίον αξιών οι οποίες δημιούργησαν και στερέωσαν το (κεμαλικό) κράτος, αναγκάζοντας τις πολιτικές ηγεσίες (…) να μην την αγνοήσουν». Υπερβολές. Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρά τις διαμαρτυρίες και τις εισηγήσεις διεθνών οργανισμών, στις εκλογές του Ιουνίου θα ισχύσει πάλι το ποσοστό του 10% που πρέπει να συγκεντρώσει ένα κόμμα για να εισέλθει στη Βουλή. Ετσι αποκλείεται ένα κουρδικό κόμμα, έτσι απειλείται το Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας, το οποίο συγκεντρώνει το ένα τρίτο των κουρδικών ψήφων.

«ΝΑΙ» ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Το κουρδικό ζήτημα θα απασχολήσει οπωσδήποτε τη νέα Βουλή. Το κόμμα του κ. Ερντογάν, δίνοντας φανερά και μυστικά υποσχέσεις- τις οποίες αθέτησε- είχε εξασφαλίσει το 60% των ψήφων στις εκλογές του 2007 στέλνοντας στη Βουλή 78 βουλευτές από τους 112 που εκλέγονται στις λεγόμενες «μειονοτικές επαρχίες» και περιορίζοντας το φιλοκουρδικό Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας σε 19 βουλευτές μόνο. Αυτή τη φορά οι φιλοκουρδικοί εφαρμόζουν άλλη τακτική.

Ονόμασαν τα στελέχη τους «ανεξάρτητους», δεν τους έβαλαν στο ψηφοδέλτιο και ελπίζουν ότι θα εκλεγούν διπλασιάζοντας την εκπροσώπησή τους στη νέα Βουλή.

Αυτό ενόχλησε το κυβερνητικό κόμμα αλλά ο κ. Ερντογάν έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη των «ανεξάρτητων», όπως και του Κόμματος της Ειρήνης και Δημοκρατίας στο ζήτημα του νέου Συντάγματος- το οποίο χαρακτηρίζεται από το κυβερνητικό κόμμα «οδηγός για την πλήρη δημοκρατία»-και αυτό φαίνεται τον ικανοποιεί.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ