Περιοχές της δυτικής Λιβύης, όπου υπάρχουν αναφορές για μεγάλες ιατρικές ανάγκες, επιχειρούν να προσεγγίσουν οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, στη Βεγγάζη και στα σύνορα με την Τυνησία.

«Καταφέραμε να φτάσουμε στις δομές υγείας της Ατζνταμπίγια και Μπρέγκα, αλλά δεν μπορέσαμε να συνεχίσουμε προς το Ρας Λανούφ που είναι περίπου 450 χιλιόμετρα δυτικά της Βεγγάζης», εξηγεί η ιατρική συντονίστρια των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Βεγγάζη, Αν Σατλέ.

«Ζητούμε άμεση πρόσβαση, ώστε να περιθάλψουμε τους τραυματίες που δεν μπορούν να βγουν από τη χώρα, την στιγμή που δεν επιτρέπεται να περάσουν γιατροί και βασικές ιατρικές προμήθειες», αναφέρει συντονιστής της επείγουσας επέμβασης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Ιβάν Γκέιτον.

Μέχρι στιγμής, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν αποστείλει περίπου 22 τόνους ιατροφαρμακευτικού υλικού: χειρουργικά εργαλεία, υλικό για εγκαύματα, γάζες, αναισθητικά και αντιβιοτικά.

«Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι η μεταφορά του ιατροφαρμακευτικού υλικού όσο πιο κοντά γίνεται στις περιοχές όπου υπάρχουν μεγάλες ανάγκες», τονίζει ο συντονιστής της επείγουσας παρέμβασης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Βεγγάζη, Σάιμον Μπόροους.

Εκτός από τις συνεχείς δωρεές φαρμάκων και την εκτίμηση των αναγκών στις δομές υγείας, μέσα και γύρω από τη Βεγγάζη, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν επίσης, ιατρικό προσωπικό, στην περιοχή, έτοιμο να προσφέρει υποστήριξη όπου υπάρχουν ανάγκες.

Σύμφωνα με τους γιατρούς, οι δομές υγείας έχουν καταφέρει να αντεπεξέλθουν με το μεγάλο αριθμό τραυματιών, αλλά αντιμετωπίζουν ελλείψεις σε ειδικό ιατροφαρμακευτικό υλικό, όπως χειρουργικά είδη και αναισθητικά.

«Η ιατρική μας ομάδα έχει αρχίσει να πραγματοποιεί ιατρικές εξετάσεις σε συνεργασία με τις τυνησιακές ιατρικές δομές και την οργάνωση Ερυθρά Ημισέληνος, που αντιμετωπίζουν την κατάσταση. Μέχρι τώρα δεν έχουμε δει σοβαρά περιστατικά σε όσους περνούν τα σύνορα, τα περισσότερα αφορούν κρυολογήματα, πονοκεφάλους και στομαχόπονους», τονίζει ο Ιβάν Γκέιτον.

«Εχοντας μιλήσει με μετανάστες στα σύνορα και με άλλους ανθρωπιστικούς φορείς στο πεδίο έχουμε εντοπίσει την ανάγκη να εφαρμόσουμε άμεσα ένα πρόγραμμα ψυχικής υγείας. Πολλοί από όσους έχουν περάσει τα σύνορα, έχουν γίνει μάρτυρες ή έχουν υποστεί οι ίδιοι διάφορες μορφές βίας στη Λιβύη».

«Για αυτό το λόγο ξεκινάμε πρόγραμμα παροχής ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, παρέχοντας ψυχολογική φροντίδα στους ασθενείς που παραπέμπονται σε εμάς από τους γιατρούς που βρίσκονται στα σύνορα», προσθέτει ο Ιβάν Γκέιτον.