Με τη βοήθεια οργάνων εντοπισμού GPS και δορυφόρων, αμερικανοί επιστήμονες, κατάφεραν για πρώτη φορά να ακολουθήσουν λεπτό προς λεπτό στο υπερατλαντικό ταξίδι τους 17 μικρές χελώνες «Kαρέτα – Kαρέτα».

Πάνω στα 17 μωρά – χελώνες, ηλικίας μόλις τεσσάρων μηνών, τοποθετήθηκαν ειδικές αδιάβροχες συσκευές εντοπισμού και τα συμπαθή αμφίβια ερπετά αφέθηκαν ελεύθερα από μια παραλία της Φλόριντα να κολυμπήσουν σε άγνωστη κατεύθυνση. Κατά τη διάρκεια της 70ημερης «οδύσσειας» τους στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού διάνυσαν μια θαλάσσια διαδρομή 8000 χλμ, αφήνοντας τους επιστήμονες έκπληκτους με τις επιδόσεις τους τόσο στο κολύμπι, όσο και στις τακτικές ανεύρεσης τροφής.

«Είναι η πρώτη φορά που μια χελώνα τόσο μικρής ηλικίας τίθεται υπό στενή παρακολούθηση», τονίζει η καθηγήτρια του πανεπιστημίου της Φλόριντα, Τζάνετ Γουάινεκεν, προσθέτοντας πως «είμαστε ευχαριστημένοι κι ικανοποιημένοι από τα συμπεράσματα της μελέτης μας».

Το βασικό όμως ερώτημα που απασχόλησε τους ερευνητές είναι «προς ποια κατεύθυνση θα οδεύσουν, βάσει ενστίκτου, αυτές οι χελώνες, αν αφεθούν ελεύθερες;». Πέντε από τις μικρές χελώνες έφτασαν στο ιώδιο σχεδόν σημείο, στο Βόρειο Ατλαντικό!

«Θέλαμε να μάθουμε τον προορισμό τους, έτσι ώστε μελλοντικά να προστατεύσουμε τις θαλάσσιες περιοχές όπου έφτασαν», καταλήγει η κυρία Γουάινεκεν.

Μια προ ημερών αμερικανική έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας έδειξε πως οι χελώνες «Kαρέτα – Kαρέτα» αντιλαμβάνονται τις διαφορές του μαγνητικού πεδίου από βορρά προς νότο (γεωγραφικό πλάτος), αλλά και από ανατολή προς δύση (γεωγραφικό μήκος). Ο μηχανισμός του φαινομένου παραμένει εν πολλοίς άγνωστος, το πιθανότερο όμως είναι ότι οι χελώνες αντιλαμβάνονται το πλάτος από την ένταση του μαγνητικού πεδίου, η οποία είναι υψηλότερη στους πόλους και χαμηλότερη στους τροπικούς.