Η αλήθεια είναι ότι οι αγορές δεν περίμεναν την σημερινή υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας από την Standard & Poor’s για να αποκτήσουν ιδία αντίληψη, δεδομένου ότι τα ασφάλιστρα κινδύνου έναντι πιθανής χρεοκοπίας της χώρας μας παραμένουν εδώ και καιρό στην δεύτερη θέση παγκοσμίως μετά την Βενεζουέλα και μπροστά από το Πακιστάν, το Εκουαδόρ την Λευκορωσία και την Αργεντινή.

Η Deutsche Bank αναμένει π.χ. ότι η ύφεση θα ξεπεράσει το 3,5% εφέτος, ενώ η Citigroup προβλέπει ότι το 2012 ( εν αντιθέσει με τους περισσότερους αναλυτές που βλέπουν επιστροφή στην ανάπτυξη στο 0,6%) θα είναι ένα ακόμη έτος ύφεσης για την ελληνική οικονομία (-1,1%).

Το δημόσιο χρέος, υπολογίζεται μάλιστα το 2012 να φθάσει στα 367 δισ. ευρώ ή 164,3% του ΑΕΠ, από 347 δισ. ευρώ φέτος (154,7% του ΑΕΠ), ενώ η Citigroup, αν και προβλέπει «γύρισμα» στην ανάπτυξη στο 0,5% το 2013, αναμένει ότι το χρέος θα συνεχίζει την ανιούσα στο 169% του ΑΕΠ την ίδια χρονιά.

Οι μέχρι στιγμής υπολογισμοί της Nomura πάλι, δείχνουν πως ακόμα και με μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 6%, το δημόσιο χρέος θα περιοριζόταν απλά στο 130% το 2020. Στο πλαίσιο αυτό, κοινός τόπος είναι η εκτίμηση της Standard & Poor’s ότι η χώρα μας θα αναγκαστεί μάλλον να προσφύγει στον μηχανισμό διάσωσης της ευρωζώνης και μετά το 2013, αυξάνοντας την πιθανότητα αναδιάρθρωσης του χρέους της.

Τα δεδομένα θα μπορούσαν πάντως να μεταβληθούν μερικώς, από το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων των 50 δισ. ευρώ, καθώς η επιτυχής υλοποίηση του, όπως εκτιμά η Nomura, υπολογίζεται ότι μπορεί να «ρίξει» το ελληνικό χρέος στο 130% έως το 2015, και αυτό χωρίς να συνυπολογίζεται η όποια θετική επίδραση στην ανάπτυξη.

Η ίδια η εφαρμογή ωστόσο του προγράμματος αποτελεί τον «άγνωστο Χ» της συνάρτησης της ελληνικής κρίσης χρέους, που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε «δίκοπο μαχαίρι»: η επιτυχία του μπορεί να δώσει μεγάλη ώθηση στην ελληνική οικονομία και στη δυναμική μείωσης του χρέους, ενδεχόμενη αποτυχία ωστόσο, θα μπορούσε να πλήξει σοβαρά την αξιοπιστία της χώρας και συνολικά του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, ενώ σε κάθε περίπτωση, τα πράγματα δείχνουν, πως θα παραμείνουμε για καιρό ακόμη με την «πλάτη στον τοίχο».

mantik@tovima.gr