Θεωρείται μία από τις πλέον εξειδικευμένες πιανίστριες σύγχρονης μουσικής της νεότερης γενιάς. Το ρεπερτόριό της εκτείνεται από τον Μπαχ και τον Μότσαρτ ως τον 21ο αιώνα, με ξεχωριστή μάλιστα έμφαση στην προβολή του σύγχρονου ελληνικού ρεπερτορίου. Με την επικείμενη συναυλία-παράσταση όμως που θα δώσει στο Μέγαρο η Λορέντα Ράμου επιχειρεί να «προκαλέσει» τα όριά της, να τεντώσει την τέχνη της στα άκρα. Ετσι, το πιάνο στα χέρια της θα ξεφύγει από την κλασική λειτουργία του και θα μεταμορφωθεί σε… διάφορα όντα και αντικείμενα: από βάρκα σε Μινώταυρο και από λαβύρινθο σε σπίτι. Ολα αυτά στο έργο «Η πιανίστα με τη στρυχνίνη» με το οποίο επιχειρεί να δώσει στον ακροατή την εμπειρία ενός ιδιαίτερου ηχοθεάματος με μια κινησιολογική-θεατρική διάσταση.
«Ολα τα έργα που επελέγησαν για τη συγκεκριμένη εμφάνιση έχουν μια θεατρική διάσταση υποχρεώνοντας τον πιανίστα να παίξει έναν ρόλο, να μιλήσει ή να τραγουδήσει» εξηγεί η Λορέντα Ράμου. Και συνεχίζει: «Οσο για την “Πιανίστα με τη στρυχνίνη”, ο τίτλος αποτελεί μια παράφραση του έργου του Γιάννη Χρήστου “Η κυρία με τη στρυχνίνη”. Από αυτό κρατώ την αρχή ότι η συγκεκριμένη ουσία δεν είναι ένα θανατηφόρο δηλητήριοαλλά ένα παραισθησιογόνο που αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπει κανείς τα πράγματα». Πώς ορίζει η ίδια την «Πιανίστα με τη στρυχνίνη»; «Θα έλεγα πως πρόκειται για μια σειρά σκηνικών δράσεων επάνω στις οποίες έχει γράψει ηλεκτρονική μουσική ο Δημήτρης Ανδρικόπουλος» απαντά. «Ταυτόχροναείναι και μια πρόσκληση στον θεατή να ακολουθήσει στην εξερεύνηση μουσικών μονοπατιών που χάραξαν τα τελευταία 70 χρόνια γνωστοί αλλά και λιγότερο γνωστοί σύγχρονοι συνθέτες». Πέρα από το εν λόγω εγχείρημα, αξιοσημείωτο είναι ότι στη συναυλία που θα δώσει η Λορέντα Ράμου επέλεξε να συμπεριλάβει παρτιτούρες ποικίλης δράσης, διάρκειας από ένα ως δεκαεπτά λεπτά, μερικές από τις οποίες δεν έχουν παρουσιαστεί ξανά στην Ελλάδα ή ερμηνεύονται σε πρώτη εκτέλεση.
Το πρόγραμμα θα κλείσει με τα «Πρελούδια» για σιωπηλό πιανίστα (2011), μια σύνθεση της Ράμου που παρουσιάζεται σε πρώτη εκτέλεση και βασίζεται στην ομώνυμη σύνθεση του Ντεμπυσί. Οι γαλλικοί τίτλοι που εμφανίζονται στην οθόνη αποτελούν παραφράσεις των τίτλων των πρελούδιων του Ντεμπυσί και δίνουν μια απρόσμενη προέκταση στις ιδέες του γάλλου συνθέτη. Τα ηχοτοπία του έργου είναι του Δημήτρη Ανδρικόπουλου, ο οποίος ανέλαβε και τη σκηνοθεσία αλλά και την επιμέλεια για την τελική δομή του έργου από κοινού με τη Λορέντα Ράμου.
ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ
η Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος), Π. Κόκκαλη και Βασ. Σοφίας, τηλ.
210 7282.333.
η Στις 18 Φεβρουαρίου, στις 20.30.
η Στην ίδια εκδήλωση συμμετέχουν επίσης η Δήμητρα Τρυπάνη και το ΝQR Εnsemble με το έργο «… Αnd the Τree was Ηappy».
