«Oι αποκαλούμενες διασώσεις της Ελλάδας και της Ιρλανδίας γίνονται καλύτερα κατανοητές ως η δεύτερη μεγάλη διάσωση των τραπεζών. Ακολούθησε την πρώτη απόπειρα διάσωσης, εκείνη που επιχειρήθηκε αμέσως μετά την οικονομική κατάρρευση του 2008» υποστηρίζει ο κ. Καλλίνικος.
Ποια είναι η λύση; «Η στάση πληρωμών,τόσο για την Ελλάδα όσο και για άλλες χώρες» απαντά χωρίς ενδοιασμό. Και εξηγεί: «Πολλοί ειδικοί λένε ότι το συσσωρευμένο χρέος θα χρειαστεί αναδιάρθρωση ούτως ή άλλως.Θα ήταν πολύ καλύτερο για τους ίδιους τους οφειλέτες να ξεκινήσουν οι ίδιοι τη διαδικασία,εντάσσοντάς την στο πλαίσιο ενός γενικότερου προγράμματος αναδιάρθρωσης της οικονομίας, το οποίο θα περιελάμβανε, για παράδειγμα, την εθνικοποίηση των τραπεζών και τη μετατροπή τους σε επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας για τη χρηματοδότηση κοινωνικά χρήσιμων επενδύσεων».
Αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι οι δυνάμεις που μπορούν να υλοποιήσουν τέτοιου είδους ενέργειες και θα προσέφεραν την εναλλακτική λύση στον καπιταλισμό παραμένουν πολιτικά πολύ αδύναμεςαν και σύμφωνα με τον ίδιο, «στην Ελλάδα δείχνουν να κερδίζουν έδαφος».
«Η αναδυόμενη αντίσταση από μέρους των πολιτών στη λιτότητα προσφέρει μία πραγματική ευκαιρία σε αυτές τις δυνάμεις για να αυξήσουν την επιρροή τους» εξηγεί ο κ. Καλλίνικος. «Αν εξεταστούν από αυτή τη σκοπιά,οι επαναστάσεις στην Αίγυπτο και στην Τυνησία είναι πολύ σημαντικές γιατί στράφηκαν κατά καθεστώτων που η Παγκόσμια Τράπεζα εκθείασε ως πρωταθλητές των οικονομικών μεταρρυθμίσεων στη Μέση Ανατολή και στη Βόρειο Αφρική. Υπάρχει προοπτική αυτές οι πολιτικές επαναστάσεις να εξελιχθούν σε κοινωνικές επαναστάσεις κατά του καπιταλισμού.Δεν είναι τυχαίοπου στη μεγάλη διαδήλωση στο Λονδίνο στις 26 Μαρτίου χρησιμοποιήθηκαν πολλά συνθήματα εμπνευσμένα από αυτή τη νέα αραβική εξέγερση» προσθέτει.
«Τι συμβαίνει όμως στην Ευρωπαϊκή Ενωση; Πιστεύετε ότι το “ευρωπαϊκό πείραμα” απέτυχε;» τον ρωτήσαμε. «Οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της ΟΝΕ αντανακλούν τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα των μεγάλων ηπειρωτικών δυνάμεων, της Γερμανίας και της Γαλλίας» μας λέει.
«Υπογραμμίζεται έτσι η αδυναμία της ΕΕ, που είναι η κυριαρχία των εθνών-κρατών.Αυτό εξηγεί την ελαττωματική φύση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης. Μόνο τα έθνη-κράτη διαθέτουν τη δημοκρατική νομιμοποίηση που χρειάζεται προκειμένου να ασκούν δημοσιονομική πολιτική και όχι η ΕΕ – γι΄ αυτό η αντίδραση στην κρίση προήλθε κυρίως από τα έθνη-κράτη» εξηγεί.
Και τονίζει: «Δεν υπάρχει πραγματική βούληση για πολιτική ένωση. Το αποκαλούμενο “μεγάλο παζάρι” για την ευρωζώνη είναι μία λύση-ερζάτς που ως σκοπό έχει να παραβλέψει το γεγονός ότι μία πραγματική δημοσιονομική ένωση θα συνιστούσε ακριβώς αυτό που μισούν οι Γερμανοί- μία “ένωση εμβασμάτων” στην οποία η φορολογία και οι δαπάνες αναδιανέμονται από τις πλούσιες στις φτωχές περιοχές».

«Ο ΕΑΜίτης πατέρας μου και η χούντα με έκαναν αριστερό»

Βίωσε από παιδί τον ρατσισμό, μεγαλώνοντας στην αλήστου μνήμης Ροδεσία. Αλλά ιδεολογικά «έγραψε» μέσα του ο αντάρτης πατέρας του, μας λέει ο κ. Καλλίνικος.

– Ο αριστερός έλληνας πατέρας σας συνέβαλε στη διαμόρφωση των πολιτικών σας απόψεων; Εχετε επαφή με τις ελληνικές σας ρίζες;

«Ο πατέρας μου ήταν ενεργό μέλος του ΕΑΜ ως φοιτητής στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Τον συνέλαβαν οι Βρετανοί στην Αλεξάνδρεια το 1944-45 και λίγο αργότερα έφυγε από την Ελλάδα.
Εγώ μεγάλωσα στη Ζιμπάμπουε (τότε Ροδεσία) και η μητέρα μου ήταν Αγγλίδα. Αλλά τα βιώματα του πατέρα μου, ο ρατσισμός που βίωσα ως παιδί αλλά και η εμπειρία μου από τη δικτατορία στην Ελλάδα όταν ήρθα στην Ευρώπη νεαρός, συνέβαλαν στη διαμόρφωση των δικών μου πολιτικών απόψεων. Η οικογένειά μου κατάγεται από την Ιθάκη και παρ΄ ότι τα ελληνικά μου δεν είναι καθόλου καλά, επισκέπτομαι συχνά το νησί και είμαι πολύ υπερήφανος για την ελληνική μου καταγωγή».

«Ζευγάρωσε» τη χρεοκοπία της Lehman με τον πόλεμο στον Καύκασο

Το τελευταίο βιβλίο του Αλεξ Καλλίνικου «Βonfire of Ιllusions: Τhe Twin Crises of the Liberal World» (Στον βωμό των ψευδαισθήσεων: Οι δίδυμες κρίσεις του φιλελεύθερου κόσμου) εξετάζει το τέλος του μετα-ψυχροπολεμικού κόσμου ως αποτέλεσμα δύο αλληλένδετων κρίσεων: του σύντομου πολέμου της Ρωσίας στη Γεωργία τον Αύγουστο του 2008, η οποία «έτριξε τα δόντια της» στο ΝΑΤΟ,και της κατάρρευσης της Lehman Βrothers τον Σεπτέμβριο του 2008.Και οι δύο οδήγησαν στη μείωση της επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών σε παγκόσμιο επίπεδο.Ο κ. Καλλίνικος εξετάζει την αλληλεπίδραση μεταξύ των οικονομικών και γεωπολιτικών γεγονότων, υπογραμμίζοντας τη σημασία του ρόλου των εθνώνκρατών.Το βιβλίο κυκλοφόρη- σε στη Βρετανία τον Μάρτιο του 2010 από τον εκδοτικό οίκο Ρolity.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ