Μετά τις επαναστάσεις στην Τυνησία, την Αίγυπτο και τη Λιβύη, τις εξεγέρσεις στην Υεμένη και τη Συρία και τις σοβαρές ταραχές στο Μπαχρέιν, ποια χώρα θα ακολουθήσει; Το Ομάν, σύμφωνα με το BBC.
Τελευταίως, το Ομάν μοιάζει σαν να ξυπνά από τον λήθαργό του και οι ειδικοί το αποκαλούν «ωρολογιακή βόμβα». Στα τέλη Φεβρουαρίου, τουλάχιστον δυο άτομα σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις στην πόλη Σοχάρ ανάμεσα σε δυνάμεις ασφαλείας και διαδηλωτές που ζητούσαν περισσότερες θέσεις εργασίας. «Η σταθερότητα του Ομάν ήταν πάντα μια επίφαση», λέει η διαδηλώτρια Μπάσμα αλ-Κιγιούμι.
Η ανεργία είναι σχετικά υψηλή στο κρατίδιο αυτό του Κόλπου το οποίο διαθέτει περιορισμένα αποθέματα πετρελαίου και είναι μια από τις φτωχότερες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες. Εξω από το Ματζλίς αλ-Σούρα, το κοινοβούλιο, έχουν κατασκηνώσει μόνιμα διαδηλωτές που ζητούν δουλειά και δηλώνουν ότι δεν θα φύγουν αν δεν ικανοποιηθεί το αίτημά τους.
Ο Σουλτάνος Καμπούς, που κυβερνά ο Ομάν επί 40 χρόνια, έχει την φήμη φιλοδυτικού μεταρρυθμιστή αλλά σήμερα αντιμετωπίζει άνευ προηγουμένου αντιδράσεις από τον λαό ως αποτέλεσμα του κύματος επαναστάσεων που σαρώνει την περιοχή.
Μετά τις διαδηλώσεις του Φεβρουαρίου και του Μαρτίου, ο Σουλτάνος έστειλε σπίτι τους 12 υπουργούς, αύξησε το κατώτατο ημερομίσθιο και υποσχέθηκε ότι θα δημιουργήσει 50.000 νέες θέσεις εργασίας. Για να ανταποκριθεί στις υποσχέσεις του, λαβαίνει χρηματική βοήθεια από τους πλούσιους γείτονές του οι οποίοι καθόλου δεν επιθυμούν να δουν την επανάσταση να εξαπλώνεται μέχρι την πόρτα τους.
Υπενθυμίζεται ότι όλα ξεκίνησαν από ένα διαδηλωτή που αυτοπυρπολήθηκε στην Τυνησία επειδή δεν έβρισκε δουλειά.
