Ορισμένοι συμπατριώτες μας, εθνικά υπερήφανοι, μας λένε ουσιαστικά το εξής: Φάγαμε όσα (πολλά) φάγαμε από την Ευρώπη, φάγαμε όσα (πολλά) φάγαμε δανειζόμενοι από τους Δυτικούς, δεν πάει τώρα άλλο, πρέπει να τους πούμε ευθέως ότι έχασαν όσα από τα λεφτά τους δεν πήρανε πίσω με παραγγελίες και έργα και να βρούμε τώρα νέα θύματα. Συγκεκριμένα, τους Ρώσους και τους Κινέζους. Αλλο που δεν θέλουν, όπως θα έλεγε ο Θεοδωράκης και όπως θα έλεγε ο Μαρκεζίνης (γιος).
Η αξιοπρέπεια αυτών των άδολων πατριωτών και των προτάσεών τους είναι εντυπωσιακή! Δύο ερωτήματα όμως: Θεωρούν ότι οι Ρώσοι και οι Κινέζοι είναι τόσο αφελείς; Αν κρίνουμε από τη σφιχτή διαχείριση των κινέζων επενδυτών στον Πειραιά και τις σχέσεις τους με τα συνδικάτα αλλά και από τη γενική πολιτεία των ρωσικών εταιρειών ενέργειας στην Ουκρανία και αλλού μπορεί κανείς να καταλογίσει σε όσους προτείνουν τέτοιες «λύσεις» είτε ουσιαστική αφέλεια είτε πλήρη άγνοια. Ενώ μια απλή φωτογραφία του κ. Πούτιν τα λέει όλα. Εκτός και αν υπάρχει κάτι άλλο. Το πολύ απλό. Και ανατριχιαστικό: πολλοί συμπατριώτες μας έχουν από χρόνια τεράστιες καταθέσεις στο εξωτερικό και σε συνάλλαγμα, φυσικά· πολλοί άλλοι φρόντισαν από πέρυσι να φυγαδεύσουν στο εξωτερικό, σε διάφορους «παραδείσους», νόμιμα ή παράνομα, συχνά με την αμέριστη τεχνική βοήθεια του τραπεζικού μας συστήματος, άλλα τεράστια ποσά, με την κυβέρνηση να προσπαθεί ήδη (καθυστερημένα) να ανακαλύψει (τώρα!) αν οι ευτυχείς κάτοχοι αυτών των κεφαλαίων που πέταξαν σε άλλη γη, άλλα μέρη ήταν εδώ φορολογικά νομοταγείς και μπορούν να απαντήσουν στο υπαρξιακό ερώτημα: πόθεν έσχες;
Ε, λοιπόν, όλοι αυτοί, οι μεν και οι δε, αν βγούμε από το ευρώ και επιστρέψουμε στην υποτιμημένη δραχμούλα μας, θα διπλασιάσουν τα κεφάλαιά τους και θα μπορούν να αγοράζουν εδώ μισοτιμής ό,τι επιθυμούν (επιχειρήσεις, σπίτια, νησιά…) και μάλιστα με τις εγγυήσεις που χαίρουν οι «ξένες» επενδύσεις. Το «έργο» έχει παιχτεί εδώ στη χώρα μας ήδη πολλές φορές. Μία από αυτές ήταν με την ιστορική υποτίμηση του Μαρκεζίνη (πατρός).
Το εξωφρενικό δεν είναι ότι μερικοί εθελοντές «σωτήρες», στη δύσκολη δύση του βίου τους και σε αναζήτηση χειροκροτημάτων, μας προτείνουν τη ρήξη με τη Δύση και ειδικά με την Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά ότι αρκετοί «αριστεροί» και αρκετοί δεξιοί λένε ακριβώς τα ίδια λες και είναι πληρωμένοι από τη συμπαθή τάξη των σπεκουλαδόρων.
Μα καλά, τα ανάλογα εβδομαδιαία πια «μηνύματα» των διεθνών μαγαζιών «αξιολόγησης» και σπέκουλας που επιδιώκουν να μετατρέψουν τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας σε άμεση και αδήριτη πραγματικότητα δεν τα αναλύουν για να δουν ποιος κερδίζει και πόσα από αυτά;
somerit@otenet.gr
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ